Inventaris

Baardegem, Meldert (Aalst), Asse (Asse), Mazenzele, Opwijk (Opwijk)
Het overgrote deel van het Kravaalbos, op grondgebied van Aalst, Opwijk en Asse, maakte sinds de 14e eeuw deel uit van het domein van de benedictinessenabdij van Vorst, een stichting van de abdij van Affligem. De boscomplexen Kravaalbos en Affligembos waren eens delen van eenzelfde bosgebied, het zogenaamde 'Asscherholt', dat op zijn beurt kan beschouwd worden als een restant van het Kolenwoud.

Aarschot, Gelrode (Aarschot), Betekom (Begijnendijk), Rotselaar, Werchter (Rotselaar), Tremelo (Tremelo)
De Demervallei van Aarschot tot Werchter is een belangrijk open ruimtegebied van Vlaanderen. Binnen de vallei zijn vele kleine reliëfverschillen die gevormd zijn in de historische riviervallei. Ook zijn er verschillende zandige opduikingen waar reeds in de steentijd bewoning was en waar op enkele plaatsen hoeves en later kastelen zich op vestigden: hoeve Nieuwland, Kasteel Nieuwland, Kasteel van Rivieren, Rega’s hof en het Bruggenhof. Ten zuiden van de vallei liggen enkele Diestiaanheuvels.

Oedelem (Beernem), Assebroek, Sint-Kruis (Brugge), Sijsele (Damme)
Door de arme zandgrond was dit gebied tot de 18de eeuw een wastine die benut werd als gemeenschappelijke graasgrond met heidevegetatie en enkele verspreid gelegen veldvijvers. In de 18de eeuw en het begin van de 19de eeuw werden deze minder goeie landbouwgronden aanvankelijk met loofbomen bebost, later met naaldbomen. Het landschap wordt gestructureerd door het reliëf (landduinen) en de hydrografie: centraal in de ankerplaats loopt de Meersbeek van Sijsele in west-zuidwestelijke richting. De Loweiden zijn een complex van voornamelijk weilanden en in mindere mate akkerlanden met een zeer kleinschalige percelering die historisch vrij stabiel is. De bebouwing (onder meer kasteel Rijkevelde, Hof ter Leiden en kasteel Ten Torre) bevindt zich vooral aan de rand van de vallei op hoger gelegen gronden. In de noordwestelijke uithoek ligt het natuurgebied Schobbejakshoogte.

Beerse, Lille (Antwerpen)
Het gebied De Schrieken wordt gekenmerkt door een afwisseling van laagveenmoeras, rietland, broekbos, loof- en naaldbos en enkele percelen waardevol blauwgrasland. Enkele hooilanden vormen relicten van de ontginning tijdens de tweede helft van de 19de eeuw.

Hever (Boortmeerbeek), Berg, Kampenhout (Kampenhout), Elewijt, Hofstade (Zemst)
Het kasteel van Schiplaken ligt in Hever (Boortmeerbeek) nabij de grens met Elewijt (Zemst) in de vallei van de Zwarte beek, de Bergbeek en de Keizerikbeek, die beide behoren tot het bekken van de Dijle. Het is een van oudsher bosrijk gebied. Daarvan getuigen nog Schiplakenbos en Steentjesbos. Het zijn gemengde loof- en naaldhoutbossen met enkele mooie dreven. In het noordelijk deel van het gebied liggen nog het landhuis Het Lant en het domein Gottendijs.

Galgenbergstraat, Kolderstraat, Terrillaan (Heusden-Zolder)
De Galgenberg omvat een oud duinenlandschap met heiderelicten en is grotendeels begroeid met een eiken-berkenbos met aanplanten van naaldbomen.

Nieuwrode (Holsbeek), Wezemaal (Rotselaar)
Het noordelijke deel van het Hageland vormt het overgangsgebied tussen de zand- en de leemstreek en wordt gekenmerkt door zuidwest-noordoost georiënteerde ijzerzandsteenruggen. Deze waren op het einde van de 18de eeuw nog grotendeels bebost. Op het grondgebied van Rotselaar, deelgemeente Wezemaal liggen aldus ongeveer evenwijdig: de Heikantberg, de Middelberg, de Eikelberg, de Wijngaardberg en de Beninksberg. De Beninksberg is naast de Wijngaardberg één van de gaafste ijzerzandsteenheuvels en is weinig aangetast door weekendverblijven en dergelijke. Door de grote hoogteverschillen op korte afstand, komen er veel markante terreinovergangen, holle wegen en taluds voor in het gebied.

Houthulst (Houthulst), Langemark, Poelkapelle (Langemark-Poelkapelle), Staden (Staden)
Het Houthulstbos bevindt zich op een interfluviale kam tussen het bekken van de Blankaart en het bekken van de Ieperlee en het Engelendelft. Eertijds strekte het Houthulstbos, ook bekend als het Vrijbos, zich uit tussen Diksmuide, Ieper, Roeselare en Torhout. De graven van Vlaanderen beheerden het deel ten noorden van de Korverbeek en de Franse Abdij van Corbie het deel ten zuiden ervan. Verspreid komt nog heidevegetatie voor die een relict vormt van de vegetatie in het voormalige veldgebied. In het huidige bos is de rechtlijnige, geometrische aanleg nog goed herkenbaar met nog enkele dreven. Tijdens de Eerste Wereldoorlog vormde dit bos een belangrijk strategisch punt voor de Duitsers. Na de Eerste Wereldoorlog schoot er zo goed als niets meer over van het bos, maar werd het toch opnieuw aangeplant.

Ichtegem (Ichtegem), Kortemark (Kortemark), Torhout (Torhout)
Dit gebied ligt op de zuidelijke rand van het plateau van Wijnendale en vormt een overblijfsel van het Verloren Cost woud uit de 18de eeuw. De zuidelijke helling van het plateau vertoont heel wat bronniveaus. De beken in het Wijnendalebos lopen allemaal naar de Kasteelbeek. Het plateau zelf ligt thans onder landbouwland, maar is vroeger wel een marginaal veldgebied geweest. In het bos is een dambordpatroon te herkennen wat getuigt van de late, systematische ontginning van het veldgebied. Het kasteel van Wijnendale ligt ook op het plateau. Het is een oude waterbrucht van het ronde waterslottype. In het begin van de 11de eeuw werd hij gebouwd en ten tijde van Napoleon (1811) afgebroken. Enkel de omgangsmuur en de twee torentjes dateren nog uit de 11de eeuw. Het huidige kasteel en diverse bijgebouwen dateren uit de 19de eeuw. Ook is er nog een park en boomgaard.

Lichtervelde (Lichtervelde), Torhout (Torhout)
Deze ankerplaats ligt aan de voet van een oostelijke uitloper van het plateau van Wijnendale. Op het einde van de 18de eeuw was het gebied ook bebost en grensde het in het zuiden aan een uitgestrekt veldgebied. Aan de voet van de helling liggen enkele bronnen van de Gaverbeek en van een zijbeek van de Regenbeek. Het huidige gemengde bos wordt doorsneden door rechtlijnige dreven en wegen die soms onverhard en smal zijn. Rond het bos ligt voornamelijk weiland en enkele akkers. Het bos zelf herbergt een rijke flora en fauna door de verscheidenheid aan bodemcondities, door het hakhoutbeheer en door sporadische heidevegetatie als relict van het voormalige veldgebied. In het midden van het boscomplex ligt het klooster Virgo Fidelis dat halfweg de 20ste eeuw gebouwd werd.