Inventaris

Weg naar Heks (Borgloon)
De Weg naar Heks is voor een gedeelte van haar tracé ingesneden als een holle weg. Aan weerszijden liggen (steile) hellingen met beplantingen.

't Hoogste 14B-C (Bornem)
Achterin gelegen, omgracht hoevecomplex toegankelijk via een populierendreef: woning, opklimmend tot de 17de eeuw.

Bornem, Hingene (Bornem), Puurs (Puurs-Sint-Amands)
Het Moer, gelegen tussen de dorpskernen van Bornem, Hingene, Wintham, Eikevliet en Puurs, betreft een centraal gelegen vochtig bos- en moerasgebied, omgeven door kleinschalig cultuurland. De noordelijk gelegen open kouter van Hingene, eertijds een landbouwgebied, is nog mooi gerelateerd aan het lager gelegen moer met een opvallende steilrand als overgang. Het landschap is afwisselend gesloten (hoogstammige bossen, broekbossen, e.d.) en open (weilanden, moerassen, vijvers, e.d.) gebieden, doorweven met lineaire en puntvormige landschapselementen. De ruimtelijke structuur, het centrale afwateringsnetwerk, het wegenpatroon en de perceelsstructuur is de afgelopen 300 jaar vrijwel identiek en gaaf gebleven.

Bornem, Weert (Bornem)
Dit gebied omvat een zo goed als ongeschonden, 13de-eeuws, grotendeels gesloten, Scheldelandschap dat doorkruist wordt door oude dijken en wegstructuren. Centraal loopt van noord naar zuid de Oude Schelde, met nog goed bewaarde mechanische sluis, als dominant structurerend element. Langs de zuidgrens van deze oude Scheldearm ligt het neogotische kasteel van Marnix van St.-Aldegonde met bijhorend gaaf, hoofdzakelijk bebost, domein met eendenkooi en gekenmerkt wordt door een rastervormig dreven- en afwateringspatroon. Ten noorden van de Oude Schelde is het landschap meer open en heeft men een afwisseling van weilanden en populieraanplanten, gekenmerkt door talrijke vijvers. Typisch in het gebied is de verspreide kleinschalige bebouwing uit tweede helft 19de en begin 20ste eeuw.

Bornem, Hingene (Bornem)
Het gebied is een gaaf bewaard polderlandschap langs de Schelde dat langs de zuidrand wordt geflankeerd door een waardevol kasteeldomein. Het domein d’Ursel werd reeds in 1120 vermeld als omwalde hoeve, het huidige kasteel gaat terug tot de periode 1756-1769 toen een adelijke zommerresidentie werd gebouwd als vervanging van een 16de-17de eeuws gebouw. Het kasteelpark evolueerde van een economisch-agrarisch domein in de 16de eeuw naar een reainaissancetuin in de 17de eeuw, tot een landschappelijke tuin die in 1883 werd aangelegd naar ontwerp van Keilig. Binnen het gebied ligt verder het landelijke gehucht Buitenland bekend om de teelt van wijmen en is verder een complex van bossen en polders. Plaatselijke komt een hoge dichtheid aan perceelsbeplantingen voor. De perceelsstructuur en het dijken- en wegenpatroon van dit landschap is historisch stabiel.

Barelstraat, Kluisstraat (Bornem)
Tussen de Barelstraat en de Kluisstraat loopt een onverharde dreef met aan weerszijden een rij jonge opgaande Hollandse lindes.

Branstsedreef (Bornem)
Van aan de begraafplaats van Branst tot aan het kruispunt met de Sint-Amandsesteenweg loopt over ca 1 km een dreef van opgaande bomen. De gemengde dreef bestaat deels uit plataan en esdoorn maar met inboeting van Amerikaanse eik en eik.

Edmond Vleminckxstraat, Hingenebroekpolderdijk, Kasteeldreef, Kleine Hinckstraat, Koningin Astridlaan, Leopoldstraat, Louis De Baerdemaekerstraat, Notelaerdreef, Victor De Witstraat, Wielstraat, Wolfgang d'Urselstraat, Zijdeweg (Bornem)
Het kasteel van Hingene, in zijn classicistische vorm ontworpen door Giovanni Servandoni in het derde kwart van de 18de eeuw, vormde eeuwenlang de residentie van de familie d’Ursel.

Edmond Vleminckxstraat, Louis De Baerdemaekerstraat (Bornem)
Het kasteeldomein d’Ursel is aan de noord- en westzijde afgeboord door een dreef, lijnaanplantingen die de Edmond Vleminckxstraat en de Louis De Baerdemaekerstraat begeleiden. Het is een dreef die op traditionele wijze aangeplant is met opgaande zomereiken en die alvast in de zomer een lommerrijke passage garandeerde.

Eikerheide (Bornem)
Het Moer, een gebied met grote verscheidenheid aan gesloten bospartijen en open gedeelten bestaande uit: akkers, weiden, vijvers, plassen, grachten, moerassen, e.d. wordt doorkruist met dreven, houtkanten en dijken die we al op de 18de-eeuwse Ferrariskaart kunnen waarnemen. Met uitzondering van deze eikendreef zijn nu de meeste dreven heraangeplant met populieren. Deze intacte mooi ontwikkelde eikendreef geeft ons nog een beeld van hoe het gebied er vroeger moet uitgezien hebben.