Inventaris

Antwerpen (Antwerpen), Zwijndrecht (Zwijndrecht)
Het gebied Blokkersdijk, oorspronkelijk deel van de Borgerweertpolder, bestaat uit opgehoogde gronden met centraal een natuurlijk ontstane plas. Het is een typisch voorbeeld van een kunstmatig door de mens gecreëerd landschap voor de uitbreiding van de Antwerpse havenindustrie en woongebied. Dat nieuwe landschap kwam bovenop het traditionele polderlandschap. Sinds het interbellum kreeg de hele linkeroever een grondig make-over: de laag gelegen, natte en rijke poldergronden werden opgehoogd met een metersdikke laag kalkrijk zand. Voor Blokkersdijk begon de terreinverhoging vanaf 1950, een proces dat tot 1977 doorging. In deze kunstmatige omgeving ontwikkelde spontaan nieuwe natuur, een attractiepool voor heel veel vogelsoorten en pioniersvegetatie.

Oedelem (Beernem), Assebroek (Brugge), Oostkamp (Oostkamp)
Dit gebied omvat het voormalige uitgestrekte en thans door talrijke bomenrijen doorsneden Beverhoutsveld met aansluitende graslanddepressie van de Assebroekse Meersen. Het gebied De Bergskes ligt meer verheven op een uitloper van de dekzandrug Maldegem-Stekene. De overgang tussen de dekzandrug en de achterliggende depressie gebeurt bruusk en is goed zichtbaar op het terrein. Ook landschappelijk komt hij goed tot uiting door het contrast tussen het eerder gesloten landschap op de dekzandrug (bebossing) en het half open meersengebied met veel perceelsrandbegroeiing en dominant graslandgebruik. Ver-Assebroek bestond vermoedelijk uit een ringwalsite uit de 11de-12de eeuw, nu staat op de site van het neerhof de kerk en het leenhof.

Boechout (Boechout), Hove (Hove)
Dit gebied is gelegen in de landelijke gemeenten Boechout en Hove, ten zuidoosten van de stedelijke agglomeratie Antwerpen. Het laatclassicistische U-vormige kasteel van Boechout is gelegen ten zuiden van de dorpskern binnen een grotendeels omhaagd domein en landschapspark. Het omgevende park werd in grote lijnen aangelegd in het begin van de 19de eeuw. Opvallend zijn de waterpartijen, de levensgrote zandstenen beelden, de vroeg 19de-eeuwse moestuin en een oud bomenbestand. De omgeving bestaat uit het Bos van Moretus, aansluitend op het kasteelpark, en een kleinschalig landbouwgebied, rijk aan typische oude hoeven en landschapselementen. Het ten oosten van het kasteel gelegen gebied van ‘De Melkkuip’, een kwelamfitheater met een uitgesproken reliëf, verschilt sterk van de omgeving door de openheid en doordat het zich als een aparte entiteit heeft ontwikkeld.

Willemsveld (Brakel)
Het kwelgrasland en de beplanting liggen tussen Brakelbos en een extensief gebruikt wandelpad ten zuidwesten van Opbrakel. Centraal in de weide ontspringt er een bron. Het microreliëf in het grasland is nog goed zichtbaar.

Dentergem (Dentergem), Aarsele, Tielt (Tielt)
Dit gebied omvat de restheuvel van de Poelberg met de site van de Poelbergmolen en het aansluitende ontginningslandschap rond de resterende boskern van het Meikensbos-Vijverbos. Het open landschap rond de 17de-eeuwse windmolensite, met bijhorende molenaarswoning en vroegere maalderij is gaaf bewaard. In de ankerplaats komt een bijzonder divers religieus erfgoed voor met kleine en grote kapellen, een Lourdesgrot en een voormalige kloosterschoolsite. Vanop de restheuvel zijn er panoramische zichten, onder meer over het Mandel-Leiebekken en het Schelde-Leie-interfluvium en op de kamlijn van het centraal West-Vlaamse zandleemplateau.

Europalaan, Hoogzij, Waterstraat (Genk)
De vallei van de Dorpsbeek vormt een vrijwel gaaf bewaard, permanent nat Kempens beekdal met een op sommige plaatsen tot 2 meter dikke veenlaag en kwelwater afkomstig van de hoger gelegen zandige infiltratiegebieden.

Geraardsbergen, Ophasselt, Schendelbeke (Geraardsbergen), Hemelveerdegem (Lierde)
Het Moenebroek is een smalle vallei, ingesloten tussen hoger gelegen akkergronden. Het historisch halfopen landschap wordt gekenmerkt door natte graslanden, bronnen en kwelzones, moerasbosjes, ruigtes, een kleine valleisteilrand met daarop (trage) wegen en losse bebouwing die parallel aan de vallei liggen. De landbouwgebieden hogerop zijn merkelijk droger en worden in het noorden van het gebied veelal in gebruik genomen als akker. In het zuiden komen vooral graslanden voor, afgesloten door hagen en houtkanten.

Hardelingenstraat 5 (Hoeselt)
Sedert 1798 uit een hoeve gegroeid landhuis uit de 19de en 20ste eeuw dat een oude kern bewaart in een ongeveer 40 ha groot landgoed met park in landschappelijke stijl uit het laatste kwart van de 19de eeuw, een bospark gekenmerkt door het erg geaccidenteerde reliëf en een oud bomenbestand met enkele kampioenbomen.

Ahornbomenlaan, Eekhoornlaan, Egellaan, Fazantendal, Glimwormlaan, Kasteellaan, Lentelaan, Meerlaan, Neerstraat, Patrijzenlaan, Ter Bronnenlaan, Van Bellinghenlaan, Visserijlaan (Kampenhout)
Het natuurreservaat Torfbroek, Ter Bronnen (Zoet Water) en de verkaveling 'Les Eaux Vives' vormen historisch gezien één geheel van circa 130 hectare. Over het hele gebied komen relicten voor van de poging in de jaren 1930 om het Torfbroek tot een elitaire 'cité-jardin' om te vormen.

Oordegem, Smetlede (Lede), Massemen, Wetteren (Wetteren), Serskamp (Wichelen)
De Serskampse beek heeft een diepe asymmetrische vallei uitgeschuurd met een zeer steile rechteroever. De steile hellingen zijn grotendeels bebost en hebben kwelzones met voedselarm kwelwater. Langs de beek liggen sterk gleyige gronden die naar de dorpskern overgaan in drogere zandgronden. De dorpskom van Serskamp ligt op een hoogte met rondom enkele bosgebieden. De 18de-eeuwse Serskampse bossen zijn in omvang gekrompen en bestaan nu grotendeels uit naaldhout en hoogstammig loofhout met nog sporen van hakhout. Er zijn nog schaarse fragmenten van nat en zuur elzenbroek en het lichtrijk eiken-berkenbos met overgangen naar heide.