Inventaris

's Gravenvoeren (Voeren)
De gemengde houtkant staat langs de oever van de Voerbeek. De soortensamenstelling bestaat uit hakhout en knotbomen van schietwilg, hakhout van zwarte els, knotbomen van gele bindwilg, kraakwilg, opgaande Canadapopulieren, knotbomen van gewone es, boswilg en hakhout van linde.

Remersdaal, Teuven (Voeren)
De houtkant langs de spoorlijn Antwerpen-Tongeren-Visé-Aken is een mooi voorbeeld van een traditioneel hakhoutbeheer. De gemengde houtkant op talud bestaat uit hakhout van gewone es, hakhout van wilg, gewone esdoorn, roos, zoete kers, gewone hazelaar, meidoorn en haagbeuk. De houtkant werd aangeplant als erosiebestrijding.

Sint-Martens-Voeren (Voeren)
De gemengde knotbomenrij staat op de oever langs de Veursbeek, palend aan een weiland. De knotelzen hebben een omtrek tot bijna twee meter en een knothoogte van 1,8 m. De schietwilgen hebben een omtrek van meer dan 3 m. Op de Kabinetskaart van de Ferraris en op alle 19de- en 20ste-eeuwse kaarten staat er een beekbelegeidende beplanting ingetekend langs de Veursbeek. De beek is omringd met graslanden.

Altenbroek (Voeren)
De gemengde houtkant staat op het talud ten zuiden van de weg die de Noorbeekvallei volgt. De samenstelling ervan bestaat onder hoofdzakelijk uit opgaande bomen van zomereik, schietwilg, hakhout en opgaande bomen van gewone esdoorn, opgaande okkernoot, hakhout van zoete kers, gewone kardinaalsmuts, eenstijlige meidoorn, gewone hazelaar, roos, rode kornoelje, iep en sleedoorn. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud van een weg. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het talud van de weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Altenbroek (Voeren)
De gemengde houtkant bevindt zich op een talud van een holle weg. De holle weg loopt naar het kasteel Altenbroek. De houtkant is bijzonder door de aanwezigheid van veel, meer dan tien, opgaande eiken. Deze hebben vaak een omtrek van meer dan drie meter. Daarnaast bestaat de soortensamenstelling uit hakhout van zoete kers, boswilg en gewone es. Ook komt eenstijlige meidoorn en Amerikaanse vogelkers voor. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van de holle weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout of loofvoerdering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Aubelsestraat (Voeren)
De gemengde houtkant bevindt zich op het talud van een holle weg en bestaat uit hakhout van boswilg, hakhout van gewone es, eenstijlige meidoorn, hakhout en opgaande bomen van schietwilg, rode kornoelje en hakhout en opgaande bomen van zoete kers.

Aubelsestraat (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud langs de holle weg. De soorten bestaan uit opgaande bomen en knotbomen van zomereik, hakhout van zoete kers, gele kornoelje, sleedoorn en roos. De geknotte eiken hebben een omtrek van meer dan drie meter. Er staan restanten van een geschoren meidoornhaag op de kop van het talud.

Aubelsestraat (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud langs de holle weg. De soorten bestaan uit opgaande bomen en hakhout van zomereik, hakhout van witte paardenkastanje, hakhout en opgaande bomen van zoete kers en knotbomen van gewone es. De opgaande eiken hebben een omtrek van meer dan drie meter. Er staan restanten van een geschoren meidoornhaag op de kop van het talud.

Aubelsestraat (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud langs de weg. De soorten bestaan uit opgaande gewone essen, knotbomen van haagbeuk en vier opgaande Canadapopulieren. Er staan restanten van een geschoren meidoornhaag op de kop van het talud.

Batticestraat (Voeren)
De houtkant van gewone es is aangeplant in een talud op de perceelsgrens van een bouwland. Het essenhakhout bevindt zich ten westen van het perceel.