Inventaris

Koningin Astridplein 17-18, 17A-C, Lange gaanweg 1 (Kruibeke)
Kasteel op vierkante plattegrond en oorspronkelijk volledig in het water. In het park, aangelegd in landschappelijke stijl, bevinden zich een reeks bakstenen hoevegebouwen. Merkwaardig is vooral de ronde bakstenen duiventoren. De ingangspoort bestaat uit twee vierkante bakstenen woontorens van twee bouwlagen uit 1832-33. Smeedijzeren hangbrug die de twee delen van het park met elkaar verbindt. Voormalige kasteeldreef ten noorden van het park, uitmondend in de Kemphoekstraat.

Kasteeldreef 1-3, 10-12 (Kruisem)
Het kasteel van Nokere, een classicistisch waterkasteel van circa 1727, bevindt zich binnen een omhaagd domein met verschillende vijvers en uitgestrekte tuinen en bossen. De Franse Tuin in het park is een fraai voorbeeld van het werk van tuinarchitect René Pechère. Een lange platanendreef verbindt het kasteeldomein met de dorpskern van Nokere.

Kasteelstraat 6-10, 6A-B (Kruisem)
Het 17de-eeuwse waterkasteel met aanhorigheden in een uitgestrekt park van 13 hectare met vijvers is gelegen tussen de Kasteelstraat, de Colijnstraat en de Moerasstraat en wordt door een lindedreef verbonden met de dorpskern.

Rekem (Lanaken), Boorsem, Opgrimbie (Maasmechelen)
De vruchtbare Maasvallei heeft in de loop der tijden het ontstaan bewerkstelligd van talrijke nederzettingen, waarvan enkele uitgegroeid zijn tot een stedelijke kern, zoals Rekem. Restanten van de vroegere Maasmeanders zijn er herkenbaar zowel in de bedding van de Zijpbeek ten noorden, als ook in het landschap ten zuiden. Door zijn ligging aan de oude rivierloop heeft Rekem sinds de Late Steentijd een nagenoeg ononderbroken bewoning gekend. Tijdens de Middeleeuwen fungeerde de vrije rijksheerlijkheid Rekem, in 1356 tot baronie verheven, als een vooruitgeschoven grensversterking van het Heilig Roomse Rijk. Het werd uitgebouwd als versterkt stadje met een waterkasteel, marktplein, kerk en verschillende burger- en herenhuizen. De centrumfunctie verschoof na de 19de eeuw naar de westelijke steenweg. De Zuid-Willemsvaart sneed de stad af van het dorp Uikhoven.

Nieuwstraat 20 (Lebbeke)
Het kasteeldomein van Wieze had in oorsprong een middeleeuwse opper- en neerhofconfiguratie, waarvan de bewaarde resten van de gracht, de 19de-eeuwse heraanleg van het park met noordwaartse uitbreiding, onder andere met aanleg van dreven, alsook de bakstenen afsluitmuur langs de straat, nog getuigen.

Helen-Bosstraat 30 (Linter)
Het Hof ten Steen omvat de restanten van een 16de-eeuwse heerlijkheid, van de omgrachte waterburcht bleven het algemeen silhouet, de kwadraatstructuur en de noordoostelijke hoektoren bewaard.

Helen-Bosstraat 30 (Linter)
Feodaal kasteel, afgebrand in 1868 en heropgebouwd in het vierde kwart van de 19de eeuw en opnieuw aangepast in 1906; waterkasteel met boomgaard van circa 2,5 hectare met 4 appelaars en 46 perelaars met stam­ omtrekken tot meer dan 2 m; relicten van landschappelijke sierbeplanting.

Nieuwelaan (Meise), J.Van Gijsellaan, Kruidtuinlaan 2 (Wemmel)
Park in landschappelijke stijl van 143 hectare, ontstaan uit de samen­voeging van tot de 12de eeuw opklimmende domeinen: Meise en Bouchout, in 1879-1881 aangekocht door koning Leopold II voor zijn zuster Charlotte en omgewerkt tot één landschappelijk park met twee kastelen; circa 1700 een barok lustslot (Meise) en een feodale burcht (Bouchout), beide rond 1810 omringd door 'Engelse' tuinen met diverse 'fabriekjes' en 'follies', die wellicht een maçonnieke betekenis hadden, onder meer een rustieke rotsbrug annex grot (Bouchout) en een neoclassicistische 'Vriendschapstempel' (Meise), met ook nog een monumentale oranjerie (Meise) en een 'hermitage' in neogotische 'troubadourstijl' (Bouchout); in 1938 aangekocht door de Belgische Staat, vestiging van de Nationale Plantentuin; het kasteel van Meise werd in 1944 zwaar beschadigd en gesloopt; bouw van een imposant serrencomplex ('Plantenpaleis') in 1947-1958 en van een elegant, laatmodernistisch herbarium- en bibliotheekgebouw in 1959-1962.

Nieuwelaan 38 (Meise)
De oorsprong van het heerlijke domein van Boechout, dat rechtstreeks onder het gezag stond van de hertog van Brabant klimt op tot de hoge middeleeuwen. Het waterslot,waarvan de donjon zou opklimmen tot circa 1300, vertoonde tot in de vroege 19de eeuw een sterk defensief karakter. In de periode 1832-1840, verkreeg het kasteel zijn huidige architecturale vormgeving.

Brusselsesteenweg 428, Kalverhagestraat 1-3 (Melle)
Waterkasteel omringd door brede vierkante binnengrachten. Aan de achterzijde van het kasteel valt deze walgracht samen met de buitenste omgrachting. Toegangsbrug over de buitenwalgracht met ijzeren brugleuningen tussen overhoekse vierkante hardstenen pijlers met bolbekroning; ijzeren toegangshek tussen ronde ijzeren pijlers. Waarschijnlijk dateren brug en hek uit de eerste helft van de 19de eeuw. Haast vierkant bak- en zandstenen kasteel van twee bouwlagen, onder leien bedaking, in renaissance- en neorenaissancestijl, vermoedelijk opgericht midden 16de eeuw, licht aangepast in de 18de eeuw en gewijzigd en vergroot eind 19de eeuw. Twee gelijkaardige en symmetrisch opgestelde paviljoenen met koetshuis, paardenstal, personeelswoning en gloriëttes, vermoedelijk uit de eerste helft van de 18de eeuw.