Beschrijving

Van 2008 tot en met 2011 vulde het Vlaams Instituut voor het Onroerend Erfgoed (VIOE) de erfgoedobjecten aan met fiches van beschermde monumenten die nog niet in de inventaris waren opgenomen. Bestaande erfgoedobjecten werden voorzien van een actuelere inventaristekst op basis van het beschermingsdossier. Doelstelling van dit project was voor elk beschermd monument een inhoudelijke inventarisfiche te voorzien. Tijdens dit project werden er circa 900 erfgoedobjecten toegevoegd of objecten voorzien van een nieuwe geactualiseerde tekst uit het beschermingsdossier. 

Als voorbereiding op de nieuwe inventariswebsite die in 2009 online kwam, werden de datasets in de toenmalige inventariswebsite geoptimaliseerd. Voor beschermde objecten werden de bestaande erfgoedobjecten gerelateerd aan het beschermingsdossier. Deze informatie ontbrak tot dan in de inventarisdatabank. Eén van de belangrijkste doelstellingen van de inventaris van het bouwkundig erfgoed is ten slotte het bepalen van het referentiekader voor het beschermingsbeleid. In mei 2008 startte het VIOE met het op elkaar afstemmen van de databank van de inventarissen en beschermingen. Dit project gebeurde in drie stappen.  Op basis van de beschermingsdatabank van het Agentschap Ruimte en Erfgoed werd eerst bij elk beschermd erfgoedobject het objectnummer van de bescherming ingevuld, dat de link vormde met de registerdatabank van het beschermd erfgoed, beheerd door het Agentschap Ruimte en Erfgoed. Vervolgens controleerde het VIOE welke van de in totaal ongeveer 10.000 beschermde monumenten op dat moment nog ontbraken in de inventarisdatabank, met de bedoeling de ontbrekende monumenten in een laatste stap aan de databank toe te voegen. Erfgoed zoals industrieel erfgoed of 20ste-eeuwse architectuur zouden deels ontbreken, aangezien dit erfgoed in de oudste inventarissen niet systematisch werd opgenomen. Dit was vooral in Vlaams-Brabant het geval, waar architectuur vanaf de tweede helft van de 19de eeuw zwaar ondervertegenwoordigd is in de inventarissen. Procentueel moest men in deze provincie de meeste monumenten aanvullen: maar liefst 19 % of 229 van de 1207 op dat moment beschermde monumenten. Het totale pakket toe te voegen monumenten voor Vlaanderen was circa 900, wat toen toch overeenkwam met 10 % van het totaal aantal beschermde monumenten. Dit bleek niet alleen te wijten aan de ruimere opvatting van het begrip bouwkundig erfgoed door de jaren heen, maar ook aan het feit dat veel beschermd erfgoed niet als apart object in de inventaris was vermeld. Vele monumenten waren in de Inventaris Bouwkundig Erfgoed verwerkt in een gemeente- of straatinleiding. Denken we daarbij aan de talrijke voorbeelden van beschermde begraafplaatsen, gedenktekens, standbeelden of straatmeubilair.

Vanaf 2011 worden nieuwe beschermingsdossiers automatisch doorvertaald naar de erfgoedobjecten.