Tijdens de opgraving werd er gewerkt in drie zogenaamde ‘werkputten’. Werkput 1 betreft de sleuf die centraal achter de sacristie vertrekt, richting en langs de westzijde van de kapel. Vervolgens werd terug aangevat achter de sacristie, richting en langs de oostzijde van de kapel. Hierna werden alle archeologisch relevante sporen en aangelegde niveaus nauwkeurig geregistreerd. De maximale diepte in werkputten 1 en 2 bedraagt -90cm onder het maaiveld. Als laatste werd het niveau onder de kasseien verder afgegraven tot op het beoogde niveau waarop de nieuwe kasseien moeten komen (-35cm, vanop het zandbed onder de bestaande kasseien). Dit situeerde zich tussen de drie zijden (west, zuid, oost) en de eerder uitgegraven sleuven voor de waterleidingen. Dit gebeurde op 25 en 26 april 2019 met aansluitend de registratie van de aangetroffen archeologische sporen en structuren. De bestaande kasseien werden vóór aanvang van het onderzoek verwijderd. De totale onderzochte oppervlakte bedraagt 143m². Respectievelijk 67m² voor de drainagebuis en 76m² voor het nieuwe kasseipad. Een gefaseerd plan van de werkputten, sporen, coupes, profielen werd uitgevoerd.
Bron: Pepermans J. 2019: Archeologische opgraving met wetenschappelijke vraagstelling. Eindverslag. Tervuren Sint-Hubertuskapel (prov. Vlaams-Brabant). Ingelmunster: Monument Vandekerckhove nv. Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: MONUMENT - VANDEKERCKHOVE