Het sleuvenplan zoals opgenomen in de bureaustudie voorzag in de aanleg van 4 parallelle noordoost-zuidwest en twee noordwest-zuidoost georiënteerde proefsleuven. Binnen het plangebied zijn echter diverse bomen aanwezig die enerzijds behouden zullen worden bij de toekomstige verkaveling en anderzijds nog verplaatst zullen worden. Deze bomen hinderden echter het vooronderzoek niet. Daarnaast was het niet mogelijk om in de noordwestelijke aansluiting (ca. 800m²) naar de Jean Jaurèslaan een proefsleuf aan te leggen zoals voorzien in het programma van maatregelen van de bureaustudie. De doorgang is hier te beperkt voor een machinale aanleg van een proefsleuf (te smal en stabiliteit met naburige bewoning). Bovendien is deze zone ook verhard en ingenomen door parkeerboxen en worden enkele bomen behouden. Ook in het uiterste oosten van het plangebied werd de watertoren gevrijwaard (ca. 150m²). Daarnaast zijn ook de smalle wandelpaden in het westen niet onderzoekbaar (ca. 550m²). Centraal in de oostelijke helft van het terrein is bovendien nog een omvangrijke bakstenen waterciterne (ca. 75m²) aanwezig van de voormalige serrebouw. Het sleuvenplan werd omwille van bovenvermelde redenen aangepast aan deze situatie. In totaal werden 10 proefsleuven aangelegd, waarvan 9 met een noordoost-zuidwest oriëntatie en 1 met een noordwest-zuidoost oriëntatie.
De proefsleuven werden aangelegd op één archeologisch niveau, namelijk in de top van de C-horizont. Deze bevond zich op ca. 30 à 80cm onder het huidige maaiveldniveau. Het archeologisch niveau bevindt zich in het oosten op ca. +10,5m TAW, centraal op ca. +11,3m TAW en in het westen op ca.+12,05m TAW. Er is dus sprake van een licht hoogteverschil tussen het lager gelegen oostelijke deel en het hoger gelegen westelijke deel.
De aangelegde vlakken en de storten van de sleuven en sporen werden onderzocht met een metaaldetector van het type XP Deus, dit leverde geen relevante vondsten op.