Voor het landschappelijk booronderzoek zijn 52 boringen gezet. De meeste boringen konden (nagenoeg) op de geplande locatie worden gezet met een onderlinge afstand van ca. 30 meter, al zijn meerdere boringen wel meer naar de rand van de akkers verplaatst om de gewassen niet onnodig te beschadigen. Boring 15 en 26 moesten respectievelijk 15 meter naar het zuiden en 10 meter naar het noorden worden verplaatst omdat het onderzoeksgebied hier twee hogedruk gasleidingen kruist. Om de boringen voldoende te spreiden, zijn ook boring 16 en 27 iets ten opzichte van de geplande ligging verplaatst. Ook onderzoeksgebied 5 kruist de twee hogedruk gasleidingen waardoor ook boring 43 ca. 15 meter naar het oosten moest worden verplaatst. De boringen zijn gezet tot een diepte van 100 tot 180 cm -mv, met de meeste boringen tot 120 à 150 cm -mv. Voor het boren is gebruik gemaakt van een edelmanboor met een diameter van 7 cm.
Voor het verkennend archeologisch booronderzoek waren 138 boringen voorzien. Twee boringen (boring 183 en 206) zijn komen te vervallen doordat de geplande locatie in een tuin lag die niet toegankelijk was en het niet zinvol was om deze verplaatsen naar een locatie binnen de naastgelegen akker omdat deze dan dicht bij een andere boring zouden komen te liggen. Ook de geplande locatie van boring 207 lag binnen een niet-toegankelijke tuin, maar deze boring kon wel worden verplaatst. De overige 135 boringen konden wel (nagenoeg) op de geplande locatie worden gezet. De boringen zijn in het grootste deel van het onderzoeksgebied geplaatst in een raai met een onderlinge afstand van 12 meter. In zone 5, 6 en een breder deel van zone 2 zijn de boringen in twee parallelle raaien gezet. In zone 8 zijn de boringen in een verspringend grid van 10 bij 12 meter geplaatst. De boringen zijn gezet tot een diepte van 70 tot maximaal 170 cm -mv, met de meeste boringen tot 80 à 100 cm -mv. Voor het boren is gebruik gemaakt van een edelmanboor met een diameter van 10 cm.
Voor het waarderend archeologisch booronderzoek werden de boringen uitgezet in een verspringend driehoeksgrid van 5 bij 6 meter. De boringen worden uitgevoerd met een edelmanboor met een diameter van 15 cm. De boringen worden enkel geplaatst in die zones waar tijdens het landschappelijk booronderzoek een (deels) intacte bodemopbouw is aangetroffen op een diepte die bedreigd wordt door de geplande werkzaamheden. Dit resulteerde in een boorgrid van 41 waarderende archeologische boringen. De boringen worden gezet tot 30 cm in de C-horizont.
Het terrein kan in 8 zones onderverdeeld worden. Deze nemen een totale oppervlakte in van ca. 14.769 m². Voor de uitvoer van het proefsleuvenonderzoek werden de verschillende zones onderzocht door middel van totaal 15 proefsleuven van 2 m breed. Bijkomend werden zeven kijkvensters aangelegd.
Bron: BROECKMANS D. & PAUMEN D. 2020: Archeologische evaluatie van het bodemarchief ter hoogte van de Kerkomsesteenweg te Boutersem (provincie Vlaams-Brabant), ABO archeologische rapporten 1349, Hasselt. Type: literatuur Datum:
Kerkomsesteenweg, Koppeleikenstraat (Boutersem) Naar aanleiding van het bekomen van een omgevingsvergunning voor stedenbouwkundige handelingen vond archeologisch vooronderzoek plaats. De werken omvatten de aanleg van een gescheiden rioolstelsel, de herziening van de wegenis en de ingebruikname van een terrein voor grondverbetering.
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Archeologisch vooronderzoek Koppeleikenstraat - Kerkomsesteenweg [online], https://id.erfgoed.net/gebeurtenissen/1074998 (geraadpleegd op ).
