Noodopgraving naar aanleiding van aangepaste werkwijze.
Er was een bekrachtigde archeologienota waarin, ondanks de archeologische verwachting die voor het plangebied geldt, afgezien werd van verder archeologisch onderzoek aangezien de impact van de werken beperkt was. Maar bij de uitvoering van de werken voor de kabelgeul werd echter vastgesteld dat de smalle zone van 1,75m breed in realiteit tot gemiddeld 5m breed werd uitgegraven. Aangezien deze uitgevoerde werken de voorziene verstoring uit het Programma van Maatregelen ruimschoots overstijgen, zowel qua uitvoeringswijze als qua horizontale én verticale ingreep werd in extremis beslist om een opgraving wetenschappelijke vraagstelling op te starten. Enerzijds om een zicht te krijgen op de aard en omvang van de vernietiging, anderzijds om sporen die slechts deels werden vernietigd alsnog op een gedegen wijze vast te stellen en maximaal te registreren en onderzoeken.
Hiertoe werd een 600m lang tracé van de uitgegraven en weer deels gedichte kabelgeul weerhouden voor verder archeologisch onderzoek middels een opgraving met speciale aandacht voor mogelijke archeologische sporen die te linken zijn aan het Romeinse castellum.
De omvang van de verstoorde zone beslaat quasi het volledige projectgebied. Het gaat om een strook van 5m breed over een lengte van 550m. De strook met verwijderde teelaarde was tot 6,5m breed. Het gaat dus om een maximaal projectgebied van 3.575m² waarvan 2.750m² niet als verstoord maar als vernietigd kan worden beschouwd. Alle aangetroffen sporen waren bijgevolg verstoord. De potentieel vernietigde sporen waren niet meer vast te stellen. Elk archeologisch potentieel zou onder een dergelijke situatie grotendeels als vernietigd beschouwd worden. De geplande impact was een recht gegraven kabelgeul van 1,75m breed, een vernietigde oppervlakte van 962,5m². De werkelijke verstoring was 371% groter, de werkelijke vernietiging 285% groter dan de geplande impact.
Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Ruben Willaert nv