Beschrijving

Het terreinwerk gebeurde gefaseerd. Eerst werd tussen de Steenstraat en het kruispunt van de Abdijstraat met de Vesten onderzoek gedaan. Het onderzoek in deze zone vond plaats in de periode december 2014 – januari 2015. Een tweede fase situeert zich in de Abdijstraat ter hoogte van het kruispunt met de Vesten. Het onderzoek in deze fase is uitgevoerd in april 2015. Beide fases sluiten nagenoeg volledig op elkaar aan.

De ploegbezetting op het terrein bestond uit twee archeologen, meestal bijgestaan door twee technische assistenten. Het machinaal afgraven van de straat- en pleinbedekking, verdiepen tot op het archeologisch relevante niveau en verwijderen van de puinvullingen gebeurde steeds onder begeleiding van tenminste één archeoloog. De afgraving gebeurde tot op een diepte van ca. 60-70cm onder het huidige wegdek. Nadien werd onder meer door de aanwezigheid van een groot aantal nutsleidingen verder manueel verdiept. De grond is tijdens de opgraving gestockeerd naast de sleuf en op de afgewerkte zones.

Aangezien de sporen vooral bestaan uit grachten, ophogingen en wegdekken, die bovendien door de beperkte werkruimte niet volledig af te bakenen waren, is voornamelijk getracht om inzicht te verkrijgen aan de hand van coupes en putwandprofielen. Hierbij is dus niet geopteerd voor vlakdekkend opgraven in de ganse sleuf, maar wel voor gericht verdiepen in kleinere zones, waarbij vooral aandacht is geschonken aan een goede registratie van de verschillende profielen. Op deze manier konden de relaties tussen de wegtracés, de funderingen en de opmaaklagen zo goed mogelijk worden gedocumenteerd.

De vlakken zijn steeds geregistreerd en gekoppeld aan de coupes. Ze zijn manueel opgeschaafd, gefotografeerd, beschreven en topografisch ingemeten met total station. Het beschrijven van alle sporen (inclusief het leggen van eventuele relaties) vervolledigde de registratie. De documentatie van de muren en vloeren viel uiteen in het fotograferen van diverse aanzichten, het intekenen op grondplan van de omtrek en de bouwnaden en het bepalen van de hoogte van de boven- en indien mogelijk onderzijde. De uitbraak van muren gebeurde enkel als de onderkant bereikt was en als dit wenselijk was voor het verdere verloop van de opgraving. Deze registratiemethode herhaalde zich tijdens het manueel verdiepen van het opgravingsvlak. Dit resulteerde in zes grondplannen voor fase 1 en vijf voor fase 2. De dieptes van de grondplannen zijn gekozen in functie van de complexiteit of het ontdekken van nieuwe sporen. Duidelijk afgebakende sporen zijn gecoupeerd, opgekuist, gefotografeerd, afgelijnd, ingetekend op schaal 1/20 en beschreven.

Alle individuele sporen (zowel grondsporen als muren en vloeren) kregen een volgnummer, voorafgegaan door het werkputnummer (I). In de mate van het mogelijke geschiedde dit van jong naar oud. De nummering loopt door over de verschillende grondplannen. Sporen die op grondplan A een nummer kregen, kregen hetzelfde nummer als ze zich ook op grondplan B of in het profiel bevonden. Bij elkaar horende lagen en sporen zijn na de opgraving gegroepeerd in contexten. Deze krijgen het nummer van het eerste spoor dat tot deze context behoort.

Alle sporen zijn manueel opgegraven tot op verstoringsdiepte (ca. 2m onder het maaiveld). Dit zorgde ervoor dat de moederbodem niet in de coupes of vlakken kon worden gedocumenteerd, doch wel via boringen. De boringen brachten een duidelijker inzicht in de dieper gelegen bodemopbouw.

Alle vondsten zijn gerecupereerd en waar nodig zijn stalen genomen voor verder natuurwetenschappelijk onderzoek.

Gezien de organische aard van twee dunne laagjes in een gracht is door Biax Consult een waarderend pollen- en macrorestenonderzoek uitgevoerd. Hieruit bleek dat er geen pollen in de lagen bewaard zijn gebleven en dat de macroresten bestaan uit verkoolde plantenresten.

Bronnen

Bron: CLEMENT C., DE MAEYER W., GUILLAUME V. & CHERRETE B. 2018: Archeologisch onderzoek Geraardsbergen: Abijdstraat, SOLVA, Erembodegem, 93.
Type: literatuur
Datum: 21-06-2018