De basis van dit syntheseonderzoek is een inventaris van opgravingsrapporten waarin structuren uit de Tweede Wereldoorlog werden onderzocht. Er konden maar liefst 172 stippen op de kaart gezet worden. Enkele wijzen op gerichte archeologische opgravingen van structuren uit de Tweede Wereldoorlog, maar in de meeste gevallen gaat het om kleine onderzoeken van oorlogssporen die eerder toevallig aan het licht kwamen bij opgravingen van oudere sites.
De onderzoekers staan uitgebreid stil bij de methoden die gehanteerd kunnen worden om archeologische sites uit de Tweede Wereldoorlog op te sporen en te onderzoeken, waaronder de analyse van hoogtekaarten en historische luchtfoto’s, ook wel remote sensing genoemd. Ze analyseren ook de ruimtelijke spreiding van de opgegraven sites en confronteren dit beeld met de realiteit van de Tweede Wereldoorlog. Het zal niet verbazen dat de groep van 172 sites slechts het absolute topje van de ijsberg vormt. Op historische luchtfoto’s zijn sporen van duizenden sites te zien. Er blijkt met andere woorden een enorm archeologisch potentieel te zijn.
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Syntheseonderzoek Archeologie van de Tweede Wereldoorlog [online], https://id.erfgoed.net/gebeurtenissen/1076787 (geraadpleegd op ).