Beschrijving

De opgraving werd uitgevoerd tussen 26 april 2021 en 14 juni 2021 door ARON. De werken werden op 6 mei 2021 ‘s middags stilgelegd door de vondst van een Britse vliegtuigbom van 500 kg in S129. Alle voorname sporen in werkput 1 waren op dat moment al gecoupeerd en geregistreerd. Slechts twee kleinere sporen (S20 en S21) werden bij het verwijderen van de bom door DOVO vergraven. Ook S129 – de kuil waarin de bom aanwezig was - werd volledig vergraven door de ontmijningsdienst. Het terrein werd op 7 mei door de veiligheidsdiensten vrijgegeven, waardoor de archeologische werkzaamheden hervat konden worden.  

Het programma van maatregelen zoals omschreven in de in akte genomen nota (ID 2216) werd grotendeels gevolgd. Deze stelde dat een oppervlakte van ca. 4000 m² opgegraven diende te worden. Tijdens het uitgevoerde veldwerk werd 3980 m² vlakdekkend opgegraven. Het verschil van 20 m² is te wijten aan de veiligheidsbuffers die aangehouden werden.

Het terrein werd onderzocht door middel van drie werkputten. WP 1 nam het centrale deel van het gebied is en was 2375 m² groot. WP 2 en WP 3 waren respectievelijk ten westen en oosten van WP 1 gelegen en hadden een oppervlakte van 745 en 860 m². Het opgravingsvlak werd aangelegd met een rupskraan van 16 ton met een platte bak van 1,80 m breed. Het archeologisch team volgende de kraan hierbij al schavend op. Over het volledige terrein werd één archeologisch vlak aangelegd. Dit vlak situeerde zich op een diepte tussen 0,4 m en 1 m onder het maaiveld, onder het aanwezigeplaggendek. 

Het aangelegde vlak werd manueel opgeschoond en digitaal ingetekend. Van de werkputten werden aansluitend overzichtsfoto’s gemaakt. Daarnaast werden er ook dronefoto’s genomen.

De opmetingen gebeurden digitaal conform CGP 15.2. De opmetingsplannen waren gegeorefereerd en tijdens het veldwerk analoog aanwezig. Door het registreren van vier bodemprofielen aan de rand van de werkputten kon een beeld gevormd worden van de algemene bodemopbouw.
.
Er kwamen gedurende het onderzoek ca. 159 nieuwe sporen aan het licht. In totaal werden er 168 spoornummers uitgeschreven, verder nummerend vanaf het laatst uitgeschreven spoornummer van het proefsleuvenonderzoek. De sporen die tijdens het proefsleuvenonderzoek werden aangetroffen, werden – voor zover nog bewaard – in het veldwerk mee opgenomen en behielden hetzelfde spoornummer.

Van alle sporen werd na registratie en na eventuele staalname de tweede helft opgegraven. Dit gebeurde voor de bijna alle sporen manueel, enkel de waterputten werden per laag van 5 cm machinaal afgeschaafd. Dit door de instabiliteit van het profiel. In de bomkraters werd met een Edelmanboor (ø 7 cm) een boring gezet om de diepte van deze kraters te bepalen.

Er werden 44 vondstnummers uitgeschreven. Ca. 19 nummers hebben betrekking op archeologisch vondstmateriaal zoals aardewerk, steen en metaal. Deze vondsten werden met de hand – waar nodig per laag – ingezameld. De overige 25 vondstnummers hebben betrekking op stalen. Het betreffen 21 houtskoolstalen, twee pollenstalen, een staalname met dierlijk bot (fragmentair) en een fragment hout. Biax Consult voerde een waardering en analyse uit van het pollenstaal V40M uit waterkuil S150. Uit het pollenstaal werd ook een monster via 14C-methode gedateerd door het Radiocarbon Laboratory Poznan. Het staal werd gekalibreerd met behulp van het Oxcal 4.4.1- programma19, aan de hand van de IntCal20-kalibratiecurve.

Het vlak en ieder spoor werd met de metaaldetector geprospecteerd. Ook de storthopen van de opgraving werden met een metaaldetector onderzocht. Er werd een metaaldetector gebruikt die het volledige spectrum aan archeologische metalen kan detecteren (Garrett ACE400i).

Bronnen

Bron: Augustin S., P. Driesen & I. van de Staey 2022: ARON rapport 1146 – Eindverslag – Een volmiddeleeuws erf aan de Veldstraat te Hasselt, Tongeren.
Type: eindverslag (archeologieportaal)
Datum: 2022