Op 2 juli 2020 werd fase 1 uitgevoerd. Na de sloop van de bestaande bebouwing tot op het maaiveld werd het uitbreken van de ondergrondse gebouwresten archeologisch begeleid conform het programma van maatregelen van de archeologienota. Tijdens deze begeleiding werden ook vier profielputten aangelegd.
Fase 2, de archeologische begeleiding van de eigenlijke bouwwerken, werd uitgevoerd op 18 juli 2021. Tijdens de begeleiding werd een archeologisch vlak aangelegd in het noorden van het terrein.
Op dit noordelijk deel van het terrein konden afzettingen van de alluviale vlakte van de Dender vastgesteld worden. Er werden slechts vijf kuilen aangetroffen waarvan drie 19de-eeuwse uitbraaksporen bleken te zijn. Eén 16de-eeuwse afvalkuil met een beperkte hoeveelheid gebruiksaardewerk dekte een oudere, laatmiddeleeuwse kuil af.
In het noordwesten van het terrein bevond zich een significante verstoring in de vorm van een betonnen vloer en muurwerk. Ook werd de vloer van een beerput aangetroffen. Deze structuren kunnen eind 19de eeuw of begin 20ste eeuw gedateerd worden. Verder werd verspreid over het terrein een nivellerende puinlaag vastgesteld die mogelijk ontstaan is na de verwoesting van Dendermonde in WO I.