In de gangbare karterings-en waarderingspraktijk van steentijdvindplaatsen neemt men een gefaseerd traject aan. In de eerste plaats een verkennend oftewel een landschappelijk booronderzoek in een ruim grid. Op basis van deze uitkomsten komen dan de potentieel interessante gebieden in aanmerking voor een boorgrid met een fijnere resolutie. in eerste instantie nam een verkennend booronderzoek plaats in de uitgeselecteerde zones B1 tot en met B9. Hierbij zijn boringen geplaatst in een zwak verspringend grind van 50x20m waarbij de afstand tussen de boringen 50m bedraagt. Iedere boring verspringt ten opzichte van de aanwezige aardgasleidingen en werd op 6m afstand van de leiding voorzien. Er is hierbij handmatig geboord met een Edelmanboor met een diameter van 7 cm. Aanvankelijk werden zo 43 landschappelijke boringen geplaatst over een totale lengte van 1633m. een aantal boringen konden namelijk technisch niet worden uitgevoerd op de uitgezette locaties, situeerden zich in de periferie of zelfs net buiten de toekomstige werkzone en/of de interpretatie van de profielopbouw was nog niet afdoende eenduidig. Aangezien toen nog enkele onduidelijkheden bestonden, werden nog 22-tal boringen uitgevoerd.
Ten zuiden van het kanaal diende men in feite onmiddellijk over te gaan tot 975 karterende megaboringen met een Edelmanboor met een diameter van 15cm. Aangezien deze boringen zich zouden bevinden in bosgebied werd overgegaan tot een steekproef waarbij boringen werden uitgeboord op het 5x6m grid dat een tentatief karakter had. Deze steekproef werd voorgelegd aan zowel Onroerend Erfgoed als Fluxys Belgium nv. Hierbij werden voorlopig zo'n 819 boringen overgeslagen.
Op basis van de vastgestelde bodemopbouw en de hiermee gepaard gaande gaafheid kwamen een aantal zones of bepaalde subzones nog in aanmerking voor het effectief verder uitvoeren van karterende boringen. Hierbij werden nog zo'n 165 boringen uitgeboord waarbij tot minstens 25cm in de top van de C-horizont werd geboord. Het sediment is over een zeef met een maaswijdte van 3mm gezeefd en geïnspecteerd op de aanwezigheid van archeologische indicatoren. Daar de boorkernen van een edelmanboor met een diameter van 15cm moeilijk leesbaar zijn, gebeurde dit door middel van een zandguts.
Bron: G. DE NUTTE, T. DEVILLE, S. HOUBRECHTS, 2014: Fluxys Dorsales te Weelde en Oud-Turnhout. Verkennend en karterend booronderzoek, Condor Rapporten 168, Bilzen. Type: literatuur Datum:
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Evaluerend terreinonderzoek Weelde-Oud-Turnhout [online], https://id.erfgoed.net/gebeurtenissen/1082159 (geraadpleegd op ).