In het kader van de herinrichting en uitbreiding van het Zwartzusterklooster in Lier werd in 2021-2022 een archeologische opgraving uitgevoerd. Omdat het onderzoek binnen de kloostergebouwen pas na uitbraak van de bestaande vloeren plaats kon vinden, werd in samenspraak met de bouwheer beslist de opgraving in te passen binnen het algemene bouwproject. Hierdoor dienden de archeologische en de civieltechnische werkzaamheden op elkaar te worden afgestemd. Het onderzoek werd zodoende opgesplitst in drie fasen. Het plangebied van de opgraving had een totale oppervlakte van 460 m2. De bestaande kelder binnen het kloostergebouw werd in het kader van de geplande stabiliteitswerken opgevuld met zand en blijft dus in situ behouden. In totaal werden drie werkputten aangelegd en onderzocht binnen het plangebied, in totaal 370 m2. In alle drie de werkputten werd slechts één archeologisch vlak aangelegd en gedocumenteerd. Op een aantal plaatsen in de werkputten werden wel diepere profielputten gedocumenteerd, hierdoor werd in werkput 3 ook het niveau van de moederbodem bereikt. Echter bleek tijdens de uitvoer van het onderzoek ook dat de impact van de geplande ingrepen op het archeologische niveau minder groot was dan ingeschat tijdens het vooronderzoek. De belangrijkste reden hiervoor was dat de uiteindelijke nulpas van de nieuwbouw ongeveer 30 cm hoger lag dan het maaiveld ter plaatse.
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Archeologische opgravingen Zwartzusterklooster [online], https://id.erfgoed.net/gebeurtenissen/1082422 (geraadpleegd op ).