Beschrijving

Wanneer archeologen zeggen dat ze een houten huis hebben opgegraven, slaat onze verbeelding soms op hol bij de aanwezigheid van zo een ondergrondse structuur. Maar ze hebben het natuurlijk over restanten van een gebouw, meestal gewoon de sporen van een plattegrond. Niet eenvoudig te interpreteren omwille van periodieke en regionale evoluties. Door een gebrek aan lokale studies van de evolutie van houtbouw, moesten archeologen zich vaak laten leiden door modellen van buitenlandse sites. Maar de typologieën uit de buurlanden komen niet altijd overeen met die van bij ons.

LAReS Archeologie ontwikkelde daarom een leidraad voor determinatie van huisplattegronden in Vlaanderen. In eerste instantie deden ze dit voor de Antwerpse Kempen, een onderzoek dat 2 jaar geleden gepubliceerd werd in SYNTAR 12. Hierbij kwamen nieuwe inzichten omtrent typologie en chronologische evolutie aan het licht.
Dezelfde methodiek is nu toegepast op de regio’s Limburg, Vlaams-Brabant en de Antwerpse Zuiderkempen. Net als zijn voorganger bevat SYNTAR 24 een breed literatuuronderzoek en een uitgebreide analyse van alle opgegraven plattegronden van prehistorie tot middeleeuwen. Het gevolg is een lijvig volume, met een uitgebreide catalogus van alle plattegronden, en een grondige analyse van deze dataset.

In totaal werden 204 huisplattegronden opgetekend uit een periode die loopt van de nieuwe steentijd tot de volle middeleeuwen, en zo dus meer dan 10.000 jaar geschiedenis overspant. Naast een overzichtelijke en uniforme inventaris, waaraan toekomstige onderzoeken kunnen worden afgetoetst, bevat de publicatie ook een nieuwe kijk op de toepasbaarheid van bestaande typologieën. De onderzoekers formuleren ook aanbevelingen voor toekomstig onderzoek, o.a. voor de selectie van staalname voor datering.

Bronnen

Bron: VANDENBUSSCHE V. & HEIRBAUT E. (eds) 2024: Een archeologisch perspectief op de evolutie van de houtbouw in Limburg, Vlaams-Brabant en de Antwerpse Zuiderkempen, SYNTAR 24, Brussel.
Type: literatuur
Datum: 2024