Wat betreft de volle middeleeuwen, was het staal dat met deze periode in verband kon worden gebracht weliswaar te klein om veel uitspraken te doen. Varken en schaap/geit speelden een rol binnen de voedselvoorziening. Onder de schapen werden zowel oudere als jonge dieren geconsumeerd. De aanwezigheid van zeevis, zoals de rog, in deze vroege fase, hoeft ook niet te verbazen. Het is geweten dat tijdens deze periode de rol van lokaal gevangen riviervis reeds plaats begon te maken voor vis gevangen op zee.
Voor de late middeleeuwen, waarbij het grootste deel van de consumptieresten uit de 13de tot 15de-eeuwse leeflaag afkomstig was, toonde het materiaal een meer genuanceerd beeld van de voedseleconomie van het klooster. Wellicht ging het hier grotendeels om resten van voedselbereiding. Hoewel we de mogelijke aanwezigheid van wild zwijn niet kunnen uitsluiten, speelde jachtwild over het algemeen maar een kleine rol voor bewoners van de site. Binnen de vleesvoorziening waren het toch vooral rund, varken en schaap/geit die van belang waren. Daarnaast werd ook gevogelte gegeten, vooral kip van een nog relatief klein type. Ganzen en duiven werden ook occasioneel gegeten en deze laatste soort werd misschien wel lokaal gekweekt, een praktijk die gekend is voor adellijke en ecclesiastische sites.
Hoewel vlees een belangrijk onderdeel was van de voedselvoorziening in de abdij, bleef vis ook cruciaal. Het beperkte archeozoölogisch materiaal suggereert eerder de consumptie van zeevis, wat kan worden verklaard door de nabijheid van de kust en de beschikbaarheid van verse vis. Opvallend is de afwezigheid van karper, een vis die vaak gekweekt werd in andere abdijen, zoals in Ename. Dit kan te maken hebben met de kleinere staalgrootte, maar ook met de geografische ligging en de beschikbaarheid van zeevis. Het bestaan van een vivarium in de directe omgeving van de Eekhoutabdij, kan dus niet vastgesteld worden in de collectie dierlijk materiaal van de site. Het aanzienlijke aandeel vleesconsumptie in de Eekhoutabdij contrasteert met andere kloosters, zoals de Sint-Salvatorabdij te Ename, waar de Benedictijnse regel strikter werd nageleefd en vis het hoofdvoedsel vormde. Dit fenomeen werd ook opgemerkt in andere abdijen, zoals de abdij van Beaulieu in Petegem, waar eveneens meer vlees werd geconsumeerd. Door de relatief beperkte hoeveelheid bestudeerde visresten, moeten deze conclusies met enige voorzichtigheid benaderd worden.
Auteurs: Gruwier, Ben
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Center for Artefact Research vzw (CAR)
Bron: VERWERFT D. e.a. 2025: 2023 Eekhoutpoort, Brugge: Eindverslag naar aanleiding van de archeologische opgraving
Type: eindverslag (archeologieportaal)
Datum:
Bron: GRUWIER B. 2024: Archeozoölogische studie van de dierlijke resten uit de site Eekhoutpoort te Brugge (BR23EE), CAR-Rapporten 2024-83
Type: literatuur
Datum: