Gebeurtenis

Inventarisatie ankerplaatsen Landschapsatlas 2001

inventarisatie
ID
1101
URI
https://id.erfgoed.net/gebeurtenissen/1101

Beschrijving

De Landschapsatlas is de inventaris van de relicten van de traditionele landschappen in Vlaanderen. De Landschapsatlas bevatte onder andere ankerplaatsen, dit zijn vanuit een erfgoedperspectief de meest waardevolle landschappelijke ensembles in Vlaanderen, ze zijn een getuige van het vroegere landschap. Het zijn grotere landschappelijke gehelen waarin je een geheel van gevarieerde erfgoedelementen terugvindt.

De inventarisatie van de ankerplaatsen was een snelle en gebiedsdekkende screening die in 2000-2001 plaatsvond. De Landschapsatlas werd daarna gelanceerd als een databank en shapefile met daarin 384 ankerplaatsen. In 2015 werden deze gebieden ontsloten in de erfgoedinventaris als  landschappelijke gehelen. Hierbij werden enkel "ankerplaatsen" niet opgenomen als landschappelijk geheel omdat ze bijvoorbeeld beperkt van omvang waren en overlapten met bestaande elementen in de inventaris zoals tuinen en parken. De informatie uit de twee bronnen werd dan geïntegreerd.

Auteurs: de Haan, Aukje
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Bekijk gerelateerde erfgoedobjecten

Bredene (Bredene), Klemskerke, Vlissegem, Wenduine (De Haan), Oostende (Oostende)
Dit gebied omvat de smalle kustduinen tussen Oostende en Wenduine, deels ingenomen door struweel en bos. De begroeiing van de duinen vertoont een gradueel verschil van west naar oost. Bij De Haan liggen waarschijnlijk restanten van duinakkerlanden die later ook als weiland werden gebruikt. In de 19de eeuw werd een deel van het duinengebied in concessie gegeven aan de NV Le Coq-sur-mer om er een badplaats uit te bouwen met een uniforme stijl en met inbegrip van een verplichte groenaanleg. Dit leidde tot kleinschalige villabouw met een speels dakenspel. Het Fort Napoleon werd tussen 1810 en 1812 gebouwd in opdracht van keizer Napoleon Bonaparte én is één van de weinige die bewaard gebleven zijn.


Roesbrugge-Haringe, Watou (Poperinge)
De vallei van de Heidebeek langsheen de Frans-Belgische grens wordt gekenmerkt door een beek met een zeer natuurlijke sterk meanderende loop en een natuurlijk oeverprofiel. De valleiranden vormen de grens tussen de beekbegeleidende weilanden en de hoger gelegen akkerlanden. Op de hoger gelegen akkerlanden staan verspreide hoeves met erfbeplanting en weilanden met houtkanten. De gotische kerk van Watou, gelegen in de vallei van de Warandebeek, vormt ene blikvanger door de hogere ligging.


Poperinge (Poperinge)
Deze ankerplaats omvat de smalle beekvallei van de Vleterbeek tussen Abele en Poperinge en een klein deel van de vallei van de Winterbeek. De Vleterbeek heeft een zeer natuurlijke kronkelende loop met natuurlijke oeverprofielen. Langs de beek staan bomen en struiken die de loop visueel accentueren in het landschap. Bijna de gehele ankerplaats ligt onder open akkerland gekenmerkt door een strook- tot blokvormige percelering. Door de afwezigheid van perceelsrandbegroeiing heeft dit landschap een vrij open karakter dat onderbroken wordt door de hopakkers die voor een visuele begrenzing zorgen.

Bekijk gerelateerde aanduidingsobjecten

Kermt, Kuringen, Spalbeek, Stevoort (Hasselt)
Het gebied ‘Herkenrodebos en kasteel van Stevoort’ bevindt zich op de noordgrens van vochtig Haspengouw, op het interfluvium tussen de Demer in het noorden en de Herk in het zuiden. Het is een landschapsecologisch rijk gebied met relicten van het voormalige Herkenrodebos en met een concentratie van bouwkundig erfgoed, in het bijzonder restanten van vakwerkbouw. In het zuidwesten liggen de kastelen van Stevoort en Schimpen. De kern van dit gebied bestaat uit een aantal versnipperde bosrelicten, die nu worden aangeduid als Herkenrodebos, Zusterkloosterbos en andere. Deze historisch stabiele bossen, met een rijke voorjaarsflora, worden afgewisseld met graslanden en aangevuld met kleine landschapselementen die vooral bestaan uit bomenrijen, hier en daar houtkanten, meidoornhagen en struwelen.


Oude Durmedijk, Palingstraat (Hamme), Oude Durmedijk (Waasmunster)
Het landschappelijk geheel ‘Oude Durme’ ligt op de grens van de gemeenten Hamme en Waasmunster. In de jaren 1931-1937 werd de loop van de Durme tussen Waasmunster en Hamme genormaliseerd. Hierbij werden verschillende meanders afgesneden, waardoor de rivier met 2,3 km ingekort werd. De afgesneden meanders staan sindsdien bekend als de ‘Oude Durme’. Van de late middeleeuwen tot de 20ste eeuw bestond het landschap langs de benedenloop van de Durme uit hooilanden of meersen op de lager gelegen gronden en akkers op de hoger gelegen gronden. De meersen werden tijdens het winterhalfjaar bevloeid met het water van de Durme. In het Landschappelijk geheel 'Oude Durme' is het traditionele cultuurlandschap vrij goed bewaard gebleven.


Kermt, Kuringen, Spalbeek, Stevoort (Hasselt)
Het gebied ‘Herkenrodebos en kasteel van Stevoort’ bevindt zich op de noordgrens van vochtig Haspengouw, op het interfluvium tussen de Demer in het noorden en de Herk in het zuiden. Het is een landschapsecologisch rijk gebied met relicten van het voormalige Herkenrodebos en met een concentratie van bouwkundig erfgoed, in het bijzonder restanten van vakwerkbouw. In het zuidwesten liggen de kastelen van Stevoort en Schimpen. De kern van dit gebied bestaat uit een aantal versnipperde bosrelicten, die nu worden aangeduid als Herkenrodebos, Zusterkloosterbos en andere. Deze historisch stabiele bossen, met een rijke voorjaarsflora, worden afgewisseld met graslanden en aangevuld met kleine landschapselementen die vooral bestaan uit bomenrijen, hier en daar houtkanten, meidoornhagen en struwelen.


Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Inventarisatie ankerplaatsen Landschapsatlas 2001 [online], https://id.erfgoed.net/gebeurtenissen/1101 (geraadpleegd op ).

Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed

Contact

Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.