Beschrijving

Zoon van de Brugse aannemer François De Vestel–De Lille. Hij is de oom van Lucien De Vestel, architect van het Berlaymontgebouw.

Voor zover bekend bevinden de meeste van zijn realisaties zich in Brussel.

Volgende tekst is overgenomen uit VAN LOO A.(red) 2003: Repertorium van de architectuur in België van 1830 tot heden, 266.

Franz De Vestel wijdde zich vooral aan het onderwijs en het debat over het professionele statuut van de architect. Zijn beperkte oeuvre vertoont een laat-eclectische stijl die sterk beïnvloed is door zijn stages in het bureau van E. Janlet en H. Beyaert. Als zoon van een aannemer werd De Vestel opgeleid bij E. Janlet en daarna aan de Brusselse academie (1877-80). Vervolgens ging hij werken in het atelier van Beyaert. Veeleer dan een strakke methodiek verwierf hij daar vooral een voorliefde voor ornamentele rijkdom en een pittoreske bewerking van gevels en materialen, wat het merendeel van zijn oeuvre typeert. Daartoe behoren zijn (niet uitgevoerde) ontwerp van een paviljoen van het loodswezen in Antwerpen (1886), het monument voor Charles De Coister in Elsene (1894), huizengroepen in Middelkerke, in Ukkel en aan de rotonde van de Louizalaan in Brussel, en het warenhuis Hirsch in Brussel (1909). Hij was voorzitter en ondervoorzitter van de SCAB en in 1905 stichter-voorzitter van de Federatie van Belgische Architectenverenigingen (FAB). Hij was tevens actief lid van de Congrès Internationaux d’Architectes waarvan hij in 1923 secretaris werd. Hij was professor aan de Université libre de Bruxelles (1912-28) en aan de academie van dezelfde stad (1899-1928). Hij verzette zich tegen de in 1912 door Victor Horta uitgewerkte hervorming en verdedigde het systeem van autonome ateliers.

Datum: 30-04-2019
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)

Erfgoedobjecten

Ontwerper van

Eclectisch burgerhuis

Loodswezen