Raymond Goovaerts volgde zijn opleiding tot architect aan de Nationale School voor Architectuur en Stedenbouw in Antwerpen waar hij onder meer les kreeg van Léon Stynen. Tijdens zijn studies leerde hij Elli Kruithof (°1926) kennen, de zus van de filosoof Jaap Kruithof, die de opleiding binnenhuiskunst volgde. Als echtpaar gehuwd in 1952, werkten ze tijdens de jaren 1950 samen onder de naam Kruithof-Goovaerts, zowel op het vlak van architectuur en interieurontwerp, als kunst en grafisch ontwerp. Hun stijl sloot aan bij het Bauhaus en het modernisme van dat moment. Zo getuigen hun ontwerpen van een aandacht voor licht en ruimte, en kiezen ze voor metalen buismeubelen en sculpturale lampen. Wat ook opvalt is het weloverwogen kleurgebruik, waarover ze ook theorieën ontwikkelden. Ze hadden een groot netwerk, onder andere met andere vooruitstrevende ontwerpers als Stynen en Braem, en waren samen met hen belangrijk op het vlak van vernieuwing. In 1953 ontwierpen ze een modelappartement binnen het complex op het Kiel van Braem, voor de expo rond het Nieuwe Wonen. Deze tentoonstelling had een belangrijke impact op objecten en wonen voor het dagelijkse leven. Een ander, invloedrijk ontwerp uit de vroege jaren 1950 was de inrichting van een loungebar in het drijvend restaurant La Pérouse in Antwerpen. In het tijdschrift Ruimte wordt dit ontwerp geprezen en wordt benadrukt dat kleur een heel belangrijk onderdeel is van het ontwerp. In een andere uitgave van dit tijdschrift wordt ingegaan op het ontwerp van Kruithof en Goovaerts van een winkelinterieur van een nieuw reisbureau van de forma De Keyser-Thornton in de Nieuwe Gaanderij aan de Huidevettersstraat in Antwerpen.
Hun samenwerking en huwelijk hield slechts een korte periode stand en ze hielden ook amper archief bij van hun ontwerpen. Elli Kruithof maakte na de echtscheiding van Goovaerts in 1961 een radicale breuk op professioneel vlak, en vatte een studie theologie en filosofie aan. Raymond Goovaerts daarentegen bleef werkzaam als architect. Van zijn hand zijn uit de late jaren 1950 enkele veeleer traditionele landhuisontwerpen bekend, zoals de villa Schouten uit 1957 aan de Sorbenlaan 38 in Wilrijk en de villa Martroye de Joly uit 1958 in de Ryckmansstraat 16 te Antwerpen. Vanaf de jaren 1960 richtte Goovaerts zich op de residentiële hoogbouw in Antwerpen, met als één van de vroegste realisaties het flatgebouw "Amberes" uit 1960-1964 aan de Mechelsesteenweg in Antwerpen, in opdracht de nv Vooruitzicht. Hij ontwierp ook enkele projecten in opdracht van de nv Habitim. Zo werd in 1963 de Tavernier Building gebouwd aan de Tavernierkaai 2, naar ontwerp van Goovaerts in opdracht van Habitim en Vooruitzicht. Behalve dit kantoorgebouw ontwierp Goovaerts voor Habitim enkele woontorens op Linkeroever. De Panorama Tower, Esmoreitlaan 1, uitgevoerd door aannemer Van Laere Burcht, werd opgericht in samenwerking met Euramico volgens bouwplannen van 1965, en was woonklaar voor het eind van 1969. Volgens plannen van 1969 werd ten westen ervan de vergelijkbare Habitim Tower, Esmoreitlaan 5, 5A-F, opgericht. Goovaerts bleef actief tot zijn overlijden in 1979, getuige zijn allicht laatste project, de modernistische villa Deepak Modi uit 1979 aan de Eekhoornlaan 44 in Wilrijk.
Auteurs: Verhelst, Julie
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)