Louis Van Hooveld kende een grote politieke en sociale bewogenheid die zich vanaf de vroege 20ste eeuw vertaalde in activiteiten bij onder meer de Belgische Werkliedenpartij en het Algemeen Arbeiderssecretariaat van Antwerpen, evenals in een grote aandacht voor onderwijs. Na de Eerste Wereldoorlog werd hij verkozen tot gemeenteraadslid van Etterbeek en zou hij ook werkzaam zijn als provincieraadslid, schepen en later senator. Al voor de oorlog vestigde hij zich in Etterbeek als architect, landmeter en schatter van onroerend goed. Op dit vlak kende hij een grote interesse voor sociale woningbouw en de woonproblemen van dat moment. Zo was hij stichter, lid of beheerder van maatschappijen voor goedkope woningen, onder meer in Elsene, Sint-Lambrechts-Woluwe, Sint-Pieters-Woluwe en Etterbeek. Een voorbeeld van deze aandacht zijn twee appartementsgebouwen en enkele woningen langs de Pieter Cornelisstraat en Jan Ruusbroecstraat in Sint-Pieters-Leeuw, die hij in 1930 ontwierp. De voornaamste architecturale realisatie van Van Hooveld is de vrijmetselaarsloge in de Kluisstraat in Elsene (thans Cultureel Centrum La Loge en voordien in gebruik als studiecentrum en architectuurmuseum door de Archives de l’Architecture Moderne), gebouwd in 1934.
Jan Ruusbroecstraat 1-10, Pieter Cornelisstraat 9-47, 53-77 (Sint-Pieters-Leeuw) Symmetrisch uitgewerkte hoeksituatie van eengezinswoningen en flatgebouwen, gebouwd in 1929-1930 naar ontwerpen van Emile Van de Weghe en Louis Van Hooveld.