Beschrijving

Professor Henri Ferdinand Joseph Maisin (1893-1971) was afkomstig van het Waalse dorp Nethen, deelgemeente van de grensgemeente Graven in Waals-Brabant. Hij ging vanaf 1911 medicijnen studeren in Leuven, maar diende zijn studies door de Eerste Wereldoorlog te onderbreken. Tijdens WO I werkte hij eerst als doktersassistent aan het front bij de IJzer daarna vertrok hij naar Afrika alwaar zijn kennis en interesse voor tropische geneeskunde en bacteriologie werd aangewakkerd. Hij voltooide zijn doktersopleiding in Leuven in 1921.

Joseph Maisin verwierf naambekendheid door de overname in 1923 van de Leuvense leerstoel van de pathologische anatomie van professor Richard Bruynoghe. Maisin doceerde daar ook radiologie en cancerologie. Hij was de drijvende kracht achter de uitbouw van een nieuw ‘Kankerinstituut’ te Leuven, officieel gekend als het ‘Institut de Médecine Physique’ waar hij diensthoofd werd.

Dit instituut was het eerste in zijn soort in België, alsook één van de eersten in de wereld. Het centrum genoot internationale bekendheid voor het onderzoek naar en het gebruik van de nieuwste technieken bij de behandeling van kankerpatiënten, zoals radiotherapie en radium. De gebouwen naar ontwerp van kanunnik Jan Janssen aan de Kapucijnenvoer 35 werden plechtig ingehuldigd op 29 juni 1927.

Joseph Maisin is werkzaam gebleven in het ‘Kankerinstituut’ tot zijn emeritaat in 1964. Hij verrichte baanbrekend werk in het onderzoek naar kanker alsook bij de bekendmaking ervan bij het grote publiek.

Als eerbetoon aan professor Maisin werd in 1971, vrij kort na zijn overlijden, de Wetenschappelijke Prijs Joseph Maisin ingesteld ten voordele van het wetenschappelijk onderzoek in de Natuur- en Geneeskundige Wetenschappen later verfijnd tot de Biomedische Wetenschappen. In 1987 richtte zijn familie het Fonds Joseph Maisin op ter ondersteuning van het kankeronderzoek.

Joseph Maisin had samen met zijn echtgenote Simone Darchembeau (1897-1999) negen kinderen, waarvan een aantal eveneens een medische carrière uitbouwden.

Het gezin Maisin bewoonde een grote woning aan de Bondgenotenlaan 111 te Leuven, vooraleer ze zich vestigden in het later naar hen vernoemde kasteel Maisin in de Leuvense stadsrand. De monumentale woning aan de Bondgenotenlaan werd in 1928 door wederopbouwarchitect Lucien Spéder voor de familie ontworpen. Het betreft een zeer ruim eclectisch enkelhuis van drie bouwlagen en vier traveeën, met stijlelementen ontleend aan de neorégence en neo-Lodewijk XV-stijl. Het is opgetrokken als een baksteenbouw en verrijkt met blauwe hardsteen en tal van decoratieve elementen, kenmerkend voor de architectuur van bouwmeester Spéder. In 1961 liet de familie Maisin achterin op het perceel aan de Lepelstraat 43 een appartementsgebouw optrekken, naar ontwerp van de Brusselse architect G. De Hens. Deze laatste stond ook in voor het ontwerp van de vroegere binnentuin gelegen tussen het opbrengsthuis en het herenhuis Maisin. Het herenhuis Bondgenotenlaan 111 maakt deel uit van het stadsgezicht definitief beschermd bij MB van 4 juni 2015.

In 1938 verwierf professor Henri Ferdinand Joseph Maisin de neoclassicistische villa Tops-Van Cutsem met omringend park aan de Tiensesteenweg in de groene Leuvense stadsrand. Circa 1950 gaf hij architect Lucien Spéder de opdracht om het landhuis uit te breiden.

Bron: Onroerend Erfgoed, Digitaal beschermingsdossier 4.001/24062/125.1, Kasteel Maisin met park (DUCHENE H., MICHIELS M. & HIMPE K. 2019).
Auteurs: Duchêne, Helena
Datum: 2019
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)

Erfgoedobjecten

Bewoner van

Herenhuis met achterliggend appartementsgebouw

Kankerinstituut

Kasteel Maisin met park