Gustave Rigelle was de zoon van steenkapper Richard-Isidore Rigelle (1875-1931) en broer van Henri, Leon en Norbert Rigelle. Zo was hij van jongsaf vertrouwd met tekenen en steenkappen. Hij studeerde aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Gent tussen 1923 en 1928, namelijk ontleedkunde, kunstgeschiedenis, geschiedenis van het ornament, tekenkunst, beeldhouwkunst en versieringskunsten. Hij kreeg les van onder meer Henri Thiery, Domien Ingels en Oscar Vande Voorde. Hij volgde ook lessen bij de Gentbrugse schilder Karel Van Belle en was vrije leerling bij August Vermeylen, Henry Van de Velde en Floris Van der Mueren aan het Hoger Instituur voor Kunstgeschiedenis en Oudheidkunde van de Gentse Rijksuniversiteit. Van 1928 tot 1930 werkte hij als ontwerper in een gobelin-atelier in Lokeren. Hij ontwierp in opdracht van Hendrik De Vos tekeningen voor een boekkaft en voor een theaterdecor. Hij ontwierp en schilderde ook verschillende decors voor de toneelzaal van de Katholieke Vriendenkring in de Snoekstraat.
Rigelle ontdekte rond 1930 een nieuwe techniek op basis van zandstralen, die eenvoudiger en lichter was, en fijnere nuances toeliet dan het steenkappen. In de vroege jaren 1930 richtte hij een eigen Kunstwerkhuis van graveeren in glas en marmoriet op in Gentbrugge, waarin ook zijn broer Henri actief was. Het atelier verwierf tal van opdrachten, waaronder de decoratie van de Woning Van Waes in Gent. Zijn kinderen Annie en Erik zorgden voor de opvolging en voortbestaan van de techniek.
PATOOR W. & DE VOCHT R. 1989: G. Rigelle, Heemkundig genootschap Land van Rode 17.65, 30-33.