Jozef Lantsoght behaalde in 1937 met grote onderscheiding het diploma van architect aan het Gentse Sint-Lucasinstituut. Hij liep stage in het buitenland, namelijk in Haarlem en in Parijs bij André Lurçat. Zijn stedenbouwkundige opleiding doorliep hij in 1938-1940 aan het Terkamereninstituut te Brussel. Als architect had hij vooral grote bewondering voor het werk van Alvar Aalto, Le Corbusier, Mies van der Rohe en andere modernistische architecten. Lantsoght bleef als lesgever in de avondleergangen Stedenbouw van Sint-Lucas actief. Tijdens de oorlogsjaren was Jozef Lantsoght als stedenbouwkundige ontwerper actief voor het West-Vlaams bureau van het Commissariaat-Generaal des Land’s Wederopbouw. In zijn latere stedenbouwkundige praktijk was vooral zijn ontwerp voor de stadsuitbreiding ten noorden van Brugge uit de jaren 1960 belangrijk binnen zijn oeuvre. Zijn omvangrijk en divers architecturaal oeuvre omvat kerken, psychiatrische instellingen en ziekenhuizen, culturele instellingen, diverse types woningen, appartementsgebouwen, winkels, fabrieken, watertorens.
Lantsoght wordt gerekend tot één van de meest representatieve Sint-Lucasarchitecten van de naoorlogse periode. Architect Lantsoght was bevriend met broeder Urbain directeur van het Sint-Lucasinstituut en werd in 1958 lid van het Cenakel. Dit 'centrum voor moderne kerkelijke kunst' werd in 1948 onder impuls van broeder Urbain opgericht. Onder zijn voorzitterschap groepeerde dit centrum docenten en oud-studenten van Sint-Lucas, architecten en kunstenaars. Het Cenakel vormde een informatief centrum voor moderne kerkenbouw, waar een uitwisseling van ideeën plaats vond, nieuwe vormgeving besproken werd, wedstrijden voorbereid en besproken. Bijgevolg ontstond in de schoot van het Sint-Lucasinstituut een eigen strekking met nieuw ideeëngoed betreffende de naoorlogse moderne kerkarchitectuur in Vlaanderen met aandacht voor het sacraal karakter van het kerkgebouw. Deze tendens stond diametraal tegenover de visie van Geert Bekaert die de eenvoudige strakke zaalkerk propageerde waar het kerkgebouw in functie van de mens stond en waaraan de kerken van architect Marc Dessauvage beantwoorden.
Architect Lantsoght ontwierp verscheidene kerken die duidelijk blijk geven van het streven naar vernieuwing en een modernistische vormgeving in de naoorlogse periode voorafgaand aan de beëindiging van het Tweede Vaticaans concilie (1965). De Onze-Lieve-Vrouw ter Duinenkerk te Koksijde, de Sint-Jan-de-Doperkerk te Menen en de grafkapel van Priester Poppe te Moerzeke die eind jaren 1950 werden ontworpen door Lantsoght gelden als zijn belangrijkste vernieuwend religieuze oeuvre. Deze monumentale modernistische kerken vertonen een dynamiek en een expressiviteit met een plastische vormgeving verwant aan de kapel van Ronchamp van Le Corbusier. Ze illustreren tevens als betonbouw in combinatie met baksteen de nieuwigheden mogelijk op het vlak van vormgeving in de kerkenbouw door de toepassing van gewapend beton. Typerend voor Lantsoghts kerken was ook dat hij er veel aandacht besteedde aan de integratie van kunst in deze werken. Bij de uitvoering van voornoemde kerken werkte hij voornamelijk samen met kunstglazenier Maurits Nevens en beeldhouwer Maurice Witdouck die ook beide lid waren van het Cenakel.
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Philipstockstraat 3 (Brugge)
Huis van drie traveeën en drie bouwlagen & entresol onder zadeldak, uit de 17de eeuw met kern uit het einde van de 13de eeuw. Verfraaiende Kunstige Herstelling van 1892 naar ontwerp van architect Etienne Timmery. Verankerde bakstenen trapgevel met gebruik van arduin.
Sint-Pieterskaai 29 (Brugge)
Ontwerp van architect Josef Lantsoght (Brugge). Eclectische roodbakstenen gevel met gebruik van natuursteen voor de ornamentiek. Geveltop met houten beplanking.
Zilverstraat 14 (Brugge)
Eclectisch bakstenen complex van negen traveeën en twee bouwlagen onder leien zadeldak, rechts doorbroken door twee trapgevels (12 treden + topstuk), ontworpen in 1946 door de Brugse architecten J. Lansoght, R. Soetewey en A. Dugardyn in plaats van gelijkaardige gevelopstand van 1861.
Sint-Pieterszuidstraat 54 (Brugge)
Gebouwd in 1953-1954 naar ontwerp van architect Jozef Lantsoght (Brugge). Gebouw is ontworpen als een volledig betonskelet, waarvan de hoofdstructuren werden geprefabriceerd.
Sint-Pietersmolenstraat 1 (Brugge)
Atelier van 1939, in het jaar 1945 uitgebreid met en geïncorporeerd in een woonhuis. Woonhuis ontworpen door architect Jozef Lantsoght (Brugge). Geheel in kubistische stijl met witbepleisterde muren en grote raampartijen.
Pater A. Vynckeplein 1 (Zedelgem)
Witbeschilderde baksteenbouw onder zadeldak (daktegels) en met een halfronde aanbouw waarin het trappenhuis onder half kegeldak. Sedert de bouw van een nieuw Administratief Centrum (2005-2007), in onbruik geraakt.
Schaarstraat (Brugge)
Vrijstaande, neogotische parochiekerk; één van de vroegste neogotische kerken op het vasteland waar Engelse opvattingen herkenbaar zijn, zie stijlkenmerken aansluitend bij de zogenaamd "archeologische neogotiek". Driebeukige, niet-georiënteerde kruiskerk van het basilicale type.
Kerkplein (Koksijde)
Modern bedehuis naar ontwerp van architect J. Lantsoght, van 1956. Constructie van staal, beton en betonglas; betonskelet bekleed met witte baksteen; metalen dak kap met doorbroken, centrale spits en klokkenstoel.
Guido Gezellelaan 124 (Menen)
Georiënteerde parochiekerk naar ontwerp van de Brugse architect J. Lantsoght. De kerk werd gebouwd van 1961 tot 1964 en is een variante op de Onze-Lieve-Vrouw-ter-Duinenkerk te Koksijde. De kerk geldt als een belangrijk voorbeeld van hoe na de Tweede Wereldoorlog gezocht werd naar een uitgesproken nieuwe vormgeving en een andere planopbouw voor kerken.
Michel Vanden Wegheplein (Bredene)
Georiënteerde zaalkerk naar ontwerp van architect J. Lantsoght (Brugge) van 1953.
Kasteellaan (Hamme)
De Priester Poppekapel staat in een bebost domein, bijgenaamd Pius X-domein. De grafkapel werd gebouwd naar ontwerp van architect Jozef Lantsoght en wordt gekenmerkt door glasramen van kunstglazenier Maurits Nevens.
Steenstraat 73-75 (Brugge)
Voormalige cinema en brasserie zogenaamd Vieux Bruges of Oud Brugghe, met sedert 1925 uitgang aan Sint-Salvatorkerkhof. Vervangen in 1961 door voormalig grootwarenhuis van acht traveeën en twee bouwlagen; van sierankers voorziene bakstenen lijstgevel tussen een trap- en puntgevel op doorlopende korfboogarcade op natuurstenen zuilen naar ontwerp van architect J. Lantsoght.
Schaakstraat (Brugge)
Watertoren van 1961 met een capaciteit van 1000 m³, ontworpen door architect Jozef Lantsoght (Brugge).
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Lantsoght [online], https://id.erfgoed.net/personen/3257 (geraadpleegd op ).
Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed
Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.