De Van Arenbergh-dynastie telt drie generaties architecten. De eersten, Alexander (Alexandre) en Louis, worden vaak verward omdat zij elkaar opvolgden als provinciaal architect van Brabant voor het arrondissement Leuven en als architectuurleraar aan de academie van Leuven. Alexander legde tussen 1824 en 1867 een grote productiviteit aan de dag; hij bouwde in zijn geboortestad het burgerhospitaal (1840-68) en een aantal huizen, restaureerde en vergrootte verscheidene bedehuizen en richtte een vijftiental nieuwe kerken op in het arrondissement Leuven. De stijl van die plattelandskerken evolueerde van het neoclassicisme (Sint-Niklaaskerk in Rillaar, 1828 en 1861-68) naar een eclectische vermenging van het gotische en romaanse vocabularium (Sint-Kwintenskerk in Wommersom, 1862-63).
Louis, die door zijn vader opgeleid werd, werkte eerst met hem samen en volgde hem nadien op. Hij ontwikkelde een meer uitgesproken eclectische stijl die in een twaalftal kerken en een groot aantal huizen tot uiting komt. De beste voorbeelden zijn de grote Sint-Lambertuskerk in Heverlee (1878-80) en zijn eigen woning in Leuven (1881), een meesterwerk van Vlaamse neorenaissancebouwkunst.
Augustin werkte samen met zijn oudere broer die ook Louis heette (1868-na 1913) en ingenieur was. Hij is vooral bekend om het Instituut voor Bacteriologie van de Leuvense universiteit (1897), met zijn bonte italianiserende gevel, en de art nouveau villa Les Tilleuls in Heverlee (1905). In 1906 door baron Edouard Empain in het Heliopolis-avontuur meegesleept, keerde Augustin in 1908 ziek en uitgeput terug.
Bron: Coomans, Th., Van Arenbergh, Alexander; Van Arenbergh, Louis; Van Arenbergh, Augustin, in: Van Loo, A. (red.), Repertorium van de architectuur in België, van 1830 tot heden, Antwerpen, 2003: 545-546.
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Abdij Vlierbeek 2-13, 14 (Leuven)
Kloostergebouwen door de benedictijnen van Affligem opgericht vanaf 1158. De abdij werd deels verwoest in 1572, geleidelijke wederopbouw gedurende de 17de en 18de eeuw. De site omvat het oude abtskwartier met 16de-eeuwse kern en 18de-eeuwse poort, de 16de-eeuwse westerpoort en portierswoning en 17de-eeuwse hoevegebouwen in traditionele bak- en zandsteenstijl, de 17de-eeuwse noordelijke toegangspoort, de kloostergang heropgebouwd in de 17de eeuw, het hoofdgebouw van 1642 volgens classicistisch getint barokschema, een 17de-eeuws prieel in de moestuin, het wagenhuis van 1761, traditioneel opgevatte aanhorigheden uit tweede helft van de 18de eeuw, de abdijkerk en het abtskwartier in classicistische stijl naar ontwerp van architect L.B. Dewez (1776-1783). Binnen de site bevindt zich ook het 19de-eeuws kerkhof van de parochie Vlierbeek met uitzonderlijke graftekens.
Brusselsestraat 180 (Leuven)
18de-eeuws breedhuis van vijf traveeën en drie verkleinende bouwlagen onder een kunstleien zadeldak, met een eenvoudige, gecementeerde lijstgevel en op de nieuwe rooilijn opgetrokken poorttravee.
Naamsestraat 160 (Leuven)
Ruime herenwoning met ommuurde stadstuin, in 1837 gebouwd naar ontwerp van A. Van Arenbergh.
Herbert Hooverplein 26 (Leuven)
In oorsprong bepleisterd neoclassicistisch hoekpand met drie in hoogte verkleinende bouwlagen en drie op drie traveeën, vermoedelijk daterend uit het derde kwart 19de eeuw.
Bierbeekstraat (Bierbeek)
Het huidige bak- en kalkstenen gebouw dateert voornamelijk uit de 17de en 18de eeuw. De plattegrond toont een drie traveeën diep koor met driezijdige apsis en aanleunende sacristie, één beuk van vijf traveeën en een westtoren geflankeerd door twee bijgebouwtjes.
Lubbeeksestraat (Boutersem)
Gebouw van het basilicale type met ingebouwde westtoren en koor uitlopend op een vijfzijdige apsis.
Kerkplaats 14A (Tervuren)
Van oorsprong romaanse kerk van vóór 1228 met ommuurd kerkhof toegankelijk via een hek, gotisch koor van 1263 met uitbreiding in de periode 1350-1400, gevolgd door diverse herstellings- en onderhoudswerken in de tweede helft van de 18de eeuw.
Sint-Kwintensstraat (Linter)
Neoromaanse kerk gebouwd in 1864 naar ontwerp van architect Alexander Van Arenbergh, op het deels ommuurd kerkhof bevindt zich de necropool van de familie t’Serclaes.
Stationsstraat 50 (Bierbeek)
Halverwege de 19de eeuw werd de oude kerk afgebroken en vervangen door een neogotische; enkel de westtoren bleef bewaard. De nieuwe kerk werd ontworpen door de Leuvense architect Alexander Van Arenberg.
Pastoriestraat (Boutersem)
Vroeger Sint-Martinuskapel. Eénbeukige ruimte van vier traveeën, waarvan de laatste drie romaans zijn. De westertravee werd samen met de toren in neoclassicistische stijl toegevoegd.
Diestsesteenweg (Aarschot)
Neoclassicistische kerk uit 1861-1868 naar ontwerp van A. Van Arenbergh. Hoofdaccent op de achthoekige kruising, die nochtans overstemd blijft door de westertoren.
Dorpsstraat (Linter)
Neogotisch gebouw ontworpen door A. Van Arenbergh en gebouwd in de periode 1867-1869.
Willebringsestraat (Boutersem)
Laatgotische westtoren achter een neogotisch portaal. Gotische beuken van drie traveeën op zuilen en transept van zandsteen, overkluisd met houten zoldering. Transeptarmen en vijfzijdig laatgotisch koor.
Dreef 10 (Holsbeek)
Dubbelhuis in traditionele bak- en zandsteenstijl uit de tweede helft van de 17de eeuw. Vergroten van de vensters, en toevoegen van bijbouwen in 19de en 20ste eeuw.
Pastoor Legrandstraat 20 (Leuven)
De neoclassicistische pastorie van Wilsele-Dorp werd gebouwd in 1736 in opdracht en naar het ontwerp van de toenmalige pastoor Paulus Bartolomeus (1733-1766) en met één bouwlaag verhoogd tot het huidige volume in 1854. De pastorie ligt ten zuidoosten van de Sint-Martinuskerk uit 1777.
Pastoriestraat 70 (Boutersem)
De pastorie van Butsel is een eind 18de-eeuws bak- en zandstenen dubbelhuis met twee verdiepingen. De Pastorietuin van circa 50 are is omgeven door een 19de-eeuwse tuinmuur en binnenin bevinden zich enkele restanten van oude beplanting.
Elisabethlaan 103A-C, Gasthuisstraat 18, 22-24 (Aarschot)
Het omvangrijke complex van het Sint-Elisabethgasthuis gaat terug tot 1655, toen heropgericht door de grauwzusters van Sint-Annadal in Diest. Na de Franse Revolutie werd het omgevormd tot Burgerlijk Gasthuis. Het heterogene gebouwenbestand biedt een boeiend overzicht van opeenvolgende architectuurstromingen: de oudste kern met de kloostergebouwen (1655-1706) in traditionele bak- en zandsteenstijl, een latere uitbreiding (1767) in Louis XV-stijl, het neoclassicistische 'nieuw gasthuis' (1840) van Van Arenbergh en de neogotische kapel (1905) van Langerock. De oude kloostergebouwen, die na de Tweede Wereldoorlog gedeeltelijk werden heropgebouwd, getuigen bovendien van de toen vigerende restauratiementaliteit. Daarnaast bevatten ze nog originele interieurelementen, waaronder een compleet bewaarde apotheekinrichting uit 1767.
Brusselsestraat 69 (Leuven)
Deels verbouwde zuidvleugel van het in 1838-1868 gebouwde Sint-Pietersgasthuis, dat tussen 1951 en 1967 grotendeels werd vervangen door de huidige hoogbouw aan de Brusselsestraat.
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Van Arenbergh [online], https://id.erfgoed.net/personen/7002 (geraadpleegd op ).
Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed
Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.