Paul De Meyer werd opgeleid tot architect aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen vanaf 1938, nadat hij lessen hadden gevolgd aan de academie van zijn thuisstad Lier. De Meyer werkte vanaf 1944 als zelfstandig architect in Lier en was vanaf het eind van de jaren 1940 docent Vormleer aan de Antwerpse academie.
Vanaf 1946 werkte Paul De Meyer samen met architect Léon Stynen. Toen Stynen directeur was aan La Cambre, had De Meyer de dagelijkse leiding over het architectenbureau (1950-1964), dat in die periode een sterke expansie kende en uitgroeide tot één van de belangrijkste spelers in het veld. Andere architecten die bij het bureau hebben gewerkt waren bijvoorbeeld Walter Bresseleers en Paul Meekels. In hun naoorlogs werk lag het accent op rationaliteit, strenge maatvoering en aandacht voor een bouwfysisch volmaakte uitvoering en afwerking.
In Antwerpen en Brussel richtten Stynen, De Meyer en hun medewerkers verschillende kantoorgebouwen en handelspanden op. In Oostende bouwden ze, als laureaat van een architectuurwedstrijd, het casino (vanaf 1948, waar ze het modernisme met klassieke elementen een mondaine allure trachtten te geven. Verschillende van hun moderne woningontwerpen werden niet uitgevoerd of aangepast in traditionele zin. Vanaf het midden van de jaren 1950 oriënteerden ze zich opnieuw expliciet op Le Corbusier, met onder meer het flatgebouw De Zonnewijzer in Antwerpen (1955-1961) en een sociaal huisvestingsproject in Kessel-Lo (vanaf 1956).
Hun latere werken, zoals de Sint-Ritakerk in Harelbeke (1961), het Koninklijk Muziekconservatorium annex kunstencentrum deSingel in Antwerpen (vanaf 1959), de school en kinderkribbe in Sint-Gillis (vanaf 1962) en de Riverside Tower in Antwerpen (1968-1971) zijn voorbeelden van een verfijnd brutalisme, bedoeld als eerbetoon aan Le Corbusier.
Na 1977 vertoont het oeuvre van De Meyer een grote variatie, waaronder eengezinswoningen en kantoorgebouwen. Hij beëindigde zijn professionele carrière in 1997.
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Dichtersstraat 1 (Antwerpen)
Kubusvormig geheel van twee bouwlagen en inspringende dakverdieping, naar ontwerp van Paul De Meyer van 1989, gebouwd in 1990.
Vlierbeeklaan 1 (Leuven)
Basisschool De Heffel is gelegen vlakbij het Provinciedomein van Kessel-Lo op een driehoekig plan, ingesloten door de Vlierbeeklaan en de Holsbeeksesteenweg. De basisschool werd gebouwd in 1959 naar het modernistisch ontwerp van architect Léon Stynen en zijn partner Paul De Meyer in opdracht van het toenmalige gemeentebestuur van Kessel-Lo. De school is geconstrueerd met toepassing van moderne materialen (beton en glas) volgens een experimenteel open-schoolconcept en plaatst zich binnen de moderne architecturale stroming de Internationale Stijl. Het gebouw is bovendien een architecturale reflectie van de veranderende pedagogische waarden in de 20ste eeuw (focus op licht, lucht, ruimte, contact met groen, transparantie, veiligheid, collaboratief design).
Schoenmarkt 35 (Antwerpen)
Torengebouw in art-decostijl op de hoek van Schoenmarkt, Eiermarkt en Beddenstraat, in 1928-1931 gebouwd in opdracht van de Algemeene Bankvereeniging, naar een ontwerp door de architecten Jan Vanhoenacker, Jos Smolderen en Emiel Van Averbeke. Het gebouw was destijds de hoogste wolkenkrabber van Europa, met een hoogte van 87,50 meter.
Jan Van Rijswijcklaan 162 (Antwerpen)
Kantoorgebouw in naoorlogs modernisme gebouwd in opdracht van BP Belgium, de Belgische vestiging van olieproducent The British Petroleum Company. Het ontwerp door de architecten Léon Stynen en Paul De Meyer, voor de uitvoering geassisteerd door Joseph Reusens, dateert van 1959-1960.
Jan Van Rijswijcklaan 111 (Antwerpen)
Burgerhuis in neo-Lodewijk XV-stijl gebouwd in opdracht van de Boomse wijnhandelaar Albert Spillemaekers, waarvoor een bouwaanvraag van 1912. Het gebouw is een vroeg ontwerp van de jonge architect Jan Sel, die pas een jaar later zou afstuderen.
Steenstraat 29 (Brugge)
Diephuis van vier traveeën en drie bouwlagen onder zadeldak (Vlaamse pannen), met kern van 1640; gevel vernieuwd: in de loop van de 19de eeuw verbouwd tot schermgevel waarvan het huidige topstuk toen de lagere derde bouwlaag vormde voorzien van de typerende blinde vensters in de uiterste travee.
Monacoplein (Oostende)
Casino-Kursaal, opgetrokken tussen 1950-1952 naar ontwerp van architect Léon Stynen (Antwerpen) in samenwerking met Paul De Meyer.
Frankrijklei 67-69 (Antwerpen)
Consulaat in naoorlogs modernisme, naar een ontwerp door de architecten Léon Stynen, Paul De Meyer en James Spruyt uit 1950-1951. Opdrachtgever was het Foreign Buildings Office of the Department of State van de Verenigde Staten van Amerika.
Mechelsesteenweg 247 (Antwerpen)
Brutalistisch appartementsgebouw op de hoek van Mechelsesteenweg en Zonnewijzerstraat, naar een ontwerp door de architecten Léon Stynen en Paul De Meyer, in samenwerking met Walter Bresseleers en Paul Meekels uit 1955, voltooid in 1957.
Steenstraat 29 (Brugge)
Diephuis van drie traveeën en heden drie bouwlagen onder zadeldak (Vlaamse pannen).
Italiëlei 22-24, Rijnpoortvest 9-13 (Antwerpen)
Complex bestaande uit een handelsgebouw met kantoren en pakhuis, in zijn huidige vorm tijdens drie opeenvolgende bouwcampagnes tot stand gekomen tussen 1941 en 1963, naar ontwerpen door de architect Léon Stynen, in de laatste fase geassisteerd door de architect Paul De Meyer.
Uitbreidingstraat 392 (Antwerpen)
Hoofdhuis Veritas van 1958-59 naar ontwerp van Léon Stynen en Paul De Meyer.
Mechelsesteenweg 271-273 (Antwerpen)
Kantoortoren in naoorlogs modernisme op de hoek van Mechelsesteenweg en Lamorinièrestraat, gebouwd door de elektriciteitsmaatschappij E.B.E.S., naar een gezamenlijk ontwerp van de architecten Hugo Van Kuyck en Léon Stynen in samenwerking met Paul De Meyer uit 1956, voltooid in 1959.
Frankrijklei 70, Van Cuyckstraat 1 (Antwerpen)
Kantoorgebouw in naoorlogs modernisme, gebouwd naar een ontwerp door de architecten Léon Stynen en Paul De Meyer uit 1960. Opdrachtgever was L’Assurance Liégeoise, een in 1895 opgerichte verzekeringsmaatschappij met maatschappelijke zetel in Luik.
Lange Klarenstraat 16, 20 (Antwerpen)
Kantoorgebouw in naoorlogs modernisme op de hoek van de Lange en de Korte Klarenstraat, gebouwd naar een ontwerp uit 1951 door de architecten Léon Stynen en Paul De Meyer in samenwerking met T. Biwer. Opdrachtgever was de nv Transaf (Société Anonyme de Transports et d’Affrêtements), een transport- en bevrachtingsbedrijf actief in de Antwerpse haven.
Meir 66 (Antwerpen)
Grote kledingwinkel van de Nederlandse keten C&A, naar een ontwerp in brutalistische stijl door de architecten Léon Stynen en Paul de Meyer uit 1961-1962, opgetrokken in 1962-1963 op de hoek van Meir en Kolveniersstraat. Als bouwheer trad de te Brussel gevestigde nv Mateor op, uit naam van C&A België. Het bouwbedrijf Algemene Ondernemingen Weduwe Jerôme Van Coillie uit Oostende voerde de werken uit.
Veldstraat 88 (Gent)
Grote kledingwinkel van de keten C&A, naar een ontwerp in brutalistische stijl door de architecten Léon Stynen en Paul de Meyer uit 1965, opgetrokken aan de Veldstraat met achtergevel aan de Ajuinlei. Als bouwheer trad de te Laken gevestigde nv Mateor op, uit naam van C&A België.
Desguinlei 25 (Antwerpen)
Opgetrokken in 1963-88 naar ontwerp van L. Stynen in samenwerking met P. De Meyer. Voorheen - sedert 1885 - was het conservatorium ondergebracht in het zestiende-eeuwse hotel "Den Grooten Zot", Sint-Jacobsmarkt nummer 11 te Antwerpen.
Meirbrug 1-5 (Antwerpen)
Kantoorgebouw in naoorlogs modernisme op de hoek van Meirbrug, Eiermarkt en Sint-Katelijnevest, naar een ontwerp door de architecten Léon Stynen en Paul De Meyer uit 1947, gewijzigd in 1948.
Lakborslei (Antwerpen)
Hardstenen oorlogsmonument van architect Paul De Meyer en beeldhouwer René Boschmans, onthuld in 1947.
Boomsesteenweg 957 (Antwerpen)
Sobere baksteenbouw van één bouwlaag onder plat dak, hoger ingangsgedeelte met uitspringende gebogen deur met steektrap.
Bijendreef 1-16, Koning Albertplein 1, Prins-Regentlaan 1-3, 4-39, 40-56, Prins-Regentplein 1-9, 10-33, 34-58, Spaarstraat 160-166, Weerstandlaan 7, Willem Coosemansstraat 175 (Leuven)
Sociale woonwijk Casablanca kwam tot stand tijdens de jaren 1950 in opdracht van sociale huisvestingsmaatschappij Heuvelhof, naar ontwerpplannen van architecten Léon Stynen en Paul De Meyer.
Aalbeslei 1-10, Braambeslei 1-14, Gaston Fabrélaan 146-165, Hazelnootlei 1-10, Kartuizersstraat 2-14, Kerseboomlei 1-6, Koolhofstraat 1-32, Kriekeboomlei 1-12, Lijsterbeslei 1-6, Moerbezielei 1-10, Oudehofstraat 2-50, Pachthofplein 1-12, Papaverlei 1-14, Petunialei 1-10, Primulalei 1-14, Rozelaarlei 1-10, Steerveldstraat 2-26, Valaardreef 2-28, 36-60, Veenbeslaan 1-14, Vierendeelstraat 1-12 (Antwerpen)
Sociale woonwijk De Vallaer werd gebouwd tijdens de jaren 1950 naar ontwerp van architecten Léon Stynen en Paul De Meyer.
Julius Sabbestraat (Harelbeke)
Parochie- en bedevaartkerk, toegewijd aan Sint-Rita. Georiënteerde kerk met ten zuidoosten gelegen sacristie. Uitzonderlijke, modernistische kerk van architecten Stynen en De Meyer.
Palmenlaan 10 (Antwerpen)
Villa in traditionalistische stijl gebouwd in opdracht van Edouard Maes, naar een ontwerp door de architecten Léon Stynen en Paul De Meyer uit 1954. Een voorafgaand, modernistisch project voor de villa uit 1953, werd door het stadsbestuur op stilistische gronden geweigerd.
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: De Meyer [online], https://id.erfgoed.net/personen/7066 (geraadpleegd op ).
Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed
Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.