Het gezin waarin Yvonne Serruys (Menen, 1873 – Parijs, 1953) opgroeide, behoorde tot de Franssprekende, progressieve en gecultiveerde bourgeoisie van die tijd. Tot de kennissenkring van de familie behoorde o.m. de schilder Emile Claus, die het tekentalent van Yvonne ontdekte. Ze ging in de leer bij Claus (Astene) en bij de pointillist Georges Lemmen (Brussel). Ze leerde de kunst van de Oudheid ontdekken via haar broer Daniël, een klassiek gevormde filoloog die haar meenam naar Italië en Griekenland. In 1898 hield ze in Parijs een eerste tentoonstelling met impressionistische schilderwerken. Ook de daar opgestelde kleine beeldjes kenden een groot succes. Hierop besloot ze beeldhouwer te worden en ging ze in de leer bij Egide Rombaux te Brussel. In 1904 trok Serruys definitief naar Parijs, waar ze bijna jaarlijks exposeerde. Ze huwde de Franse schrijver Pierre Mille. Hun 'Salons du Samedi' waren een ontmoetingsplaats voor geleerden, kunstenaars en politici. Door hun uitgebreide kennissenkring kreeg Yvonne veel opdrachten: ze kapte honderden koppen en bustes van bekende personen uit de Parijse cultuur- en zakenwereld. Ze realiseerde ook veel naaktbeelden, vooral van jonge meisjes. Ook mythologische taferelen bekoorden haar. Op kunstgebied is ze fundamenteel conservatief, naar antiek concept en de perfectie is de maatstaf. Haar romantische en realistische beelden zijn bijna perfect en glad afgewerkt. Hoewel klassiek van vorm, is haar werk warm en gevoelig. Serruys leunt aan bij een groep kunstenaars die gevormd zijn in de ateliers van August Rodin.
In het in 1998 geopende Stadsmuseum 't Schippershof in Menen staat een deel van haar artistiek oeuvre opgesteld. Ongeveer een jaar voor haar overlijden legateerde Serruys immers haar resterende werk uit haar atelier aan de stad Menen, op voorwaarde dat het er tentoongesteld zou worden in een geschikt onderkomen.
Bron: Beschermingsdossier DW002448, Hannelore Decoodt.
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Vander Merschplein (Menen)
Oorlogsgedenkteken, omgeven door kastanjebomen, ter nagedachtenis van de slachtoffers van de Eerste en Tweede Wereldoorlog gebeeldhouwd door de Menense kunstenares Yvonne Serruys. Het beeld met voorstelling van een weeklagende vrouw, beschermd door een engel werd in 1968 overgebracht van de Grote Markt naar het plein.
Ambroise Verschaffeltdreef, Familie Van Rysselberghedreef, Gustaaf Den Duitsdreef, Jacques de Lalaingdreef (Gent)
Enkele standbeelden verfraaien het Citadelpark, onder meer: het monument Van de Velde of zogenaamd Moorke op een rotsblok boven de kleine vijver, naar ontwerp van L. Mast met medaillon van A. Heins; de vergulde leeuw van het Pakhuis, op een kunstmatige heuvel boven de grote vijver, van 1732, gesculpteerd door Jacobus Vander Cruysen; de groep Leie en Schelde, bronzen beelden in de grote vijver naar ontwerp van Jacques de Lalaing, van 1913; het monument Emile Claus, bronzen beeld van de schilder naar ontwerp van Yvonne Serruys van 1926.
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Serruys [online], https://id.erfgoed.net/personen/7115 (geraadpleegd op ).
Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed
Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.