Beschrijving

Egide Rombaux (Schaarbeek, 1865 – Ukkel, 1942) was leerling van zijn vader Félix, van G. De Groot en van A. Desenfans. Hij volgde avondcursussen aan de Academie te Brussel o.l.v. C. Van Der Stappen. Vanaf 1883 maakte Rombaux deel uit van een groep beeldhouwers-ornamentschilders die in Nederland en Duitsland decoratiewerk verrichtten voor hotels en stations. Na zijn terugkeer werkte hij bij J. Lambeaux, waar hij o.m. meewerkte aan het ‘Brabomonument’ te Antwerpen (1886). In 1887 won hij de Godecharleprijs, in 1891 de Prijs van Rome. Hij vertoefde regelmatig in Parijs en verbleef enkele jaren in Italië. Hij werd ‘chef d’atelier’ bij Devreese en tekende eveneens kunstvoorwerpen voor goudsmid Frans Hoosemans. Hij was leraar aan het Hoger Instituut te Antwerpen en tussen 1929 en 1935 aan de Academie te Brussel.

Na de Eerste Wereldoorlog werkte Rombaux mee aan de wederopbouw van steden en restaureerde hij talrijke sierbeelden te Leuven. Hij werd eveneens belast met de bouw van openbare gedenktekens, waaronder de standbeelden voor Gabrielle Petit, Kardinaal Mercier, Paul Janson en Edith Cavell te Brussel. Voor de Wereldtentoonstelling van 1935 te Brussel was Rombaux verantwoordelijk voor de sculpturen van het centrale paviljoen, waarvan hij er zelf een deel realiseerde. Na zijn dood werd de ‘Prijs Egide Rombaux’ ingericht voor Belgische beeldhouwers tussen 30 en 40 jaar voor een opgelegd onderwerp. Rombaux wordt als een symbolistisch beeldhouwer omschreven. Werk van hem is o.m. terug te vinden in musea te Antwerpen, Gent, Luik, Tervuren en Brussel, maar ook in Glasgow, Londen, New York en Boedapest.

Bron: Hannelore Decoodt, Beschermingsdossier DW002436.

Datum: 30-04-2019
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)

Erfgoedobjecten

Ontwerper van

Café In Den Engel

Gerechtsgebouw

Hoekcomplex Brouwershuis

Hoekpand Het Moorinneken

Horecapand A Notre Dame

Oorlogsgedenkteken

Oorlogsgedenkteken