Izenberge (Alveringem)
De bouwer van het oorspronkelijk orgel is A.J. Berger, 1773. Rond 1805, na de heropening der kerken, werd het instrument in orde gesteld door R. Germain. In de 19de eeuw werden onderhoud en herstellingen uitgevoerd door dezelfde orgelmakers die ook in de parochiekerk te Izenberge werkzaam waren: B. Degryse, Fr. Liem, P. Loncke (van 1848 tot 1868); in 1863 vernieuwde P. Loncke het klavier en plaatste een nieuw register. In 1905 verwijderde H. Waeles het binnenwerk, en voegde het toe aan het orgel in de parochiekerk van Izenberge, zodat daar een 2-klaviers instrument ontstond; in de kapel bleef enkel de orgelkast met frontpijpen achter. In 1969 werd een totaal nieuw binnenwerk, met gebruikmaking van een kleine hoeveelheid ouder pijpwerk (recuperatie uit het orgel van de parochiekerk) gebouwd door de firma Loncke.

Veurne (Veurne)
De auteur van het oorspronkelijk orgel is onbekend; sommige organologen denken aan J.-J. Van der Haeghen (Rijsel) als mogelijke bouwer; het bouwjaar is te schatten rond 1780. Binnenin de orgelkast was een naaminscriptie te vinden, verwijzend naar J.-Fr. Guilmant (1752-1811) uit Saint-Omer. Kort ná 1802: levering van enkele nieuwe spelen door R. Germain (Ieper); volgens een archiefnotitie zou er pijpwerk geroofd zijn "door de troepen tijdens de fransche omwenteling". In 1823-24: levering van 3 registers door Ph. Liem (Izenberge) en verder onderhoud tot 1850. In 1843-45: diverse werken door S.-G. Hooghuys (Brugge). In 1852, 1866 en 1883: werken door P. Loncke (Hoogstade), en 1901 door Fr. Loncke (Esen). 1911-12: ombouw door M. Delmotte (Doornik). 1930: nazicht instrument en plaatsing electro-ventilator door J. Anneessens (Menen) In 1972: totale renovatie door Loncke en Zonen.

Watou (Poperinge)
Nadat een oud orgel wellicht vernield werd door de Franse Revolutionairen, werd in 1820 een nieuw orgel gebouwd door René Germain (Ieper). Ingrijpende renovatie door Jules Anneessens in 1911-1912.

Poperinge (Poperinge)
Oorspronkelijk orgel gebouwd in 1765 door J.J. vander Haeghen (Rijsel). In 1794 werd het binnenwerk geplunderd door Franse revolutionairen. In 1795 werd het instrument deels hersteld door Dominicus Berger (Brugge), en in 1815-1818 verder aangevuld door René Germain (Ieper). Een nagenoeg nieuw instrument werd in de oude orgelkast gebouwd door Jules Anneessens (Menen) in 1921.

Ieper (Ieper)
Orgel door Jules Anneessens uit 1931.

Leisele (Alveringem)
Reeds van vóór 1600 was er een orgel in de kerk van Leisele. In 1633 zou een nieuw orgel gekocht zijn.

Gijverinkhove (Alveringem)
De bouwer van het orgel is Jean-Joseph van der Haeghen (Rijsel), in 1774-1775. De orgelkast is van Ign. de Vosselle (Sint-Winoksbergen). In 1821 heeft een herstelling plaats; in 1843 herstelt Ch.-L. Neuville (Rexpoëde) de blaasbalg; vanaf 1845 voert Petrus Albertus Loncke (Hoogstade) diverse kleine werken uit, nadien komt Henri Waeles (Izenberge) het orgel onderhouden. In 1948 nieuwe wijzigingen door J. Loncke (Esen).

Rijselstraat 87 (Ieper)
Orgel van Jules Anneessens uit 1924-1925. Sinds ongeveer 1980 als onherstelbaar opgegeven en uit gebruik genomen. In 1988 werd een tweede orgel, door Loncke Orgelbouw bvba uit 1979, voormalig privé-bezit, opgesteld in de Sint-Pieterskerk, ter vervanging van het functieloze Anneessens-orgel.

Veurne (Veurne)
Het oorspronkelijk orgel is van J.-G. Gobert en J. Bosquet (Rijsel), uit 1743. In 1784-85 werd het uitgebreid met een Positief door J.J. Vander Haeghen (Rijsel). In 1793: plundering door de Franse Revolutionairen; wellicht ging het meeste pijpwerk verloren. In 1809 en 1813: levering van nieuw pijpwerk door René Germain (Ieper). Volgens orgelmaker Van Peteghem zouden er vóór 1840 minderwaardige reparaties uitgevoerd zijn door L. Fretin, S. Hostekind en "Ormet". In 1840: werken door Pierre van Peteghem (Gent). In 1909: ombouw en verplaatsing door Th. Delmotte en zoon (Doornik). In 1917: demontage van het orgel (tegen eventuele vernietiging in WO I) door Frans Vos en door dezelfde teruggeplaatst in 1920. In 1967: totale vernieuwbouw door Jos. Loncke en Zonen (Esen).