Persoon

Vander Haeghen, Jean-Joseph

ID
8107
URI
https://id.erfgoed.net/personen/8107

Beschrijving

Jean-Joseph vander Haeghen is geboren rond 1725, naar verluidt in Wetteren. Over deze orgelmaker uit de tweede helft van de 18de eeuw zijn de biografische gegevens nog lang niet opgehelderd. Naar een getuigenis van Pierre van Peteghem (1792-1863) zou Vander Haeghen in Gent geboren zijn en leerling geweest zijn bij zijn grootvader Pieter van Peteghem (1708-1787). Indien Vander Haeghen in Gent gevestigd was dan kan dat slechts kortstondig geweest zijn aangezien hij van minstens 1749 in Rijsel (Lille, Fr.) woonde, en van daaruit meermaals in Zuidwestvlaamse kerken aan het werk was. Aanvankelijk heeft hij in Rijsel samengewerkt met orgelmaker J.-B. Frémat, later (vanaf 1755) werkt hij in associatie met P.-H. Gobert. De Franse organoloog M. Vanmackelberg ontdekte in Rijselse archieven tot tweemaal toe een huwelijk van een J.J. vander Haeghen; het is niet bewezen dat het om dezelfde persoon gaat, maar bij elk van deze Vander Haeghens zijn er redenen om aan te nemen dat het iemand uit de orgelsector betrof. Bij het eerste huwelijk, 1749, zijn de orgelmakers J.-B. Frémat en Ph.-J. Carlier getuigen; bij een ander huwelijk, 1758, wordt vermeld dat de bruidegom zoon was van "Lieven vander Haeghen, organist in Wetteren", en ook dat is een sterke aanwijzing aangezien er een link is met de Gentse orgelmaker Pieter van Peteghem die van Wetteren afkomstig was. De laatst gekende activiteit van Vander Haeghen is een onderhoudswerk in de Sint-Niklaaskerk in Veurne, in 1796; orgelmaker J.-Fr. Guilmant werkte hier samen met Vander Haeghen.

Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Erfgoedobjecten

Uitvoerder van

Gasthuis

Gasthuisplein 1, Gasthuisstraat 3, 3A (Poperinge)
Oorspronkelijk fungeerde het pand als passantenliedengasthuis onder de leiding van kloosterzusters. Oudst bewaard gedeelte met grosso modo T-vormige plattegrond, omvattend een kapel met kloostergang, een sacristie en een voormalig reftergedeelte. De huidige gebouwen dateren uit het vierde kwart van de 17de eeuw, de 18de eeuw en de 20ste eeuw.


Orgel kapel van het Gasthuis

Gasthuisstraat 3, 3A (Poperinge)
Orgel uit de tweede helft van de 18de eeuw, mogelijk een werk van de Rijselse orgelbouwer Jean-Joseph vander Haeghen. Rond 1870 werd het instrument totaal gerenoveerd door Jacobus-Philippus Forrest. Herstellingen en lichte transformatie door Jules Anneessens in het interbellum. In de jaren 1970 werd het orgel op andere locaties ondergebracht vanwege de restauratie van de gasthuiskapel.


Orgel kerk Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaart (Wulveringem)

Wulveringemstraat (Veurne)
De auteur van het oorspronkelijk orgel is onbekend, mogelijk was het J.-J. Van der Haeghen (Rijsel); het bouwjaar is te schatten rond 1780. Binnenin de orgelkast was een naaminscriptie te vinden, verwijzend naar J.-Fr. Guilmant (1752-1811) uit Saint-Omer. In 1972 totale renovatie door Loncke en Zonen.


Orgel kerk Sint-Bertinus

Garenstraat (Poperinge)
In de 17de eeuw zijn diverse interventies van de orgelmakers Van Belle gedocumenteerd; de oudste materiële resten in het orgel dateren van toen. Nadien volgeden verschillende ingrepen.


Orgel kerk Sint-Blasius

Andreas Verbrigghestraat (Poperinge)
Van het orgel dat in 1789 door de Rijselse orgelmaker J.J. vander Haeghen gebouwd werd, rest heden enkel de orgelkast. In 1903 werd een instrument uit de kerk van Sint-Jan-de-Doper in Duinkerke (F-Dunkerque) in de lege orgelkast van Krombeke overgeplaatst door Frederik Loncke (Esen).


Orgel kerk Sint-Jan

Sint-Janskruisstraat 21 (Poperinge)
Oorspronkelijk orgel gebouwd in 1765 door J.J. vander Haeghen. In 1794 werd het binnenwerk geplunderd door Franse revolutionairen. In 1795 werd het instrument deels hersteld door Dominicus Berger, en in 1815-1818 verder aangevuld door René Germain. Een nagenoeg nieuw instrument werd in de oude orgelkast gebouwd door Jules Anneessens in 1921.


Orgel kerk Sint-Martinus

Leiseledorp (Alveringem)
Reeds van vóór 1600 was er een orgel in de kerk van Leisele. In 1633 zou een nieuw orgel gekocht zijn.


Orgel kerk Sint-Niklaas

Sint-Niklaasplaats (Veurne)
Het instrument, van Fr. Loncke, en de orgelkast, van Al. Desaever, dateren van 1897-98. Het orgel werd tijdens de Eerste Wereldoorlog gedemonteerd en nadien heropgebouwd door Fr. Vos. Dezelfde orgelbouwer voerde in 1932-33 herstellingwerken en wijzigingen uit. Na beschadiging in de Tweede Wereldoorlog, volgde een herstelling uitgevoerd door Jos. Loncke in 1943.


Orgel kerk Sint-Petrus

Bellestraat (Alveringem)
De bouwer van het orgel is Jean-Joseph van der Haeghen (Rijsel), in 1774-1775. De orgelkast is van Ign. de Vosselle (Sint-Winoksbergen). In 1821 heeft een herstelling plaats; in 1843 herstelt Ch.-L. Neuville (Rexpoëde) de blaasbalg; vanaf 1845 voert Petrus Albertus Loncke (Hoogstade) diverse kleine werken uit, nadien komt Henri Waeles (Izenberge) het orgel onderhouden. In 1948 nieuwe wijzigingen door J. Loncke (Esen).


Orgel kerk Sint-Rectrudis

Woestendorp (Vleteren)
Het oorspronkelijk orgel werd gemaakt voor de abdij Sint-Sixtus in Westvleteren. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het orgel zwaar beschadigd. Na de oorlog werden enkel doksaal en orgel teruggeplaatst. In 1927 bouwden Jos. en Pieter Loncke een nieuw instrument in de herstelde orgelkast.


Orgel kerk Sint-Vedastus

Reningelstplein 4A (Poperinge)
Orgel gebouwd in 1780-1781 door J.J. vander Haeghen en zoon en P.H. Gobert. In de orgelkast werd een nagenoeg nieuw instrument gebouwd door Ph. Forrest in 1885.


Orgel kerk Sint-Walburga

Sint-Walburgapark (Veurne)
Het oorspronkelijk orgel is van J.-G. Gobert en J. Bosquet (Rijsel), uit 1743. In 1784-85 werd het uitgebreid met een Positief door J.J. Vander Haeghen (Rijsel). In 1909: ombouw en verplaatsing door Th. Delmotte en zoon (Doornik). In 1917 werd het orgel gedemonteerd door Frans Vos en door dezelfde teruggeplaatst in 1920. In 1967: totale vernieuwbouw door Jos. Loncke en Zonen (Esen).


Parochiekerk Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaart met kerkhof

Wulveringemstraat (Veurne)
Georiënteerd laatgotisch bedehuis met belangrijke resten van vroegere romaanse kerk. Ingeplant midden de dorpskom ten zuiden van het kasteel Beauvoorde. Omringend kerkhof en kerkpad respectievelijk afgezoomd met dubbele en enkele rij linden. Op het kerkhof onder meer oorlogsgedenkteken en Brits militair ereperk.


Parochiekerk Sint-Bertinus

Garenstraat (Poperinge)
Laatgotische, bakstenen hallenkerk met zware westtoren, grosso modo daterend uit het tweede en derde kwart van de 15de eeuw. De kerk is gebouwd in baksteengotiek van de kuststreek, hiernaar verwijzen het bouwmateriaal, het kerkschema, en de architectonische versieringen. Het gaat om de oudste parochiekerk gelegen in de stadskern.


Parochiekerk Sint-Blasius met kerkhof

Andreas Verbrigghestraat (Poperinge)
Georiënteerd bedehuis met als patroonheilige de Heilige Blasius, gelegen te midden van een omringend kerkhof, dat deels afgezet is met een hek, deels met een cementen afsluiting. Oorspronkelijk was dit een romaanse kerk, heden is het een laatgotische hallenkerk: het oostelijk gedeelte dateert uit het begin van de 15de eeuw; de kruisingstoren uit de 16de eeuw. Tijdens de beeldenstorm werd het bedehuis gedeeltelijk vernield, nadien hersteld. Restauratie van de kerk volgde in 1731. Volledig hersteld in 1971-1977.


Parochiekerk Sint-Jan

Sint-Janskruisstraat 21 (Poperinge)
Georiënteerde gotische kerk uit het midden van de 14de eeuw, gelegen aan de oostelijke zijde van het oude diverticulum Cassel-Aardenburg. De oudste vermelding dateert van 1290. Het bouwschema wijkt enigszins af van de andere Poperingse gotische kerken, maar het bouwmateriaal en de architectonische versieringen zijn echter hetzelfde. In de 19de en 20ste eeuw gebeurden uitbreidingen en herstellingswerken.


Parochiekerk Sint-Martinus

Leiseledorp (Alveringem)
Gebouw van gele baksteen onder zadeldaken (leien) gedomineerd door kruisingstoren; omgevend kerkhof afgezoomd met bomen; inplanting op het dorpsplein.


Parochiekerk Sint-Niklaas

Sint-Niklaasplaats (Veurne)
Parochiekerk gelegen tussen Appelmarkt, Sint-Niklaasplein en Kaatsspelplaats met dominerende westtoren. Oudste vermelding van 1120. Tot de Franse Revolutie bediend door monniken van de Sint-Niklaasabdij. Baksteenbouw; gebruik van ijzerzandsteen voor onderbouw van zuidelijke zijbeukgevel; kalksteen voor lagen afgewisseld met baksteen in noordelijke zijbeukgevel en zuidelijke transeptgevel, voor grootste gedeelte van zuidelijke zijbeukgevel en voor bovengedeelte van westportaal; Doornikse steen voor onderbouw van laatstgenoemde.


Parochiekerk Sint-Petrus met kerkhof

Bellestraat (Alveringem)
Buiten de eigenlijke dorpskom ingeplante en georiënteerde hallenkerk ten noorden van de Weegschede op einde van veldwegel zogenaamd Kasteeldreef. Deels bewaard kerkhof omgeven door beuken en gracht ten zuiden. In oorsprong, romaanse kerk zonder transept en toren (?). Vermoedelijk eind 13de eeuw, bouw van vroeggotische middentoren waarbij de zijbeuken langs de toren doorliepen.


Parochiekerk Sint-Rectrudis met kerkhof

Woestendorp (Vleteren)
Georiënteerd bedehuis middenin een omhaagd kerkhof met onder meer Franse oorlogsgraven, ten oosten van dorpsplein. Geplaveid westelijk kerkpad. Hallenkerk van 1921-1923 naar ontwerp van architecten J. en W. Vercoutere, met gotische westtoren van 1447 . De gotische kerk uit begin 15de eeuw werd tijdens de Eerste Wereldoorlog verwoest met uitzondering van de westtoren, waarna ze grosso modo naar vooroorlogs patroon werd heropgericht.


Parochiekerk Sint-Vedastus met kerkhof

Reningelstplein 4A (Poperinge)
Ten oosten van het Reningelstplein gelegen georiënteerd bedehuis met een omringend kerkhof. In oorsprong een romaans bedehuis van het basilicale type van omstreeks 1200, later omgebouwd tot een gotische hallenkerk. Uitbreidings- en aanpassingswerken in de 18de en 19de eeuw.


Parochiekerk Sint-Walburga

Sint-Walburgapark (Veurne)
Enig voorbeeld in de kuststreek van een groots opgevat gotisch kerkgebouw waarvan alleen de koorpartij, de oostelijke transeptmuur en westelijke torenaanzet tot stand kwamen vanaf het tweede kwart van de 13de eeuw tot eind 14de eeuw. De westelijke torenaanzet vormt nu een vrijstaand volume in het Sint-Walburgapark: onafgewerkt gebleven gotisch westportaal van Balegemse kalkzandsteen, in 1720 ingericht tot waterreservoir. Voorts neogotische kerk, meer bepaald transept en schip naar ontwerp van A. Van Assche gebouwd en voltooid door architect J. Vinck in 1907. Het kerkgebouw omvat een vijfbeukig basilicaal schip van twee traveeën, een transept met traptorens op de hoeken en de bewaarde gotische oostelijke muur, de gotische koorpartij bestaande uit een hoofdkoor van vier traveeën met vijfzijdige sluiting en een kooromgang met drie kranskapellen ten oosten en twee kapellen op noord- en zuidzijde, en aansluitend bij het hoofdvolume onder meer een doopkapel.



Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Vander Haeghen [online], https://id.erfgoed.net/personen/8107 (geraadpleegd op ).

Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed

Contact

Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.