François Loret, zoon van Jean-Joseph-Antoine, werd tot orgelmaker opgeleid door zijn vader maar was ook ingenieur mechanica. Zijn vroegste werk is het orgel in Bassevelde (Assenede), in 1834; hij vond daar tevens zijn echtgenote, Adelaïde Vermeersch, met wie hij zich in Sint-Niklaas vestigde. Uit Bassevelde nam hij ook zijn jonge schoonbroer Henri Vermeersch (°1815) mee als leerling en gezel, die echter in 1839 overstapte naar het atelier van Th. Smet in Duffel. Rond de jaarwisseling 1845/1846 verhuisde François Loret zijn atelier naar Mechelen. In dit atelier in de Bleekstraat zouden later (1879) de eerste lessen van het Lemmensinstituut gegeven worden. François Loret zou ongeveer 300 orgels gebouwd hebben in België, Nederland enz.; één van zijn orgels is nu nog bewaard in de kathedraal van Arequipa (Peru). Loret is ook de auteur van meerdere theoretische tractaten en opiniestukken over orgelbouw.
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Geldenakenstraat 23 (Linter)
Gebouw van bak- en zandsteen homogeen gebouwd in classicistische stijl in tweede helft 18de eeuw, zandstenen toren in overgangsstijl uit de 13de eeuw.
Beveren (Alveringem)
De bouwer van het oorspronkelijk orgel is Francois-Bernard Loret (Sint-Niklaas), het bouwjaar 1840. Verbouwingen geschiedden door Petrus Albertus Loncke (Hoogstade); deze werken zijn mogelijks te dateren ná de herstellingswerken aan de kerk in 1888. Ook in de eerste helft van de 20ste eeuw zijn er nog lichte wijzigingen geschied.
Kaaskerkestraat 103 (Diksmuide)
In 1839 was een orgel aangekocht bij Fr. Loret (Sint-Niklaas). Indien dit instrument nog aanwezig was in 1914, dan werd het vernield in het oorlogsgeweld. In de nieuwe kerk van na WO I werd geen orgel geplaatst.
St.-Brigidaplein 1 (Alveringem)
Gotische hallenkerk uit de 15de eeuw; aangepast circa 1761; algemene herstellingswerken circa 1888 onder leiding van L. Tulpinck; restauratiewerken, onder meer torenuurwerk, daken en goten, schilderwerken, onder leiding van architect P. Pauwels in 1968-1969 en 1971-1972.
Kaaskerkestraat 103 (Diksmuide)
Circa 1897 wordt de voornamelijk 18de-eeuwse kerk naar ontwerp van architect J. Soete-Naert uitgebreid met een breder schip en sacristie. De vooroorlogse kerk was een eenvoudige eenbeukige neogotische kerk met transeptarmen en een achtzijdige vieringtoren. Na de Eerste Wereldoorlog wordt de kerk tussen 1921 en 1928 uitgesproken historiserend heropgebouwd met de toevoeging van een westtoren naar ontwerp van de architecten C. Schaessens (Veurne) en René Buyck. Georiënteerd bedehuis met vooruitgeschoven westtoren onder naaldspits. Eenbeukige neogotische kerk van drie traveeën, aansluitend transept en koor met rechte sluiting. Rij opgaande lindes op de perceelsgrens in het noorden.
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Loret [online], https://id.erfgoed.net/personen/8136 (geraadpleegd op ).
Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed
Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.