De uitgebreide familie Langhedul was een belangrijk geslacht van orgelmakers in Vlaanderen en Frankrijk, werkzaam tussen ca. 1480 en 1636, waarvan de voornaamste vertegenwoordigers zijn :
Victor Langhedul (overleden Ieper ca. 1513), woonde in Ieper en was actief in Sint-Winoksbergen [Bergues, Fr.] (Dominikanen, ca. 1480), in Sint-Omaars [Saint-Omer, Fr.] (O.-L.-Vrouw, 1481), Kortrijk (1486), Mesen (1491), Rijsel [Lille, Fr.] (St.-Pierre, 1500). Zijn zwager, Matthijs de Wulf (alias Le Loup) zette het Ieperse atelier voort; van hem is werk bekend in Sint-Omaars (1516), Rijsel (1521) en Ieper (1522).
Michiel (I) Langhedul, zoon van Victor, debuteerde te Kortrijk (Onze-Lieve-Vrouw, 1534) en ontplooide ook elders in Vlaanderen een grote activiteit : Brugge (Onze-Lieve-Vrouw, 1536), Veurne (Sint-Walburga, 1535), Veurne (Sint-Niklaas, 1560), Sint-Omaars (1546), Sint-Winoksbergen (1548-1553), Nieuwpoort (1553, 1557, 1562), Duinkerke [Dunkerque, Fr.] (ca. 1555, 1559), Poperinge (1569) en Kortrijk (1570). Tijdens de Beeldenstorm van 1566 werden vele orgels vermoest zodat Michiels zonen Michiel (II) en Jan een zware taak wachtte.
Michiel (II) Langhedul heeft minder bekendheid verworven dan zijn broer Jan.
Jan Langhedul (° ? - +Gent 6 febr. 1592) werkte eerst in Vlaanderen o.m. te Kortrijk (1575, 1578), Ieper (Sint-Maarten, 1577), Gistel (1578) en Rijsel (1583). In 1587 trok hij naar Parijs, waar hij het Vlaamse orgeltype introduceerde en gedurende een tiental jaren door zijn innovaties de basis legde voor het Franse "orgue classique". Kort na 1589 keerde Jan terug naar Vlaanderen. Zijn grafschrift in de (verdwenen) dominikanenkerk te Gent vermeldt "orghelmaker ende organiste van de coninck van Vranckericke. Van Jan's zonen Guillames en Matthijs is vooral de laatste een zeer belangrijke figuur in de organologie.
Matthijs Langhedul (° ? - +ca. 1636) was van 1592 tot 1599 in Spanje waar hij organist was aan het Escoriaal en er het onderhoud verzorgde van de vier orgels die G. Brebos (ook een Vlaming) er gebouwd had. In 1600 ging hij naar Parijs, onderhield er de orgels van zijn vader, en bouwde in de Saint-Gervais-kerk een groot orgel waarop later leden van de beroemde familie Couperin (van 1653 tot 1789) zouden spelen; in dit orgel zijn nog steeds pijpen aanwezig gesigneerd "Langhedul 1600". In 1608 was Matthijs Langhedul terug in Ieper, maar in 1613 vinden we hem in Brussel waar hij "orgelmaker van hunne hoochheden" (aartshertogen Albrecht en Isabella) was. Tijdens zijn Brusselse periode werkte hij aan de orgels van : Brussel (Sint-Goedele, 1614), Brussel (Begijnhof, 1617), Brussel (hofkapel, 1624-1625), Sint-Omaars (Onze-Lieve-Vrouwekathedraal); hij bouwde nieuwe instrumenten voor het hof in Madrid, Tongeren (basiliek), Anderlecht (vanaf 1621) en de kathedraal van Antwerpen (1618-1636). Hij maakte ook een (bewaard) ontwerp voor de Sint-Jan in 's Hertogenbosch, waar hij aanbevolen werd door organist-componist John Bull (Engelsman, organist van de kathedraal van Antwerpen). Na 1636 zijn er van Matthijs Langhedul geen activiteiten meer aangetroffen.
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Oostvleterendorp (Vleteren)
Nieuw orgel door Loncke Orgelbouw bvba uit 1989. Het oud orgel, waarvan minstens het 17de-eeuws meubel van onschatbare historische waarde was, ging totaal verloren in de brand van 22/23 december 1977.
Sint-Niklaasplaats (Veurne)
Het instrument, van Fr. Loncke, en de orgelkast, van Al. Desaever, dateren van 1897-98. Het orgel werd tijdens de Eerste Wereldoorlog gedemonteerd en nadien heropgebouwd door Fr. Vos. Dezelfde orgelbouwer voerde in 1932-33 herstellingwerken en wijzigingen uit. Na beschadiging in de Tweede Wereldoorlog, volgde een herstelling uitgevoerd door Jos. Loncke in 1943.
Oostvleterendorp (Vleteren)
Gelegen ten oosten van Oostvleterendorp en ten westen van de Martin Vandewynckelstraat, middenin een omringend kerkhof met militaire ereperken, deels afgezet met beukenhaag, deels door middel van gietijzeren trek tussen ronde, bakstenen pilasters met bolvormig topstuk. Laatgotische hallenkerk uit de 15de eeuw met kruisingstoren, teruggaand op een romaans bedehuis. Zuidelijke sacristie gedateerd 1906. In december 1977 werd de kerk verwoest door brand en volgden herstellingswerken.
Sint-Niklaasplaats (Veurne)
Parochiekerk gelegen tussen Appelmarkt, Sint-Niklaasplein en Kaatsspelplaats met dominerende westtoren. Oudste vermelding van 1120. Tot de Franse Revolutie bediend door monniken van de Sint-Niklaasabdij. Baksteenbouw; gebruik van ijzerzandsteen voor onderbouw van zuidelijke zijbeukgevel; kalksteen voor lagen afgewisseld met baksteen in noordelijke zijbeukgevel en zuidelijke transeptgevel, voor grootste gedeelte van zuidelijke zijbeukgevel en voor bovengedeelte van westportaal; Doornikse steen voor onderbouw van laatstgenoemde.
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Langhedul (familie) [online], https://id.erfgoed.net/personen/8149 (geraadpleegd op ).
Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed
Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.