Persoon

Loncke, Petrus Albertus

ID
8151
URI
https://id.erfgoed.net/personen/8151

Beschrijving

Pieter-Albertus Loncke (ook wel Pieter of Pietje), in 1821 geboren in Hoogstade, was als orgelmaker autodidact; volgens familie-overlevering waren zijn "leermeesters" de instrumenten zelf alsook het standaardwerk "L'Art du Facteur d'Orgues" van Dom Bedos; zijn eerste inspiratie deed hij op toen er aan het orgel in Hoogstade gewerkt werd en hij als 16-jarige knaap de orgelmaker een handje mocht toesteken (dit zou naar verluidt Charles-Louis van Houtte uit Vichte geweest zijn). Pieter Loncke herstelde talrijke orgels in de streek van Veurne en in Frans-Vlaanderen. Het eerste eigen orgeltje dat hij op proef maakte werd later door de kerk van Buysscheure (Frans-Vlaanderen) gekocht. Een broer, François Loncke (Eduardus Franciscus, °1823), werkte vaak mee (het orgel in Pollinkhove is mee door hem gesigneerd; een inscriptie in Haringe vermeldt mede zijn naam). In 1861 verloor Pieter Loncke zijn echtgenote en twee van hun drie kinderen, door een besmettelijke ziekte; hij hertrouwde in 1862 en uit dit huwelijk werd zijn zoon Frans-Frederik, toekomstig orgelbouwer geboren. Van 1879 tot 1884 was er laagconjunctuur in Vlaanderen (periode van de schoolstrijd) en dus schaarste van werk in de orgelbouw; zoon Frans-Frederik emigreerde daardoor tijdelijk naar Frankrijk. Pieter Loncke werkte tot in 1889; daarna zette zijn zoon het atelier verder, niet meer in Hoogstade maar in Alveringem. Veel van de werken zijn verloren gegaan in WO I (Slag aan de IJzer); op zijn werklijst komt ook een ruim aantal werken voor die geen nieuwe orgels zijn, maar renovaties van oudere orgels.

Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Erfgoedobjecten

Uitvoerder van

Bedevaartkapel Onze-Lieve-Vrouw van Barmhartigheid

Izenbergestraat (Alveringem)
Georiënteerd bedehuis midden kleine tuin met enkele opgaande bomen, aan de straatzijde afgezet met bakstenen muurtje en taxushaag. Herstellingswerken in 1948-1970. Eenbeukig kerkje met schip van drie traveeën en driezijdige koorsluiting, onder licht gebogen zadeldak (leien), gemarkeerd door centrale, octogonale dakruiter met ingesnoerde naaldspits (leien), gebouwd circa 1653 en voltooid in 1663.


Ex situ heropgebouwde parochiekerk Sint-Veerle

Sint-Veerleplein 11 (Diksmuide)
De niet-georiënteerde parochiekerk toegewijd aan Sint-Veerle is in 1922-1923 ex situ heropgebouwd ten westen van het Sint-Veerleplein.


Heropgebouwde parochiekerk Sint-Jacob met omringend kerkhof

Sint-Jacobsplein 5 (Diksmuide)
De georiënteerde parochiekerk Sint-Jacob met omringend kerkhof werd heropgebouwd in 1923-1925. Rondom het kerkhof werd een dubbele omhaging en twee rijen opgaande bomen geplant.


Instituut Heilig Hart en klooster van de benedictinessen

Boeschepestraat 14-16 (Poperinge)
Gebouwencomplex van baksteen gelegen tussen de oostzijde van de Boeschepestraat en de overwelfde Vleterbeek. In 1641 werd dit klooster met school gesticht door benedictinessen afkomstig van Fauquembergues. Na een brand in 1751 werd het kloostercomplex in 1797 verkocht. In 1803 kocht men de voormalige kloostergebouwen en de tuin terug aan. Verdere uitbreidingen en aanpassingswerken in de loop van de 19de en 20ste eeuw.


Kerk Sint-Jan

Kapellestraat 14 (Poperinge)
Bedehuis van het gehucht Sint-Jan-ter-Biezen. Kapel gelegen ten noorden van de aanpalende kapelanie met voorliggend moestuintje. Neogotisch zaalkerkje gebouwd tussen 1893-1894 en 1906.


Orgel kapel Onze-Lieve-Vrouw van Barmhartigheid

Izenbergestraat (Alveringem)
De bouwer van het oorspronkelijk orgel is A.J. Berger, 1773. Rond 1805, na de heropening der kerken, werd het instrument in orde gesteld door R. Germain.


Orgel kerk Heilige Kruisverheffing

Zannekinstraat 16 (Diksmuide)
In 1809 werd een orgel uit het Brugse Sint-Janshospitaal als tweedehands-instrument aangekocht; het zou een werk geweest zijn van D. Berger uit 1781. Werken aan dit orgel geschiedden midden 19de eeuw, door Petrus Albertus Loncke. Het ging verloren in de Eerste Wereldoorlog. In 1928 werd een nieuw orgel gebouwd door Jos. en Pieter Loncke.


Orgel kerk Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaart

Houtem (Veurne)
Auteur en bouwjaar van het oorspronkelijk instrument zijn onbekend: het betreft vermoedelijk een werk van een orgelmaker uit Frans-Vlaanderen, te situeren midden 18de eeuw; van dit orgel is alleen de orgelkast behouden gebleven. Een nieuw instrument werd in de kast gebouwd door Petrus Albertus Loncke (Hoogstade), te situeren tussen 1843 en 1864. Het instrument werd geheel getransformeerd door Jos. en Pieter Loncke (Esen) in 1953.


Orgel kerk Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaart (Edewalle)

Handzame (Kortemark)
In 1874 was op het doksaal een nieuw orgel geplaatst door Petrus Albertus Loncke (Hoogstade). Tijdens de oorlog was het pijpwerk verborgen om een opeising door de vijand te voorkomen. Nadien is het orgel niet wederopgebouwd, en jaren later werd een hoeveelheid pijpwerk aan de orgelbouwers Loncke (Esen) overhandigd, die dit verwerkten in een nieuw instrument, ingebouwd in een occasie-meubel.[deze werken zijn te situeren in de periode dat de gekende orgelhistoricus A. Deschrevel pastoor was van deze parochie, 1968-1978]


Orgel kerk Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaart (Wulveringem)

Wulveringemstraat (Veurne)
De auteur van het oorspronkelijk orgel is onbekend, mogelijk was het J.-J. Van der Haeghen (Rijsel); het bouwjaar is te schatten rond 1780. Binnenin de orgelkast was een naaminscriptie te vinden, verwijzend naar J.-Fr. Guilmant (1752-1811) uit Saint-Omer. In 1972 totale renovatie door Loncke en Zonen.


Orgel kerk Sint-Amandus

Marktplaats 2 (Hooglede)
Het oorspronkelijk orgel was een werk van Pieter Loncke (Hoogstade) en zoon Frederik, gebouwd in 1886-1887. Het instrument werd zo goed als helemaal vernield in de Eerste Wereldoorlog. In 1924 bouwden Jos. en Pieter Loncke (Esen) een nieuw orgel, met recuperatie van het nog bruikbare pijpwerk. Na nieuwe schade in de Tweede Wereldoorlog (1941) werd het orgel door Jos. Loncke verbouwd, in open opstelling. In 1994 nieuw orgel door Loncke Orgelbouw bvba (Zarren), met hergebruik van een hoeveelheid pijpwerk.


Orgel kerk Sint-Amatus

Oostvleterendorp (Vleteren)
Nieuw orgel door Loncke Orgelbouw bvba uit 1989. Het oud orgel, waarvan minstens het 17de-eeuws meubel van onschatbare historische waarde was, ging totaal verloren in de brand van 22/23 december 1977.


Orgel kerk Sint-Andries

Zande (Koekelare)
Van het orgel uit 1865 van Petrus Albertus Loncke (Hoogstade), bleef niets bewaard; het is niet duidelijk of dit orgel vernield werd in de kerkbrand van 1900. In 1914 was er nog een instrument aanwezig van 12 registers, dat vervolgens tijdens de oorlog van 1914-18 teloor ging. Een nieuw orgel werd gebouwd door Frans Vos (Zichem) in 1922.


Orgel kerk Sint-Audomarus (Beveren-aan-de-IJzer)

Beveren (Alveringem)
De bouwer van het oorspronkelijk orgel is Francois-Bernard Loret (Sint-Niklaas), het bouwjaar 1840. Verbouwingen geschiedden door Petrus Albertus Loncke (Hoogstade); deze werken zijn mogelijks te dateren ná de herstellingswerken aan de kerk in 1888. Ook in de eerste helft van de 20ste eeuw zijn er nog lichte wijzigingen geschied.


Orgel kerk Sint-Audomarus (Vinkem)

Veurne (Veurne)
In 1827 was een orgel geleverd door Philippus Liem (of zijn zoon Franciscus Liem) uit Izenberge; het werd in 1867 door P. Loncke overgenomen. Het huidig orgel is een werk van Petrus Albertus Loncke (Hoogstade) uit 1867. In 1911 voerde Henri Waeles (Izenberge) herstellingen uit en plaatste een voetklavier. In 1925-26 voerde Jules Anneessens (Menen) herstellingen uit. In 1933 vonden werken plaats door Jos. en Pieter Loncke (Esen). Het orgel is thans buiten gebruik wegens de desaffectatie van de kerk.


Orgel kerk Sint-Barnabas

Noordschoteplein 12A (Lo-Reninge)
Het oorspronkelijke orgel ging verloren in de Tweede Wereldoorlog. Het huidig orgel is van Jos. en Pieter Loncke uit 1925.


Orgel kerk Sint-Bartholomeus

Pollinkhovestraat 2a (Lo-Reninge)
Een voormalig orgel ging verloren in de brand van 17 mei 1853. Een nieuw orgel werd gebouwd door de gebroeders Petrus Albertus en Francis Loncke in 1856. In 1938 werden enkele wijzigingen aangebracht door Jos. en Pieter Loncke. Het instrument kreeg een revisie in 2002, door P. Andriessen.


Orgel kerk Sint-Berthuinus

Bulskampstraat (Veurne)
Het huidig orgel is van de orgelbouwers Van Bever, geleverd in 1906.


Orgel kerk Sint-Gertrudis

Bovekerkestraat (Koekelare)
In de doksaalbalustrade is heden nog het frontpaneel aanwezig van een voormalige orgelkast. Over dit orgel - mogelijks een vroeg-19de-eeuws instrument - zijn geen gegevens bekend. Dit werk is verloren gegaan in de Eerste Wereldoorlog. In 1929 werd een nieuw orgel gebouwd door Jos. en Pieter Loncke.


Orgel kerk Sint-Jacob

Sint-Jacobsplein 5 (Diksmuide)
Het huidige orgel is gebouwd in 1930 door Jos. en Pieter Loncke. In 1993 werd het pijpwerk verwijderd door de toenmalige pastoor J. Marichal en orgelbouwer J. Bruggeman.


Orgel kerk Sint-Jan (in Sint-Jan-ter-Biezen)

Kapellestraat 14 (Poperinge)
Het oorspronkelijk orgel werd gebouwd door Pieter Loncke in 1871. In 1945 renovatie door Jos. Loncke; de orgelkast werd toen verwijderd. Na zware beschadiging door een blikseminslag in 1971, werd het instrument gans gerenoveerd door Jos. Loncke en zonen, met constructie van een nieuwe kast.


Orgel kerk Sint-Jan-Baptist-Onthoofding

Eggewaartskapelle (Veurne)
Het orgel werd in 1862 gebouwd door Petrus Albertus Loncke (Hoogstade). Het is rond 1875 overgebracht naar de nieuwe kerk; misschien geschiedden er toen reeds enkele wijzigingen. Volgens Jos Loncke zou het orgel vernield geweest zijn in de Eerste Wereldoorlog, doch het huidige orgel is nog steeds een P. Loncke-orgel (gesigneerd en gedateerd); het werd wel ooit ernstig beschadigd maar het is niet bekend in welke omstandigheden. Na de beschadiging werd het orgel niet naar zijn oorspronkelijke toestand hersteld, maar summier en onvolledig opgelapt.


Orgel kerk Sint-Joris

Sint-Jorisplein 37 (Nieuwpoort)
Het huidig orgel is van Jos. Loncke en Zonen uit 1970. Uitbreiding met tweede klavier door Philippe Busschaert in circa 1988.


Orgel kerk Sint-Lambertus

Hoogstade (Alveringem)
Aangaande het voormalig orgel zijn slechts enkele gegevens voorhanden. Volgens een werklijst opgesteld door Jos Loncke heeft zijn grootvader Petrus Albertus Loncke een orgel gemaakt voor Hoogstade. Dit werk zou moeten dateren van na 1865. Dit orgel werd op 20 april 1974, samen met kerk en inboedel, door brand verwoest.


Orgel kerk Sint-Laurentius

Steenkerke (Veurne)
Het oorspronkelijke orgel werd gebouwd door Petrus Albertus Loncke (Hoogstade) in 1851. Het werd totaal gerenoveerd in 1973 door de firma Jos Loncke en Zonen (Diksmuide). In origine stond het orgel op het doksaal (zie afbeelding vóór de kerkrestauratie), nu is het beneden in de zijbeuk opgesteld.


Orgel kerk Sint-Laurentius

Dorpsstraat (Houthulst)
In 1792-93 was een nieuw orgel geleverd door L.-B. van Peteghem (Gent); het werd in 1855 gereviseerd door diens kleinzoon Pierre van Peteghem (Gent). In 1873 geschiedden herstellingen, wellicht door Petrus Albertus Loncke (Hoogstade). Dit orgel werd vernield tijdens WO I. In 1929 werd een nieuw orgel gebouwd door Jos. en Pieter Loncke (Esen); het werd in 1966 door Jos Loncke en Zonen (Esen) gerenoveerd en uitgebreid.


Orgel kerk Sint-Laurentius

Ramskapellestraat 61A (Nieuwpoort)
Het orgel dat samen met de kerk werd vernield in 1914 was een werk van Petrus Albertus Loncke uit Hoogstade. Het dateerde mogelijk van kort na de bouw van de nieuwe kerk in 1863-64. Het was in het begin van de 20ste eeuw (na 1905?) hersteld door Frederik Loncke uit Esen. Het huidig orgel is van Frans Vos (Zichem), uit 1925. Sedert 1990 in gedemonteerde toestand bewaard.


Orgel kerk Sint-Martinus

Leiseledorp (Alveringem)
Reeds van vóór 1600 was er een orgel in de kerk van Leisele. In 1633 zou een nieuw orgel gekocht zijn.


Orgel kerk Sint-Martinus

Werkenplein (Kortemark)
Huidig orgel in de Sint-Martinuskerk is van firma Jos. Loncke en Zonen (Esen), uit 1958.


Orgel kerk Sint-Michiel

Avekapelle (Veurne)
In 1887 werd een orgel, waarvan de oorspronkelijke auteur en bouwjaar niet bekend zijn, gerenoveerd door P. Loncke en zoon (Hoogstade). Dit instrument ging verloren in de oorlog van 1914-18. Het huidig orgel is van Jules Anneessens (Menen), gebouwd in 1923.


Orgel kerk Sint-Mildretha

St.-Mildredaplein (Alveringem)
Het orgel in zijn huidige vorm is te beschouwen als een instrument van de firma J. Loncke en Zonen, met verwerking van het vóór 1969 in de kerk aanwezige pijpwerk.


Orgel kerk Sint-Niklaas

Lekedorpstraat 76 (Diksmuide)
Het oorspronkelijke orgel ging verloren in de Eerste Wereldoorlog. In 1929 werd een nieuw orgel geplaatst door Frans Vos.


Orgel kerk Sint-Niklaas

Leopold II Laan 85 (Koksijde)
Het huidig orgel, in de nieuwe kerk, wed gebouwd door de firma Jos. Loncke en Zonen in 1967.


Orgel kerk Sint-Niklaas & Sint-Katharina

Schoorbakkestraat (Diksmuide)
In de heropgebouwde kerk werd in 1928 een nieuw orgel geplaatst, door V. Van de Loo uit Rotselaar. In 1934 werd een elektro-ventilator toegevoegd door J. Anneessens. In 1955 werd een nieuw orgel gebouwd door Jos. Loncke en zonen; een aantal elementen van het vorige orgel werd gerecupereerd.


Orgel kerk Sint-Petrus

Sint-Pietersplein 10 (Diksmuide)
Het huidig orgel is van Jos. en Pieter Loncke uit 1931.


Orgel kerk Sint-Petrus

Stuivekenskerkestraat (Diksmuide)
Het huidige orgel is van 1929 van Jos. en Pieter Loncke. Het vorige instrument werd vernield in de Eerste Wereldoorlog.


Orgel kerk Sint-Petrus

Bellestraat (Alveringem)
De bouwer van het orgel is Jean-Joseph van der Haeghen (Rijsel), in 1774-1775. De orgelkast is van Ign. de Vosselle (Sint-Winoksbergen). In 1821 heeft een herstelling plaats; in 1843 herstelt Ch.-L. Neuville (Rexpoëde) de blaasbalg; vanaf 1845 voert Petrus Albertus Loncke (Hoogstade) diverse kleine werken uit, nadien komt Henri Waeles (Izenberge) het orgel onderhouden. In 1948 nieuwe wijzigingen door J. Loncke (Esen).


Orgel kerk Sint-Petrus

Noordstraat 1a (Lo-Reninge)
Het oorspronkelijk orgel was gebouwd door Jacobus van Eynde in 1714. Over de verdere geschiedenis tot aan de Eerste Wereldoorlog zijn geen gegevens bekend, behalve een werk door Petrus Albertus Loncke, vermoedelijk te situeren na de werken aan de kerk van 1860-1870. Dit orgel zou vernield zijn in 1914-18; de vraag dient gesteld in welke mate het instrument zelf beschadigd was, aangezien de orgelkast in veiligheid werd gebracht in Parijs en nadien wél kon gerecupereerd worden. In 1937 hebben Jos en Pieter Loncke geopteerd voor de bouw van een volledig nieuw instrument in de daartoe aangepaste oude kast.


Orgel kerk Sint-Pharaïldis

Sint-Veerleplein 11 (Diksmuide)
De werklijst van Petrus Albertus Loncke vermeldt een werk in Oostkerke, te situeren in de 2de helft van de 19de eeuw. Er wordt niet gespecificeerd of het een nieuwbouw betrof ofwel een renovatie. Dit orgel is geheel of minstens grotendeels vernield in de Eerste Wereldoorlog. Het huidig orgel is gebouwd door Frederik Loncke en zonen in 1923, met gebruikmaking van enkele oudere elementen.


Orgel kerk Sint-Pieter

Kerkstraat 30A (Koksijde)
Orgel gebouwd door Petrus Albertus Loncke in 1881. Wijzigingen en/of uitbreidingen zijn vermoedelijk reeds geschied op het einde van de 19de eeuw; uitvoerders waren Petrus Albertus Loncke zelf of zijn zoon Frederik. Het instrument werd sterk gerenoveerd door Jos Loncke en Zonen in 1957.


Orgel kerk Sint-Walburga

Sint-Walburgapark (Veurne)
Het oorspronkelijk orgel is van J.-G. Gobert en J. Bosquet (Rijsel), uit 1743. In 1784-85 werd het uitgebreid met een Positief door J.J. Vander Haeghen (Rijsel). In 1909: ombouw en verplaatsing door Th. Delmotte en zoon (Doornik). In 1917 werd het orgel gedemonteerd door Frans Vos en door dezelfde teruggeplaatst in 1920. In 1967: totale vernieuwbouw door Jos. Loncke en Zonen (Esen).


Orgel kerk Sint-Willibrordus

Dorpsplaats (Koksijde)
Het huidig orgel is van Jules Anneessens en dateert van circa 1925. Herstellingen en wijzigingen geschiedden door Philippe Busschaert in 1986.


Orgel parochiekerk Sint-Bavo

Lauweplaats 23 (Menen)
Auteur en bouwjaar van het huidig orgel zijn onbekend. In 1979 kocht het kerkbestuur dit instrument tweedehands; het zou uit een Brussels klooster van zusters Ursulinen afkomstig zijn. Het werd gerenoveerd en in Lauwe geplaatst door de firma Loncke Orgelbouw.


Orgel parochiekerk Sint-Dionysius

Kerkeberg (Zwevegem)
Reeds in 1599 werd een orgel geplaatst; vermoedelijk was het een werk van H. Snoeck.


Orgel parochiekerk Sint-Jans-Onthoofding

Stavele (Alveringem)
Het orgel is gebouwd door Pierre-Charles en Lambert-Corneille van Peteghem (Gent) in 1821-23. Herstellingen en wijzigingen geschiedden in 1851 door Frederic Ureel (Poperinge); in 1853, mogelijk door Petrus Albertus Loncke (Hoogstade); nadien door respectievelijk Frederic en Jos. Loncke (Esen). In 1941 plaatste Jules Anneessens (Menen) een ventilator en occasie-blaasbalg. Het orgel werd gerestaureerd door Jan Lapon (Diksmuide) in 1996-97.


Orgel parochiekerk Sint-Michiel

Marktplein (Kuurne)
Het eerste bekende feit in de orgelhistoriek van Kuurne is de bouw van een orgel door Ch.-L. van Houtte (Vichte) in 1836. Het huidig orgel is een instrument van de firma Jos. Loncke en Zonen (Esen), uit 1962.


Orgel priorij der Benedictinessen

Boeschepestraat 14-16 (Poperinge)
Orgel van begin 19de eeuw, mogelijk door de Gentse orgelbouwers Van Peteghem, doch ingrijpend gerenoveerd door Petrus Albertus Loncke in 1863. Nogmaals gerenoveerd door Loncke Orgelbouw bvba in 1977.


Orgels parochiekerk Sint-Amandus en Blasius

Waregem (Waregem)
ORGEL IN DE KERK Voorgeschiedenis


Orgels parochiekerk Sint-Martinus

Desselgem (Waregem)
Vóór 1870 was er reeds een orgel aanwezig; er is weinig over bekend, behalve dat eraan gewerkt werd door de orgelmakers De Rijckere uit Kortrijk (activiteit te situeren tussen 1769 en 1791), en door Ch.-L. van Houtte (Waregem) in 1851. Volgens zijn eigen getuigenis kreeg Peter Benoit zijn eerste muzieklessen op dit orgel. In 1870 werd een orgel aangekocht dat in 1680 door Jan en Guilielmus van Belle (Ieper) gebouwd werd voor de abdijkerk van Zonnebeke.


Parochiekerk Heilige Kruisverheffing

Zannekinstraat 16 (Diksmuide)
Georiënteerd bedehuis te midden van een kerkhof, afgezoomd met knotlindes en aan oostelijke, zuidelijke en westelijke zijde omringd door een muur. Bewaarde arduinen grafmonumenten met neogotische inslag uit het einde van de 19de eeuw of het begin van de 20ste eeuw. Tevens bewaarde ijzeren kruisen. In de oksel van zuidbeuk en de hallenkerk: calvarie onder leien luifel, afgesloten door smeed)ijzeren hek.


Parochiekerk Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaart

Pastoor D.Vanhautestraat (Kortemark)
Niet georiënteerde éénbeukige zaalkerk met driezijdige apsidiale uitbouw. Gebouwd als proosdijkapel in 1869-1871 in opdracht van Ludovicus baron Gilles de Pelichy, eigenaar van het voormalige Edewallegoed. Officieel erkend als parochiekerk in 1901.


Parochiekerk Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaart met kerkhof

Kerkhoek (Veurne)
Gotische hallenkerk met zware westtoren naar het typisch kerkschema van de kuststreek, uit de 15de tot 16de eeuw en 1625, met overblijfselen van een romaanse constructie. Restauratiewerken en bouw sacristie in neo-Vlaamse renaissancestijl van L. Viérin. Georiënteerde kerk midden kerkhof met palm- en taxusboompje, afzomende doornhaag en bomen. Gietijzeren hek ten oosten. Calvarie tegen zuidelijke transeptgevel. Eveneens op het kerkhof: oorlogsgedenkteken rechts naast de toegang en Britse en Belgische oorlogsgraven, waaronder voor de Belgische luitenant-generaal Wielemans.


Parochiekerk Sint-Amands

Marktplaats 2 (Hooglede)
Hoger gelegen georiënteerd gotisch bedehuis van het basilicale type, te midden van een terrassenaanleg met omlopend bakstenen druippad. Ten noorden van de kerk een parking en ten zuiden een parkje met Japanse Kerselaar.


Parochiekerk Sint-Amandus en Sint-Blasius

Markt (Waregem)
Decanale en parochiekerk, centraal gelegen op de Markt en omgeven door een straat. Vaak verbouwde, in oorsprong 13de-eeuwse driebeukige hallenkerk; sinds de schade tijdens de Eerste Wereldoorlog vrij grondig herbouwd in de jaren 1920-1930.


Parochiekerk Sint-Amatus met kerkhof

Oostvleterendorp (Vleteren)
Gelegen ten oosten van Oostvleterendorp en ten westen van de Martin Vandewynckelstraat, middenin een omringend kerkhof met militaire ereperken, deels afgezet met beukenhaag, deels door middel van gietijzeren trek tussen ronde, bakstenen pilasters met bolvormig topstuk. Laatgotische hallenkerk uit de 15de eeuw met kruisingstoren, teruggaand op een romaans bedehuis. Zuidelijke sacristie gedateerd 1906. In december 1977 werd de kerk verwoest door brand en volgden herstellingswerken.


Parochiekerk Sint-Andries met kerkhof

Sint Andriesstraat (Koekelare)
Oostelijk georiënteerde kerk heropgebouwd in 1910-1911 naar ontwerp van de Kortrijkse architect Jules Carette en geïnspireerd op de 13de-eeuwse vroeggotische kerk. De kerk is gelegen in een omringend kerkhof.


Parochiekerk Sint-Audomarus

St.-Brigidaplein 1 (Alveringem)
Gotische hallenkerk uit de 15de eeuw; aangepast circa 1761; algemene herstellingswerken circa 1888 onder leiding van L. Tulpinck; restauratiewerken, onder meer torenuurwerk, daken en goten, schilderwerken, onder leiding van architect P. Pauwels in 1968-1969 en 1971-1972.


Parochiekerk Sint-Audomarus met kerkhof

Vinkemstraat (Veurne)
Altaar onder patronaat van de Augustijnenabdij van Lo vanaf 1174 tot 1803. In 1968 samengevoegd met parochie Wulveringem. Laat-gotische kerk met rijzige westtoren naar het typisch kerkschema van de kuststreek; bewaarde gedeelten van de vroegere romaanse kerk in zijbeuken en transept. Roepsteen in oksel van westelijke torengevel met zuidelijke steunbeer. Calvarie van 1732 tegen zuidelijke transeptgevel. Omhaagd kerkhof.


Parochiekerk Sint-Barnabas met kerkhof

Noordschoteplein 12a (Lo-Reninge)
Georiënteerde parochiekerk, in 1921-1923 naar het vooroorlogse model heropgebouwd. De vooroorlogse gotische kerk dateerde van 1498. Driebeukige gotische hallenkerk met vooruitspringende westtoren, gelegen in omringend kerkhof met bewaarde graven.


Parochiekerk Sint-Bartholomeus met kerkhof

Pollinkhovestraat 2a (Lo-Reninge)
Georiënteerde hallenkerk te midden van een kerkhof met haag, bomenrij en recent laag geelbakstenen muurtje met betonnen deksteen. Op het kerkhof is onder meer een oorlogsgedenkteken en een Brits militair ereperk terug te vinden. Over de vroegste geschiedenis van dit laatgotische bedehuis uit de 16de eeuw is bijzonder weinig geweten tot de brand van 1853. 1854-1858: heropbouw van de kerk naar voorgaand model onder leiding van architect P. Buyck, mits afwijkingen.


Parochiekerk Sint-Bavo

Lauweplaats 23 (Menen)
Georiënteerde driebeukige kerk, opgetrokken in neogotische stijl. Opgericht in 1877-1879 naar ontwerp van L. De Geyne. Kerk, deels omzoomd met kastanjebomen. Tuin met Mariagrotje, met klimop begroeid. Monument ter ere van de slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog op het kerkplein.


Parochiekerk Sint-Dionysius en Sint-Genesius

Kerkeberg (Zwevegem)
Hoger gelegen driebeukige kerk, oorspronkelijk romaans, met vierkante kruisingstoren in verschillende bouwmaterialen met leien bekleding voor de zadeldaken en gebakken leitegels. De parochiekerk is nu omgegeven met parkje met hagen en bomen.


Parochiekerk Sint-Gertrudis

Bovekerkestraat (Koekelare)
Neoromaanse kerk van 1841-1848, met 12de-eeuwse romaanse toren. De kerk is niet georiënteerd, het koor ligt aan de westzijde. De kerk is nog omgeven door het kerkhof. Het kerkhof is omgeven door een beukenhaag en door een omheining begroeid met klimop.


Parochiekerk Sint-Jan-Baptist-Onthoofding

Knollestraat (Veurne)
Georiënteerde neogotische kerk met ommuurd en deels beboomd kerkhof, waarvan de westelijke toegang wordt gemarkeerd door hekpijlers. Variante op het typisch kerkschema van de streek; hallenkerk met westtoren hier vervangen door basiliek met westtoren. Voorts, interpretatie van de gotische architectuur, zie bakstenen traceringen, steunberen met versnijdingen, spitsboogvensters onder meer twee, drie- en vierlichten met afzaat, oculi.


Parochiekerk Sint-Joris

Sint-Jorisplein 37 (Nieuwpoort)
Tweebeukig neogotisch bedehuis naar ontwerp van architect G. Hendrickx van 1922, opgericht 700 meter westwaarts, naar verluidt als kopij van de in 1914-1918 vernielde kerk, teruggaand op eenbeukig gotisch kerkje met westtoren, waaraan later aan noordzijde een Onze-Lieve-Vrouwekapel was toegevoegd. Verankerd gebouw van gele baksteen aansluitend bij historiserende wederopbouwarchitectuur zie herhaling van tuitgevels met muurvlechtingen; leien bedakingen.


Parochiekerk Sint-Laurentius

Dorpsstraat (Houthulst)
Wederopbouwkerk, tot de jaren 1960 omgeven door kerkhof met ijzeren hekwerk tussen bakstenen pijlers. Nu omgeven door plantsoen en parkeerplaatsen.


Parochiekerk Sint-Laurentius met kerkhof

Steenkerkestraat (Veurne)
Landelijk kerkje gelegen ten noorden van de Steengracht, midden een omhaagd kerkhof, omgeven met linden; bakstenen toegangspad geflankeerd door Heilig Hartbeeld. De kerk bewaart een deels romaanse toren 12de eeuw. Het zuidkoor is te dateren circa 1250-1325 en is een waardevolle getuige van de bloei van baksteenarchitectuur in de streek van Veurne tijdens de 13de eeuw. In en rond de Sint-Laurentiuskerk bevinden zich verschillende relicten die verband houden met de wereldoorlogen.


Parochiekerk Sint-Laurentius met kerkhof

Ramskapellestraat 61A (Nieuwpoort)
Neogotisch bedehuis van 1923 ter vervanging van een op 25/10/1914 afgebrande kerk van 1863-1864 met oudere toren. Omringend kerkhof met waaiervormig gekasseide voetpaden, afgezet met haag en linderij. Driebeukige hallenkerk als variante op de regionale baksteengotiek.


Parochiekerk Sint-Martinus

Liebaardstraat (Waregem)
Parochiekerk van Desselgem, toegewijd aan Sint-Martinus. Neoclassicistische parochiekerk van 1841-1843 met bewaarde 18de-eeuwse westtoren.


Parochiekerk Sint-Martinus

Leiseledorp (Alveringem)
Gebouw van gele baksteen onder zadeldaken (leien) gedomineerd door kruisingstoren; omgevend kerkhof afgezoomd met bomen; inplanting op het dorpsplein.


Parochiekerk Sint-Martinus

Werkenplein (Kortemark)
Georiënteerde parochiekerk toegewijd aan Sint-Martinus. De kerk is historisch heropgebouwd na de vernielingen van de Eerste en de Tweede Wereldoorlog. De hallenkerk van voor de Eerste Wereldoorlog heeft een achtzijdige romaanse vieringtoren en gotische beuken en koor uit het begin van de 17de eeuw. Ook de noordelijke transeptgevel en een gedeelte van de westgevel bewaren romaanse sporen.


Parochiekerk Sint-Michiel met kerkhof

Kerkstraat (Veurne)
Georiënteerde kerk ingeplant ten zuiden van de dorpskom, met omringend kerkhof met oude linde, afzomende dubbele rij linden waartussen voetpad, Sint-Apolloniakapelletje uit de eerste helft van de 20ste eeuw, toegangshek en roepsteen. Een oorlogsgedenkteken, heldenhuldezerkjes en een graf voor een Britse piloot herinneren aan beide wereldoorlogen. Laat-gotische kerk gebouwd eind 16de eeuw na vernieling van de vroegere kerk in 1593 tijdens de godsdienstberoerten. De kerk raakte zwaar beschadigd tijdens de Eerste Wereldoorlog en werd circa 1920 hersteld naar oorspronkelijk patroon onder leiding van architect J. Viérin. 18de-eeuwse calvarie tegen de toren.


Parochiekerk Sint-Michiels

Marktplein (Kuurne)
Georiënteerde neogotische kerk gebouwd tussen 1876-1878, naar ontwerp van architect Arthur Croquison. Licht verheven inplanting met bordes van vijf treden, gelegen aan de oostzijde van het Marktplein. De heraanleg van het plein en de publieke ruimte rond de kerk zijn afgewerkt in 2005 door Koch-Ockier (Tiegem). Het oorspronkelijke ommuurde kerkhof verdween circa 1958.


Parochiekerk Sint-Mildreda met kerkhof en leilindes

St.-Mildredaplein (Alveringem)
Georiënteerd bedehuis midden een door linden en haag omringd kerkhof; koorpartij grenzend aan de Groenestraat; roepsteen links van het portaal.


Parochiekerk Sint-Niklaas

Leopold II Laan 85 (Koksijde)
Groots opgevat complex van gele bakstenen onder zadeldaken, van 1952-1956, naar ontwerp van architect J. Gilson, ter vervanging van de in 1940 vernielde parochiekerk.


Parochiekerk Sint-Niklaas (Leke)

Lekedorpstraat 76 (Diksmuide)
Heropgebouwde georiënteerde hallenkerk gelegen te midden van een ommuurd en omhaagd kerkhof. Toegang ten westen vanuit de Lekedorpstraat.


Parochiekerk Sint-Niklaas en Sint-Katharina

Schoorbakkestraat (Diksmuide)
Heropgebouwde parochiekerk, toegewijd aan Sint-Niklaas en Sint-Katharina. Georiënteerd bedehuis te midden van een kerkhof. Omringend geelbakstenen muurtje onder ezelsrug, ten westen toegangshekken tot de kerk tussen bakstenen pijlers, eveneens toegang ten zuidoosten.


Parochiekerk Sint-Petrus

Sint-Pietersplein 10 (Diksmuide)
Heropgebouwde parochiekerk toegewijd aan Sint-Petrus. Georiënteerde kerk, gelegen in een omringend kerkhof.


Parochiekerk Sint-Petrus

Noordstraat 1a (Lo-Reninge)
Laatgotische hallenkerk met 13de-eeuws koor, die tot 1797 zowel dienst deed als augustijner abdijkerk van de Sint-Pietersabdij en als parochiekerk. De kerk werd in de Eerste Wereldoorlog grotendeels verwoest, en omstreeks 1919-1924 wederopgebouwd onder leiding van architect J. Coomans, grotendeels naar vooroorlogs model. De plattegrond ontvouwt: hallenkerk met driebeukig schip van vier traveeën; licht uitspringend transept met armen van één travee en rechte sluiting; in oksel van noordelijke transeptarm kleine vierkante traptoren; vieringtoren; zijkoren en hoofdkoor met rechte sluiting; in noordoostelijke hoek sacristie van twee traveeën. Verankerde gele baksteenbouw, met ijzerzandsteen, rode baksteen en kalkzandsteen bij de vroegere fases.


Parochiekerk Sint-Petrus met kerkhof

Bellestraat (Alveringem)
Buiten de eigenlijke dorpskom ingeplante en georiënteerde hallenkerk ten noorden van de Weegschede op einde van veldwegel zogenaamd Kasteeldreef. Deels bewaard kerkhof omgeven door beuken en gracht ten zuiden. In oorsprong, romaanse kerk zonder transept en toren (?). Vermoedelijk eind 13de eeuw, bouw van vroeggotische middentoren waarbij de zijbeuken langs de toren doorliepen.


Parochiekerk Sint-Petrus met kerkhof

Stuivekenskerkestraat (Diksmuide)
De georiënteerde parochiekerk met omringend kerkhof werd heropgebouwd in 1924-1927. De kerk met voorgeplaatste westtoren, die een reconstructie is van de 16de-eeuwse toren van Oud-Stuivekenskerke, is opgebouwd uit een pseudo-basilicaal schip van vier traveeën en een recht afgesloten koor van twee traveeën, met aansluitend onder andere doopkapel en sacristie. De geelbakstenen kerk is afgedekt door leien zadel- en schilddaken. Het ommuurde, rechthoekige kerkhof is toegankelijk via ijzeren poortjes met geometrisch motief, gevat tussen bakstenen pijlers onder ezelsrug. De graftekens dateren vanaf het einde van de 19de eeuw; er is ook een heldenhuldezerkje aanwezig.


Parochiekerk Sint-Pieter met kerkhof

Kerkstraat 30A (Koksijde)
Neogotische kruiskerk van 1845-1848 ter vervanging van een rond 1700-1705 gebouwde kerk, welke reeds de in 1216 door de Sint-Walburga van Veurne opgerichte Simoenskapel verving. Omringend kerkhof met gietijzeren calvarie en Frans militair ereperk.


Parochiekerk Sint-Walburga

Sint-Walburgapark (Veurne)
Enig voorbeeld in de kuststreek van een groots opgevat gotisch kerkgebouw waarvan alleen de koorpartij, de oostelijke transeptmuur en westelijke torenaanzet tot stand kwamen vanaf het tweede kwart van de 13de eeuw tot eind 14de eeuw. De westelijke torenaanzet vormt nu een vrijstaand volume in het Sint-Walburgapark: onafgewerkt gebleven gotisch westportaal van Balegemse kalkzandsteen, in 1720 ingericht tot waterreservoir. Voorts neogotische kerk, meer bepaald transept en schip naar ontwerp van A. Van Assche gebouwd en voltooid door architect J. Vinck in 1907. Het kerkgebouw omvat een vijfbeukig basilicaal schip van twee traveeën, een transept met traptorens op de hoeken en de bewaarde gotische oostelijke muur, de gotische koorpartij bestaande uit een hoofdkoor van vier traveeën met vijfzijdige sluiting en een kooromgang met drie kranskapellen ten oosten en twee kapellen op noord- en zuidzijde, en aansluitend bij het hoofdvolume onder meer een doopkapel.


Parochiekerk Sint-Willibrordus met kerkhof

Dorpsplaats (Koksijde)
Kerk met omringend, omhaagd kerkhof, aan Dorpsplaats afgezet met een 20ste-eeuws bakstenen muurtje. Roepsteen rechts van portaal. Na een brand in 1873, werd in 1875 een neogotisch bedehuis naar ontwerp van architect A. Brinck gebouwd, ten oosten van bewaarde toren. Herstellingen na verwoesting tijdens Eerste Wereldoorlog naar ontwerp van architect Georges Hendrickx. Verankerd gebouw van gele baksteen; leien bedakingen.



Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Loncke [online], https://id.erfgoed.net/personen/8151 (geraadpleegd op ).

Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed

Contact

Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.