Frans Vos leerde vermoedelijk de orgelmakersstiel bij Joseph Joris, die sinds 1896 een orgelbouwatelier hield in Zichem. Hij is naar schatting geboren eind 19de eeuw. De laatste activiteit die we van hem aantroffen is te situeren in 1948 (i.e. een postkaartje aan de pastoor van Lissewege om zijn komst aan te kondigen; het lijkt niet dat hij er ook werken uitvoerde). Tijdens WO I bevond Frans Vos zich als soldaat in het onbezette landsgedeelte achter de IJzer. In opdracht van de "Mission du Ministère des Sciences et des Arts" (gewoonlijk de "Mission Dhuicque" genaamd) demonteerde hij een aantal orgels in bedreigde kerkgebouwen; deze werden dan in Frankrijk in veiligheid gebracht. Op een orgelpijp in Alveringem staat geschreven dat het orgel gedemonteerd was geweest door "Frans Vos van Zichem en Emiel Mezière van Herstal". Vermoedelijk is aan Vos ook gevraagd om na de oorlog enkele van deze instrumenten weer op te bouwen, vermits hij wist hoe ze in mekaar staken, en aldus heeft hij zich in de Westhoek een cliënteel opgebouwd, waarbij hij eveneens, als zelfstandig orgelbouwer, een aantal nieuwe orgels kon slijten. De naamplaatjes op zijn orgelklavieren dragen als opschrift "Frans Vos-Huybrechts / Kerkorgelmaker - pianos - harmoniums / Sichem" (Huybrechts zal de naam van zijn echtgenote zijn).
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Veurne (Veurne)
Het kleine orgel werd gebouwd door Pierre (jr) van Peteghem (Gent), in 1838. Na WO I had een verbouwing plaats door Frans Vos (Zichem). In 1973 werd het instrument gerestaureerd naar zijn oorspronkelijke toestand door de firma Loncke Orgelbouw bvba (Zarren).
Zande (Koekelare)
Van het orgel uit 1865 van Petrus Albertus Loncke (Hoogstade), bleef niets bewaard; het is niet duidelijk of dit orgel vernield werd in de kerkbrand van 1900. In 1914 was er nog een instrument aanwezig van 12 registers, dat vervolgens tijdens de oorlog van 1914-18 teloor ging. Een nieuw orgel werd gebouwd door Frans Vos (Zichem) in 1922.
Alveringem (Alveringem)
Bouwers van het oorspronkelijk orgel zijn Pieter van Peteghem en zoon Lambert-Benoît (Gent); het bouwjaar is te situeren tussen 1769 en 1786. Verbouwingswerken vonden plaats in 1897, door Frederik Loncke, die toen in Alveringem woonde. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het pijpwerk gedemonteerd door de orgelbouwers Frans Vos (Zichem) en Emile Mezière (Herstal); het werd geborgen in Frankrijk en na de oorlog teruggebracht. In 1922 vraagt de pastoor aan orgelbouwer E.Kerkhoff (Brussel) of hij het gedemonteerde pijpwerk wil terugplaatsen. Het is niet bekend of Kerkhoff dit werk effectief uitgevoerd heeft. Totale ombouw van het instrument 1957-58, door Jos. Loncke en Zonen (Esen). Laatste revisie door Loncke Orgelbouw bvba (Zarren) in 1989.
Ramskapellestraat 61A (Nieuwpoort)
Het orgel dat samen met de kerk werd vernield in 1914 was een werk van Petrus Albertus Loncke uit Hoogstade. Het dateerde mogelijk van kort na de bouw van de nieuwe kerk in 1863-64. Het was in het begin van de 20ste eeuw (na 1905?) hersteld door Frederik Loncke uit Esen. Het huidig orgel is van Frans Vos (Zichem), uit 1925. Sedert 1990 in gedemonteerde toestand bewaard.
Westvleterendorp (Vleteren)
Orgel door Frederik Ureel (Poperinge), uit 1871-1873. Licht gewijzigd door Frans Vos (Zichem) in 1928. In 2009 werd een restauratie aangevat; deze werken werden voltooid in januari 2011.
Sint-Niklaasplaats (Veurne)
Het instrument, van Fr. Loncke, en de orgelkast, van Al. Desaever, dateren van 1897-98. Het orgel werd tijdens de Eerste Wereldoorlog gedemonteerd en nadien heropgebouwd door Fr. Vos. Dezelfde orgelbouwer voerde in 1932-33 herstellingwerken en wijzigingen uit. Na beschadiging in de Tweede Wereldoorlog, volgde een herstelling uitgevoerd door Jos. Loncke in 1943.
Keiemdorpstraat 83 (Diksmuide)
In 1853 was een orgel gebouwd door Charles-Louis van Houtte. Het werd samen met de kerk vernield in 1914. In 1929-1931 werd een nieuw orgel geplaatst door Fr. Vos. In 1942 werd het hersteld door Jos. Loncke. In 1978 en 1979 hadden herstellingen plaats door P. Andriessen.
Lekedorpstraat 76 (Diksmuide)
Het oorspronkelijke orgel ging verloren in de Eerste Wereldoorlog. In 1929 werd een nieuw orgel geplaatst door Frans Vos.
Sint-Walburgapark (Veurne)
Het oorspronkelijk orgel is van J.-G. Gobert en J. Bosquet (Rijsel), uit 1743. In 1784-85 werd het uitgebreid met een Positief door J.J. Vander Haeghen (Rijsel). In 1909: ombouw en verplaatsing door Th. Delmotte en zoon (Doornik). In 1917 werd het orgel gedemonteerd door Frans Vos en door dezelfde teruggeplaatst in 1920. In 1967: totale vernieuwbouw door Jos. Loncke en Zonen (Esen).
Bikschotestraat (Langemark-Poelkapelle)
Georiënteerd bedehuis midden omhaagd kerkhof met onder meer bakstenen kruiswegstaties, oorlogsgedenkteken en kapel. Huidige, neogotische hallenkerk naar ontwerp van architect M. Hocepied van 1921: imitatieve wederopbouw van een laatgotische hallenkerk met westtoren, traditioneel kerkschema van het kustgebied; hersteld en vergroot naar ontwerp van architect J. Lernould van 1863-64 en toen voorzien van een uitgewerkte vierkante toren overgaand in een achthoek.
Sint Andriesstraat (Koekelare)
Oostelijk georiënteerde kerk heropgebouwd in 1910-1911 naar ontwerp van de Kortrijkse architect Jules Carette en geïnspireerd op de 13de-eeuwse vroeggotische kerk. De kerk is gelegen in een omringend kerkhof.
Ramskapellestraat 61A (Nieuwpoort)
Neogotisch bedehuis van 1923 ter vervanging van een op 25/10/1914 afgebrande kerk van 1863-1864 met oudere toren. Omringend kerkhof met waaiervormig gekasseide voetpaden, afgezet met haag en linderij. Driebeukige hallenkerk als variante op de regionale baksteengotiek.
Westvleterendorp (Vleteren)
Georiënteerd bedehuis, gelegen in de bocht van het Westvleterendorp. Omringend kerkhof afgezet door een bakstenen muurtje met pilasters onder ezelsrug. Laatgotische, driebeukige hallenkerk, in oorsprong een romaanse eenbeukige kruiskerk met vierzijdige kruisingstoren. De kerk werd gedeeltelijk herbouwd en gerestaureerd in de eerste helft van de 18de eeuw.
Sint-Niklaasplaats (Veurne)
Parochiekerk gelegen tussen Appelmarkt, Sint-Niklaasplein en Kaatsspelplaats met dominerende westtoren. Oudste vermelding van 1120. Tot de Franse Revolutie bediend door monniken van de Sint-Niklaasabdij. Baksteenbouw; gebruik van ijzerzandsteen voor onderbouw van zuidelijke zijbeukgevel; kalksteen voor lagen afgewisseld met baksteen in noordelijke zijbeukgevel en zuidelijke transeptgevel, voor grootste gedeelte van zuidelijke zijbeukgevel en voor bovengedeelte van westportaal; Doornikse steen voor onderbouw van laatstgenoemde.
Keiemdorpstraat 83 (Diksmuide)
Georiënteerd bedehuis in de jaren 1920 wederopgebouwd naar ontwerp van architect Théodore Raison en gelegen ten westen van de Keiemdorpstraat in een ommuurd en deels omhaagd kerkhof met ten zuidoosten een brede en smalle korfboogvormige poorttoegang in baksteen.
Lekedorpstraat 76 (Diksmuide)
Heropgebouwde georiënteerde hallenkerk gelegen te midden van een ommuurd en omhaagd kerkhof. Toegang ten westen vanuit de Lekedorpstraat.
Sint-Walburgapark (Veurne)
Enig voorbeeld in de kuststreek van een groots opgevat gotisch kerkgebouw waarvan alleen de koorpartij, de oostelijke transeptmuur en westelijke torenaanzet tot stand kwamen vanaf het tweede kwart van de 13de eeuw tot eind 14de eeuw. De westelijke torenaanzet vormt nu een vrijstaand volume in het Sint-Walburgapark: onafgewerkt gebleven gotisch westportaal van Balegemse kalkzandsteen, in 1720 ingericht tot waterreservoir. Voorts neogotische kerk, meer bepaald transept en schip naar ontwerp van A. Van Assche gebouwd en voltooid door architect J. Vinck in 1907. Het kerkgebouw omvat een vijfbeukig basilicaal schip van twee traveeën, een transept met traptorens op de hoeken en de bewaarde gotische oostelijke muur, de gotische koorpartij bestaande uit een hoofdkoor van vier traveeën met vijfzijdige sluiting en een kooromgang met drie kranskapellen ten oosten en twee kapellen op noord- en zuidzijde, en aansluitend bij het hoofdvolume onder meer een doopkapel.
Houtmarkt 1, 14 (Veurne)
Eertijds ook zogenaamd "Noordgasthuis" naar de oorspronkelijke vestigingsplaats buiten de Noordpoort. Oudste vermelding van 1255.
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Vos [online], https://id.erfgoed.net/personen/8160 (geraadpleegd op ).
Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed
Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.