Leo Lovaert (1802-1872) stond bij zijn huwelijk in 1828 nog als "schrijnwerker" geboekt, maar voltooide in 1833 zijn eerste orgel in Markegem (Dentergem). In 1846 noemde hij zich orgelmaker "bij brevet des Konings". In 1849 verhuisde hij kortstondig naar Deinze. In 1854 was hij definitief naar Gent verhuisd. In de ventielkas van zijn nieuw orgel te Onkerzele, 1854, kleefde hij een etiket met volgende tekst: "M. L. Lovaert gebreveteerden Kerkorgelmaker Komt zich te vestigen op St.-Pieters-Nieuwstraat N°98, te Gent, hy beveelt zich in de gunst der Heeren Pastoors en Kerkbesturen voor het maken van nieuwe Orgels, alsook voor alle slach van herstellingen". Drie van zijn zonen waren ook in de orgelmakersstiel bedrijvig: Louis is te beschouwen als zijn opvolger, Evarist en Xaveer schijnen het atelier verlaten te hebben na de dood van hun vader. Bij het overlijden van zijn zoon Louis (1884) woonden de Lovaerts nog steeds in de Sint-Pietersnieuwstraat in de Gentse parochie Onze-Lieve-Vrouw & Sint-Pieter.
Leo Lovaert noemde zich uitvinder van een procédé om lood te verwerken zonder solderen met vuur. In de orgelbouw was hij bijzonder experimenteel: zo vervaardigde enkele keren een windlade met koperen cancellen (in plaats van in hout). Hij was ook "uitvinder" van een nieuwe speelinrichting (met gewone klaviermaten) en soepele tractuur (met een soort Barker-machine) voor beiaarden, een systeem dat hij onder meer in Gent (Boudeloabdij) aanbood, maar uiteindelijk slechts éénmaal heeft kunnen verkopen, namelijk in Roeselare.
Het werk van Lovaert, meestal bescheiden van omvang, maar volgens oude ambachtelijke traditie vervaardigd, heeft een aanzienlijke kunsthistorische en muziek-instrumentale waarde. De meeste van zijn werken bevinden zich in Oost-Vlaanderen; ook enkele orgels leverde hij in het aangrenzend gebied van Zuid-West-Vlaanderen, bijvoorbeeld Markegem (1833; verdwenen), Meulebeke-Marialoop (1846; nog aanwezig), Ruiselede (1872; verbouwd). Hij voerde ook onderhoudswerk uit in die streek (bijvoorbeeld Aarsele, 1878). Tenslotte werkte hij ook aan beiaardmechanismen, bijvoorbeeld in Gent (toren voormalige Baudelo-abdij) en in Roeselare. Van het oeuvre van Lovaert zijn anno 2014 amper een 15-tal orgels in restaureerbare toestand bewaard gebleven, waarvan slechts drie in West-Vlaanderen, bijvoorbeeld het orgel in de kloosterkapel van de zusters van de Heilige Augustinus (1852-1855).
Auteurs: Verhelst, Julie; Gilté, Stefanie
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Kramershoek 3 (Evergem)
In de volksmond eertijds ook zogenaamd Boskapel; gebouwd door L. Maertens-Pelckmans, bewoner van het nabijgelegen Goed ten Broeke, in 1855-56 naar ontwerp van architect J. Dauchot. Bakstenen zaalkerk van zes traveeën met vierkante zuidtoren en vlak afgesloten koor ten noorden en sacristieën. Eenvoudige kerk met neoclassicistische pilastergevel bekroond met een attiek en driehoekig fronton. De kerk wordt geflankeerd door kapelletjes van Sint-Antonius Eremijt van 1894 en van Sint-Apollonia van 1893.
Marialoopplaats (Meulebeke)
Kerk Sint-Leo en Onze-Lieve-Vrouw Bezoeking, laatclassicistische kerk met omliggend kerkhof, opgericht in 1837-1838 voor de nieuwe parochie Marialoop.
Marktstraat 86 (Harelbeke)
Klooster van de zusters van de Heilige Augustinus (zusters augustinessen of zusters van Onze-Lieve-Vrouw), waarvan de oudste vermelding dateert uit de 14de eeuw. Het huidige gebouwenbestand klimt op tot de 17de/ 18de eeuw, maar dateert in hoofdzaak van 1836 en 1907-1908.
Harelbeke (Harelbeke)
Het orgel van de kapel werd gebouwd door Leonard Lovaert, tussen 1852 en 1855. Het onderging geen ingrijpende wijzigingen en is een van de best bewaarde Lovaert-orgels.
Sint-Hubrechtsstraat 33 (Roeselare)
Orgel uit 1883. Het oorspronkelijk instrument van het huidige orgel was van Jacobus Philippus Forrest (Roeselare) en de kast van Cl. Carbon (Roeselare) uit 1882-83. Wegens dreigend gevaar van vernieling in de Eerste Wereldoorlog werd het orgel in 1917 deels gedemonteerd en met de andere kunstvoorwerpen naar Gent gebracht. In 1920 heropgebouwd in Roeselare door Oscar Anneessens. In 1956 werken door Jos Loncke (Esen). In 1961, totale transformatie door J. Klais (D – Bonn).
Kouterweg (Dentergem)
In het kerkarchief is in 1877 sprake van "een oud orgel dat nu door een klein harmonium is vervangen". Later leest men dat "het bouwvallig orgel is verkocht in 1895". Sinds het begin van de 21ste eeuw is er opnieuw een klein orgel aanwezig; de bouwer is de firma Verschueren (Nl - Heythuysen).
St.-Bavostraat (Wielsbeke)
Het huidig instrument werd in 1937 gebouwd door J. Anneessens (Menen), en de orgelkast door G. Delafontaine (Menen). Een totale ombouw greep plaats in 1998, door J. Bruggeman (Marke).
Marialoopplaats (Meulebeke)
Het orgel werd gebouwd door Leo Lovaert (Nevele), in 1846. Het was een gift van Leonard Anthone Loncke, bewoner van het kasteel Ter Borcht, die ook reeds een deel van de bouwgrond voor de kerk geschonken had. Wijzigingen in de dispositie geschiedden door een onbekende uitvoerder, begin 20ste eeuw? In 1931 hadden herstellingen plaats door J. Anneesens (Menen). In 1960 dito herstellingen door firma Loncke (Esen). Laatste onderhoudswerken door M. Loncke in 1992.
Sint-Hubrechtsstraat 33 (Roeselare)
Georiënteerde neogotische kerk van 1865, opgericht onder meer naar aanleiding van de bevolkingsexplosie in de tweede helft van de 19de eeuw.
Kouterweg (Dentergem)
Vroeggotische parochiekerk met romaanse toren opklimmend tot de 14de eeuw. Georiënteerde tweebeukige kerk met noordbeuk voorzien van achthoekige vieringtoren. Beide beuken voorzien van een driezijdig afgesloten koor.
St. Apolloniaplein 12 (Brakel)
Oorsprong en vroege bouwgeschiedenis niet bekend, doch er bestond reeds een bidplaats in de 12de eeuw en in de 14de eeuw ook sprake van de kerk. Oudste bouwhistorische gegevens slechts opklimmend tot de tweede helft van de 16de eeuw, betrekking hebbend op de schade aangebracht tijdens de godsdiensttroebelen. Van de huidige kerk zou de gotische toren in de 16de eeuw ter vervanging van een romaanse of op een romaanse onderbouw tot stand gekomen zijn.
St.-Bavostraat (Wielsbeke)
Neoromaanse parochiekerk, gebouwd in 1910-1913 naar ontwerp van architect Henri Vanden Broucke, met behoud van de 12de-eeuwse vieringtoren en transeptmuren. Georiënteerde kerk met omringend kerkhof, gelegen in het dorpscentrum nabij de linkeroever van een afgesneden Leiemeander.
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Lovaert [online], https://id.erfgoed.net/personen/8161 (geraadpleegd op ).
Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed
Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.