Lovaert, Leonard
- ID
- 8161
- URI
- https://id.erfgoed.net/personen/8161
Beschrijving
Leo Lovaert (1802-1872) stond bij zijn huwelijk in 1828 nog als "schrijnwerker" geboekt, maar voltooide in 1833 zijn eerste orgel in Markegem (Dentergem). In 1846 noemde hij zich orgelmaker "bij brevet des Konings". In 1849 verhuisde hij kortstondig naar Deinze. In 1854 was hij definitief naar Gent verhuisd. In de ventielkas van zijn nieuw orgel te Onkerzele, 1854, kleefde hij een etiket met volgende tekst: "M. L. Lovaert gebreveteerden Kerkorgelmaker Komt zich te vestigen op St.-Pieters-Nieuwstraat N°98, te Gent, hy beveelt zich in de gunst der Heeren Pastoors en Kerkbesturen voor het maken van nieuwe Orgels, alsook voor alle slach van herstellingen". Drie van zijn zonen waren ook in de orgelmakersstiel bedrijvig: Louis is te beschouwen als zijn opvolger, Evarist en Xaveer schijnen het atelier verlaten te hebben na de dood van hun vader. Bij het overlijden van zijn zoon Louis (1884) woonden de Lovaerts nog steeds in de Sint-Pietersnieuwstraat in de Gentse parochie Onze-Lieve-Vrouw & Sint-Pieter.
Leo Lovaert noemde zich uitvinder van een procédé om lood te verwerken zonder solderen met vuur. In de orgelbouw was hij bijzonder experimenteel: zo vervaardigde enkele keren een windlade met koperen cancellen (in plaats van in hout). Hij was ook "uitvinder" van een nieuwe speelinrichting (met gewone klaviermaten) en soepele tractuur (met een soort Barker-machine) voor beiaarden, een systeem dat hij onder meer in Gent (Boudeloabdij) aanbood, maar uiteindelijk slechts éénmaal heeft kunnen verkopen, namelijk in Roeselare.
Het werk van Lovaert, meestal bescheiden van omvang, maar volgens oude ambachtelijke traditie vervaardigd, heeft een aanzienlijke kunsthistorische en muziek-instrumentale waarde. De meeste van zijn werken bevinden zich in Oost-Vlaanderen; ook enkele orgels leverde hij in het aangrenzend gebied van Zuid-West-Vlaanderen, bijvoorbeeld Markegem (1833; verdwenen), Meulebeke-Marialoop (1846; nog aanwezig), Ruiselede (1872; verbouwd). Hij voerde ook onderhoudswerk uit in die streek (bijvoorbeeld Aarsele, 1878). Tenslotte werkte hij ook aan beiaardmechanismen, bijvoorbeeld in Gent (toren voormalige Baudelo-abdij) en in Roeselare. Van het oeuvre van Lovaert zijn anno 2014 amper een 15-tal orgels in restaureerbare toestand bewaard gebleven, waarvan slechts drie in West-Vlaanderen, bijvoorbeeld het orgel in de kloosterkapel van de zusters van de Heilige Augustinus (1852-1855).
- Onroerend Erfgoed, Digitaal beschermingsdossier 4.001/34013/101.1, klooster van de Augustinessen (GILTÉ S. 2014).
- S.N. 2019: Lovaert, Leonard [online], https://id.erfgoed.net/teksten/308449 (geraadpleegd op 22 oktober 2024).
- S.N. 2023: Leo Lovaert [online], https://nl.wikipedia.org/wiki/Leo_Lovaert (geraadpleegd op 22 oktober 2024).
Auteurs: Verhelst, Julie; Gilté, Stefanie
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Erfgoedobjecten
Ontwerper van
Parochiekerk Onze-Lieve-Vrouw ten Troost
Kramershoek 3 (Evergem)
In de volksmond eertijds ook zogenaamd Boskapel; gebouwd door L. Maertens-Pelckmans, bewoner van het nabijgelegen Goed ten Broeke, in 1855-56 naar ontwerp van architect J. Dauchot. Bakstenen zaalkerk van zes traveeën met vierkante zuidtoren en vlak afgesloten koor ten noorden en sacristieën. Eenvoudige kerk met neoclassicistische pilastergevel bekroond met een attiek en driehoekig fronton. De kerk wordt geflankeerd door kapelletjes van Sint-Antonius Eremijt van 1894 en van Sint-Apollonia van 1893.
Uitvoerder van
Kerk Sint-Leo en Onze-Lieve-Vrouw Bezoeking met omliggend kerkhof
Marialoopplaats (Tielt)
Kerk Sint-Leo en Onze-Lieve-Vrouw Bezoeking, laatclassicistische kerk met omliggend kerkhof, opgericht in 1837-1838 voor de nieuwe parochie Marialoop.
Klooster van de zusters van de Heilige Augustinus
Marktstraat 86 (Harelbeke)
Klooster van de zusters van de Heilige Augustinus (zusters augustinessen of zusters van Onze-Lieve-Vrouw), waarvan de oudste vermelding dateert uit de 14de eeuw. Het huidige gebouwenbestand klimt op tot de 17de/ 18de eeuw, maar dateert in hoofdzaak van 1836 en 1907-1908.
Parochiekerk Onze-Lieve-Vrouw
Sint-Hubrechtsstraat 33 (Roeselare)
Georiënteerde neogotische kerk van 1865, opgericht onder meer naar aanleiding van de bevolkingsexplosie in de tweede helft van de 19de eeuw.
Parochiekerk Sint-Aldegonde met kerkhof
Burg. Maenhautstraat 14 (Merelbeke-Melle)
Georiënteerde pseudobasilicale kerk met omringend, deels ommuurd en vergroend kerkhof. Ontwerp van 1873 door architect M. De Noyette voor een nieuwe kerk waarbij de bewaarde 16de-eeuwse toren in neogotische zin werd aangepast. Op het kerkhof staat een collectie van 20ste-eeuwse graftekens.
Parochiekerk Sint-Amandus en Sint-Lucia
Kouterweg (Dentergem)
Vroeggotische parochiekerk met romaanse toren opklimmend tot de 14de eeuw. Georiënteerde tweebeukige kerk met noordbeuk voorzien van achthoekige vieringtoren. Beide beuken voorzien van een driezijdig afgesloten koor.
Parochiekerk Sint-Apollonia
St. Apolloniaplein 12 (Brakel)
Oorsprong en vroege bouwgeschiedenis niet bekend, doch er bestond reeds een bidplaats in de 12de eeuw en in de 14de eeuw ook sprake van de kerk. Oudste bouwhistorische gegevens slechts opklimmend tot de tweede helft van de 16de eeuw, betrekking hebbend op de schade aangebracht tijdens de godsdiensttroebelen. Van de huidige kerk zou de gotische toren in de 16de eeuw ter vervanging van een romaanse of op een romaanse onderbouw tot stand gekomen zijn.
Parochiekerk Sint-Bavo
Geraardsbergsesteenweg 133 (Merelbeke-Melle)
Eenbeukige neogotische kruiskerk naar ontwerp van priester - architect Jan August Clarysse, gebouwd in 1854-1855 en ingeplant op een heuveltop met gedeeltelijk omringend en voornamelijk achterliggend kerkhof waar de oude parochiekerk was gelegen.
Parochiekerk Sint-Bavo
St.-Bavostraat (Wielsbeke)
Neoromaanse parochiekerk, gebouwd in 1910-1913 naar ontwerp van architect Henri Vanden Broucke, met behoud van de 12de-eeuwse vieringtoren en transeptmuren. Georiënteerde kerk met omringend kerkhof, gelegen in het dorpscentrum nabij de linkeroever van een afgesneden Leiemeander.
Parochiekerk Sint-Jan-Baptist met kerkhof
Afsneedorp (Gent)
Zeer schilderachtig gelegen plattelandskerkje aan de linker Leie-oever met gedeeltelijk ommuurd kerkhof en omringende beplanting. Eerste vermelding van een kerk in 939 doch vermoedelijk nog vroeger opklimmend. Het huidige kerkje is echter het resultaat van talrijke verbouwingen. Romaanse kern uit eind 12de eeuw in de vorm van een Latijns kruis met kruisingstoren.
Parochiekerk Sint-Martinus met kerkhof
Onkerzelestraat (Geraardsbergen)
Neogotisch getinte pseudo-basiliek van 1842, gelegen op een hoogte, met omringende ommuurd kerkhof met graftekens en neogotische grafkapel ten zuiden.
Parochiekerk Sint-Martinus met kerkhof
Dorp (Sint-Martens-Latem)
Gelegen in een ommuurd kerkhof ten oosten van het dorpspleintje in de nabijheid van de Leie. Oudste vermelding in 1121. Vermoedelijk was het een kleine basilicale kerk met achthoekige kruisingstoren en koor, opgetrokken uit Doornikse kalksteen in onregelmatig verband waarvan duidelijk sporen bewaard zijn. Beschadigd tijdens de godsdiensttroebelen van de 16de eeuw en belangrijke verbouwingen en herstellingen in het tweede kwart van de 17de eeuw; vergrotingswerken in 1771-1772. Kerkhofmuur afgeboord met een rij leilindes.
Parochiekerk Sint-Niklaas van Tolentijn
Pintestraat (Nazareth-De Pinte)
Oorspronkelijk een pseudobasilicale kerk met westtoren, voltooid in 1840 doch in 1851 door bliksem vernield en vervangen door een houten torentje. Vergrotingsplannen vanaf 1900 naar ontwerp van architect Jules Goethals en in 1909 nieuwe plannen, voltooid in 1912. Beschadiging tijdens beschietingen in 1918 en herstelling naar ontwerp van architect Amandus Robert Janssens. Vrij imposante neogotische bakstenen kruisbasiliek met vierkante westtoren onder ingesnoerde naaldspits; afdekkende leien zadeldaken. Huidige kerk met driebeukig schip van zes traveeën, uitspringend transept van twee traveeën en koor van drie traveeën met vijfzijdige sluiting; vijfzijdige doopkapel aan noordelijke torentravee, rond traptorentje aan zuidzijde.