Persoon
Merklin, Joseph
- ID
- 8166
- URI
- https://id.erfgoed.net/personen/8166
- Geboortedatum
- Geboorteplaats
- Oberhausen (Baden, Schwarzwald, Duitsland.)
- Sterfdatum
- Plaats van overlijden
- Nancy (Frankrijk)
- Beroep, opleiding of typering
- orgelbouwer
- Vestigingsplaats(en)
- 1. Elsene (Brussel), 2. Parijs
Beschrijving
Joseph Merklin is geboren als zoon van schrijnwerker/orgelmaker Franz Joseph Merklin in Oberhausen (Dtsl.); vader Merklin opent in 1832 een nieuw atelier in Freiburg im Breisgau. Na een leertijd bij zijn vader gaat Joseph zich in 1837 vervolmaken bij E.F. Walcker (Ludwigsburg). In 1841 wordt hij meestergast bij W. Korfmacher (Linnich, bij Aken); hij werkt aldus regelmatig in het Luikse. In 1843 start Joseph Merklin een eigen atelier in Elsene (Leopoldstraat 98); praktisch van meet af aan was Pierre Schyven, zijn latere Belgische opvolger, bij hem in dienst. Het "manifest" (1850) van conservatoriumdirecteur Fétis (gesteund door organist Lemmens) was favorabel voor Merklin, die er handig gebruik van maakte. In 1853 richt Merklin een vennootschap op, samen met zijn schoonbroer Friedrich Schütze, vanaf dan begint voor het atelier "Merklin-Schütze" een ware bloeiperiode. In 1854 verhuist het atelier naar de Waversesteenweg 49-53. In hetzelfde jaar wordt onder druk van de aandeelhouders wordt een bijhuis in Parijs geopend; om daar toegang tot de markt te krijgen kopen Merklin-Schütze op 12 jan. 1855 het bestaande atelier van A. Ducroquet op (die zelf op 4 juni 1845 het befaamde huis Daublaine-Callinet had overgenomen). De firmanaam is dan Société Anonyme pour la fabrication de grandes orgues & d'orgues harmonium établissements Merklin-Schutze A Paris A Bruxelles 49, boulevart Montparnasse 49, chaussée de Wavre In 1870 komt een associatie tot stand tussen J. Merklin (eigenaar), P. Schyven (technische leiding), J. Verreyt fils (administratie), A. Verreyt (atelier). Merklin vertoefde meer in Parijs dan in Brussel, en bijgevolg zijn de orgels van die periode eerder het werk van P. Schyven (die deze werken dan ook later in zijn eigen werklijsten claimde). Door de Frans-Duitse oorlog van 1870 moest Merklin wegens zijn (nog) Duitse nationaliteit vluchten naar Zwitserland; in 1872 keert hij terug, nu naar Lyon (waar hij reeds een bijhuis had). Op 24 juni 1873 laat hij zijn Brusselse vestiging definitief over aan P. Schyven. In 1875 verwerft J. Merklin hij de Franse nationaliteit. In 1884 koopt hij het brevet van Schmöle & Mols, en voorziet zijn instrumenten van electro-pneumatische tractuur volgens dit systeem. In 1899 gaat J. Merklin op rust in Nancy waar hij in 1905 overlijdt.
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Erfgoedobjecten
Ontwerper van
Parochiekerk Sint-Amandus
Dorpsplein (Kortenberg)
Neogotisch gebouw uit midden 19de eeuw; de veelhoekige bakstenen apsis dateert evenwel uit de laatste jaren van de 18de eeuw en behoort tot een uiterst vereenvoudigd classicisme.
Parochiekerk Sint-Joris
Mechelseplein 22 (Antwerpen)
In de 13de eeuw was er op deze plaats reeds sprake van een Sint-Joriskapel, vergroot tot kerk in het tweede kwart van de 14de eeuw, circa 1500 grotendeels herbouwd en in 1799-1800 gesloopt. Met de bouw van de nieuwe kerk werd begonnen eind 1847 naar ontwerp van Léon Pierre Suys, de inwijding greep plaats op 5 september 1853. Voltooid door Heliodore Leclef tussen 1857 en 1874.
Uitvoerder van
Klooster de Pélichy en school
Gentsestraat 31, Kasteelstraat 26 (Izegem)
Klooster van de zusters van Maria en Basisschool Ave Maria, het Instituut de Pélichy Ave Maria en de middenschool J. de Pélichy. Klooster met U-vormig grondplan, oudste vleugel van 1811, uitgebreid in tweede kwart 19de eeuw. Kloosterkapel Ave Maria van 1811, verbouwd en uitgebreid omstreeks 1838-1839. Directeurswoning van 1909. Klassenvleugel en feestzaal met art-decoreminiscenties gebouwd in 1959.
Onze-Lieve-Vrouw-ten-predikherenkerk en klooster
Onze-Lieve-Vrouwstraat, Sint-Annastraat 2 (Leuven)
Voormalige kerk van het Leuvense dominicanenklooster. Het koor uit de 13de eeuw bevatte de grafkapel van de Brabantse hertog Hendrik III en zijn gemalin Aleidis. Het schip van de kerk dateert uit de 14de eeuw, het interieur werd aangepast in de 17de eeuw en 18de eeuw.
Orgel in de kerk Onze-Lieve-Vrouw-ten-Predikheren
Onze-Lieve-Vrouwstraat (Leuven)
In 1639 was in deze dominikanenkerk een nieuw orgel gebouwd door Jan van Weert. Na veelvuldige verbouwingen rest van dit orgel slechts een kleine hoeveelheid pijpwerk, verwerkt in het huidige orgel. Tussen 1826 en 1832 werd een quasi volledig nieuw instrument gebouwd door Th. Smet (Duffel); tevens werd een nieuwe orgelkast gemaakt door de lokale meubelmaker J. Moors, i.s.m. beeldsnijder Goeyens. In de jaren 2002-2005 werd het orgel gereconstrueerd naar de toestand van 1832, door de orgelmakerij Pels-D'Hondt (Herselt).
Orgel kapel van het Instituut De Pélichy (Zusters van Maria)
Orgel kerk Sint-Salvator
Wiezeplein (Lebbeke)
In de jaren 1861-1862 liet burggraaf Ch. de Clerque Wissocq zich een royaal huisorgel bouwen door orgelbouwer J. Merklin. Na het overlijden van de burggraaf werd het orgel geschonken aan de kerk van Wieze.
Parochiekerk Sint-Salvator
Wiezeplein (Lebbeke)
Laatgotische kerk ingeplant te midden van het dorpsplein, voorheen omgeven door een ovaal ommuurd kerkhof. Het huidige kerkgebouw, volledig opgetrokken uit Ledische zandsteen in gotische stijl, dateert in kern ten vroegste uit de 14de-15de eeuw. Haar huidig uitzicht kreeg de kerk in de periode 1869-1872 door de restauratie- en vergrotingswerken onder leiding van de Gentse architect August Van Assche.
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Merklin [online], https://id.erfgoed.net/personen/8166 (geraadpleegd op ).
Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed
Contact
Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.