Beschrijving

Isoree is een orgelmakersgeslacht uit de 16de en begin 17de eeuw. Variante schrijfwijzen zijn Isoree, Ysoré, Ysoore etc. De ons bekende namen zijn:

• Pieter Isoree. Zijn naam is voor het eerst nawijsbaar in een notariële akte van 1560 te Sint-Omaars (Saint-Omer, Fr.), alwaar hij wordt vermeld als neef en metgezel van Louis de Halen, orgelmaker in die stad; dit contract van 1560 betrof de bouw van een orgel te Hazebroek (Hazebrouck, Fr.). Pieter Isoree is vervolgens gevestigd als zelfstandig orgelmaker te Sint-Omaars en voerde o.m. werken uit in Broekburg (Bourbourg, Fr.), Sint-Jan-Baptistkerk, 1564 en 1573; Woumen (Diksmuide), 1571-73; Sint-Omaars, Sint-Aldegondekerk, 1585-86; Diksmuide, Sint-Niklaaskerk, 1573-74. Hij verbleef te Atrecht (Arras, Fr.) voor het voltooien van het J. Barbaise-orgel in de Sint-Vaastabdij en een nieuwbouw in de Sint-Aubertkerk, beide in 1590. In 1592 was hij te Sint-Winoksbergen (Bergues, Fr.)gevestigd, waar hij vermoedelijk tot aan zijn dood een vaste verblijfplaats had. Vanaf dan zijn volgende werken bekend: 1592, La Bassée, nieuw orgel; 1593 en 1601, Dowaai (Douai, Fr.), collegiale kerk Saint-Amé, herstelling; 1594-96, Duinkerke, nieuw orgel; 1596, Sint-Omaars, kathedraal, herstelling; 1597-98, Nieuwpoort, herstelling; 1599-1602 en 1607-08, Veurne, Sint-Niklaas, herstelling; 1601-04, Kortrijk, Sint-Maarten, herstelling; 1602-05, Sint-Winoksbergen, Sint-Martinus, nieuw orgel. In 1613 stelde hij nog een ontwerp op voor de herstelling van het orgel in de Sint-Vaastabdij te Atrecht, maar tot een uitvoering van dit project is het niet gekomen : Pieter Isoree is mogelijks in dat jaar overleden.
• Louis Isoree, zoon van Pieter. Hij werkte met zijn vader mee in Nieuwpoort, Veurne en Kortrijk. Blijkbaar kon hij ook orgel spelen, want wanneer zijn naam voor het eerst opduikt, nl. in La Bassée (Fr.) (1592), is dit n.a.v. het bespelen van het nieuwe orgel. Vermoedelijk na de dood van zijn vader was hij te Abbeville (Fr.) gevestigd (waar hij reeds in 1611-12 had gewerkt), en in 1613-14 voert hij werken uit te Hazebroek. Te Eu (Fr.) herstelde hij in 1611 het orgel in de O.-L.-Vrouwkerk, en in de Sint-Jacobskerk van dezelfde gemeente werkte hij in vennootschap met J. Brouard (1613-15). Hij heeft meerdere tijdelijke domicilies gehad, naargelang van de plaats der opdrachten die hij toegewezen kreeg. Zo wordt bijv. Antwerpen aangeduid als zijn verblijfplaats wanneer hij een orgel bouwt in de kerk van Hulst (Nedl.) (1610-12; van dit eenmanualig achtvoetsinstrument zijn thans nog de orgelkast en enig pijpwerk bewaard). Te Antwerpen herstelde hij het orgel van de kathedraal in 1611; het is daarbij merkwaardig dat dit in dezelfde periode valt wanneer hij ook te Eu werkzaam was. Daaruit blijkt dat zijn werkveld zich uitstrekte van Normandië - over Noord-Frankrijk, Vlaanderen en Antwerpen - tot Zeeuws-Vlaanderen: weinig of geen van zijn Vlaamse tijdgenoten hebben hem hierin geëvenaard.
• Jean Isoree is vermoedelijk een andere zoon van Pieter. Over hem is slechts bekend dat hij het orgel in de Sint-Martinkerk te Sint-Winoksbergen herstelde in 1613.

De disposities der Isoree's vertonen een stijlverwantschap met deze die op dat moment in Noord-Frankrijk en tot in Parijs vrij algemeen gangbaar waren, en waarvan het type door de familie Langhedul - afkomstig uit Ieper - was ingevoerd.

Auteurs: Roose, Patrick
Datum: 2010
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)

Erfgoedobjecten

Uitvoerder van

Woumenweg 251 (Diksmuide)
Parochiekerk uit de wederopbouwperiode, toegewijd aan Sint-Andreas. Georiënteerd bedehuis te midden van een kerkhof omringd door roodbakstenen muur onder ezelsrug. Een aantal bewaarde arduinen grafmonumenten in neogotische stijl en gietijzeren kruisen uit de tweede helft van de 19de eeuw, onder meer arduinen grafmonument voor de familie de Coninck de Merckem voorzien van wapenschild in witte natuursteen. Ten oosten buiten het kerkhofareaal, groot Heilig Hartbeeld in witte natuursteen op veldstenen sokkel.