Orgelbouwer Frederic Ureel was eerst in Krombeke gevestigd, en vanaf 1866 in Poperinge. Over zijn scholing is niets bekend. Zijn eerste activiteit situeert zich in 1854 : in Zandvoorde (bij Oostende) leverde hij een klein orgel, niet nieuw doch samengesteld uit recuperatiemateriaal. Na herstellingswerken in Watou (1857) en Wingene (1858-1859) bouwt hij pas in 1871-72 zijn eerste nieuw orgel, in zijn geboortedorp Westvleteren [dit orgel wordt gerestaureerd in 2010-2011]. Het nieuwe orgel van Sint-Andries (bij Brugge), 1874, werd vernield in WO II.
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Sint-Michielsplein (Roeselare)
Laatgotische kerk van 1504 met beschermde westtoren, ter vervanging van middeleeuws bedehuis dat in 1488 door troepen van Maximiliaan van Oostenrijk in brand werd gestoken. Tijdens de godsdiensttroebelen van de tweede helft van de 16de eeuw (1566, 1582) gebruikt als verblijfplaats voor doortrekkende legerbenden.
Westvleterendorp (Vleteren)
Orgel door Frederik Ureel (Poperinge), uit 1871-1873. Licht gewijzigd door Frans Vos (Zichem) in 1928. In 2009 werd een restauratie aangevat; deze werken werden voltooid in januari 2011.
Sint-Michielsplein (Roeselare)
Orgel uit 1886 in romantische stijl van orgelbouwer Louis Demazière, dat tweemaal, in 1920 en 1955 gewijzigd werd. Een totale vernieuwbouw had plaats in 1999-2000.
Stavele (Alveringem)
Het orgel is gebouwd door Pierre-Charles en Lambert-Corneille van Peteghem (Gent) in 1821-23. Herstellingen en wijzigingen geschiedden in 1851 door Frederic Ureel (Poperinge); in 1853, mogelijk door Petrus Albertus Loncke (Hoogstade); nadien door respectievelijk Frederic en Jos. Loncke (Esen). In 1941 plaatste Jules Anneessens (Menen) een ventilator en occasie-blaasbalg. Het orgel werd gerestaureerd door Jan Lapon (Diksmuide) in 1996-97.
Kerkplein (Wingene)
Georiënteerde driebeukige kerk hoofdzakelijk uit de 17de en 18de eeuw, nog deels behouden veldstenen sokkel (vermoedelijk 11de eeuw). Naar verluidt eerste Romaanse kerk in 11de eeuw, vernield in 1593. Gedeeltelijk hersteld in 1625, opnieuw afgebrand tijdens de Frans-Hollandse Oorlog en hersteld vanaf 1737. Oorspronkelijk rond de kerk het kerkhof maar nu grotendeels parking. Interieur drie beuken met tongewelf, gebrandschilderde glas-in-loodramen, ronde doopkapel, meubilair en artefacten. Buitengevel gedenkplaten van Guido Gezelle en gedenkteken militaire slachtoffers Eerste Wereldoorlog. Middenbeuk en twee zijbeuken van acht traveeën. Een vijfzijdig apsis met aan weerszijden een driezijdige koorkapel. Aan de zuidzijde een ronde uitbouw voor de doopkapel. Aan de noordzijde een rechthoekige sacristie. Gebruik van rode, oranje en gele baksteen in combinatie met veldsteen, kalkzandstenen, blauwe hardsteen.
Westvleterendorp (Vleteren)
Georiënteerd bedehuis, gelegen in de bocht van het Westvleterendorp. Omringend kerkhof afgezet door een bakstenen muurtje met pilasters onder ezelsrug. Laatgotische, driebeukige hallenkerk, in oorsprong een romaanse eenbeukige kruiskerk met vierzijdige kruisingstoren. De kerk werd gedeeltelijk herbouwd en gerestaureerd in de eerste helft van de 18de eeuw.
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Ureel [online], https://id.erfgoed.net/personen/8179 (geraadpleegd op ).
Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed
Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.