Persoon

Vereecken, Petrus-Joannes

ID
8716
URI
https://id.erfgoed.net/personen/8716

Beschrijving

Petrus-Joannes Vereecken werd in 1803 geboren in Mespelare (juiste dag en maand niet bekend). Hij werd een bedreven schrijnwerker (meubelmaker) en zou dit ook zeer lang blijven. Daarnaast was hij muziekliefhebber : thuis moet hij zeker in contact gekomen zijn met de muziek, vermits zijn vader koster-organist was in Mespelare. Uit een pachtovereenkomst van 1837 weet men dat Petrus-Joannes in dat jaar reeds in Gijzegem woonde.

Bij de geboorte van zijn zoon Petrus, in 1851, werd hij nog steeds vermeld als houtbewerker; pas bij de volkstelling van 1857 staat hij vermeld als "horgelmaker". Het is denkbaar dat Petrus-Joannes in de orgelbouw geïnteresseerd geraakte via zijn neef Alexander die organist was in Berlare en daar zelf het orgel stemde en herstelde. Petrus-Joannes Vereecken overleed op 14 april 1889.

De eerste orgelmakersactiviteit van Petrus-Joannes Vereecken zou bestaan hebben in herstellingen aan het orgel in Schoonaarde, 1850. In 1855 voltooide hij een grondige verbouwing van het orgel in Denderleeuw. De allereerste vermelding van een nieuw gebouwd orgel dateert van 1857: het was bestemd voor de kerk van Iddergem. Vanaf nu volgden de bestellingen voor nieuwe werken elkaar snel op. Opvallend voor de orgels uit deze vroege periode is de eenvoudige structuur als 1- of 2-manualige instrumenten, eventueel met aangehangen pedaal en met mechanische tractuur. Zowel in structuur als in dispositie doen ze ons nog denken aan de vroeg-19de-eeuwse werken van Van Peteghem, Lovaert e.a.

Vanaf 1873 heette het bedrijf “Vereecken en Zonen”. Petrus-Joannes behield de leiding en steeds tekende hij als eerste de contracten, gevolgd door zijn 4 zonen. Vanaf dan werd de traditionele orgelbouw geleidelijk verlaten en ging men de meer romantische instrumenten bouwen. Ook de vormgeving onderging een belangrijke wijziging: de Gentse architect Modeste de Noyette ontwierp vanaf 1874 regelmatig orgelfronten voor Vereecken-orgels. Ook werden de eerste pogingen ondernomen voor een gedeelde kaststructuur.

Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Erfgoedobjecten

Ontwerper van

Parochiekerk Sint-Martinus

Dorp (Lievegem)
Voor het eerst vermeld in 1140. Het eind 15de eeuw heropgebouwde kerkje werd grotendeels verwoest door beeldenstormers in de tweede helft van de 16de eeuw. Heropbouw van de driebeukige kerk in 1616 door Jan en Robrecht Persyns. Heden driebeukige basilicale kerk met schip van vijf traveeën met westtoren en polygonale zijkapellen.


Parochiekerk Sint-Martinus

Burstdorp (Erpe-Mere)
Eenvoudige neogotische pseudobasilicale kerk met ommuurd tuintje en parking. Oudste vermelding van de kerk in 1117: huidige kerk van 1852-1855 naar ontwerp van architect Louis Minard. De plattegrond ontvouwt een ingebouwde vierkante westtoren, een driebeukig schip van zes traveeën, een koor met twee rechte traveeën en driezijdige sluiting, noord- en zuidsacristie in de oksel van koor en schip. Achter het koor, bron van de Heilige Eligius met bakstenen kapelletje met beeld van de Heilige Eligius en twee engelen, 1912 gedateerd.


Parochiekerk Sint-Pietersbanden

Brouwerijstraat 10 (Zwalm)
Neoclassicistische kerk gebouwd in 1840-46 met behoud van de sacristie van 1758-63, noordelijke toevoeging in 1864 en koor heropgebouwd in 1872, gelegen in kerkhof met deels bakstenen ommuring.



Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Vereecken [online], https://id.erfgoed.net/personen/8716 (geraadpleegd op ).

Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed

Contact

Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.