Oscar Algoet (Beveren aan de Leie 1862 - Leuven 1937) was een neogotisch decoratieschilder die deel uitmaakte van de Leuvense groep kunstenaars en ambachtslui rond architect Joris Helleputte (1852-1925) en zijn medewerkers-opvolgers Pieter Langerock (1859-1923), Vincent-Lennertz (1864-1914) en Theo Van Dormael (1875-1947). Als schilderszoon genoot Algoet een opleiding als decoratieschilder aan de Sint-Lucasschool en volgde nadien als vrij student de cursussen architectuur van Helleputte aan de Speciale Scholen van de Faculteit der Wetenschappen aan de Leuvense universiteit. Een tijdlang was hij als “employé architecte” (tekenaar en administratieve kracht) werkzaam bij Helleputte om vervolgens een eigen atelier op te starten met als hoofdactiviteit de decoratie van religieuze en profane interieurs.

Als decoratieschilder was Algoet een trouw en actief lid van de door Helleputte opgerichte Gilde van Ambachten en Neringen in Leuven. Daar nam hij onder meer de functie van secretaris op zich en was hij lid van de Zangersgilde. Hij werd ook leraar "kunstschilderen" aan de Sint-Pietersambachtsschool waar vaklieden werden opgeleid volgens de canons van de Sint-Lucasneogotiek. Als lid van de kerkfabriek Sint-Pieter sedert 1918, nam hij daar vanaf 1930 tot aan zijn dood in 1937 de functies waar van kerkmeester en schatbewaarder. In zijn brieven en andere documenten van het atelierarchief komt Oscar Algoet naar voren als een bescheiden en hardwerkende katholieke kunstenaar. Hij behoorde tot de gegoede burgerij wat zich weerspiegelt in de woning met atelier die hij in 1904 in pas aangelegde Karel van Lotharingenstraat liet optrekken naar ontwerp van Theo van Dormaal en met een geraffineerde binneninrichting die hij zelf uitvoerde.

Als katholiek kunstenaar maakte hij zich de decoratieve en figuratieve vormentaal eigen van de neogotiek, gebaseerd op de kennis van de middeleeuwse kunst, zoals die in theoretische werken en modelboeken maar ook in situ werd bestudeerd. Zowel de bibliotheek van de kunstenaar als zijn schetsboekjes getuigen daarvan. Daarnaast ontwierp Algoet interieurs in neomiddeleeuwse, neorenaissance en neoklassieke stijl, en hanteerde hij de art-nouveau-ornamentiek. Algoet decoreerde talrijke kerkelijke en burgerlijke gebouwen voornamelijk gesitueerd in het Leuvense en in de provincie Brabant. Zowel de architecten Helleputte, Langerock als Vincent Leertz werkten nauw met hem samen. Voor de beeldhouwers Frantz Vermeylen en Benoit Van Uytvanck en vermoedelijk ook Paul Roemaet, stoffeerde de schilder neogotisch en middeleeuws beeldhouwwerk en meubilair (Leuven, Naamsestraat, Calvariegroep; Pepinster, Sint-Antoniuskerk, meubilair). Hij restaureerde kunstwerken en heeft zich ook bezig gehouden met het blootleggen, kopiëren en restaureren van oude muurschilderingen in kerkgebouwen (Walcourt, Sint-Maternuskerk; Leuven, Sint-Pieterskerk; Aarschot, Onze-Lieve-Vrouwekerk; Neerheylissem, Sint-Sulpiciuskerk). Tenslotte liet hij een omvangrijke productie ontwerpen voor vaandels van katholieke organisaties na.

Op basis van archivalische bronnen, in het bijzonder het atelierarchief dat tot 1995 in zijn eigen woning bewaard bleef, kunnen heel wat polychrome decoraties aan Algoet worden toegeschreven, onder meer:

• Openbare gebouwen:
  • Bierbeek, Sint-Hilariuskerk
  • Binche, stadhuis, 1902
  • Binche, station, wachtzaal
  • Leers-nord, parochiekerk
  • Leuven, Sint-Pieterskerk, Sint-Jozefskapel
  • Lovenjoel, Sint-Lambertuskerk
  • Meerbeek, Sint-Antoniuskerk
  • Saint-Sévérin-en-Condroz, parochiekerk
  • Wommersom, Sint-Kwintenskerk
• Privégebouwen:
• Antwerpen, woning Dr. Dumont
• Heverlee, woning Van Dormael
• Huldenberg, Onze-Lieve-Vrouw Boodschapkapel
• Jodoigne, woning Byvoet
• Leuven, Amerikaans College
• Leuven, Hoger Instituut voor Wijsbegeerte, kapel Mgr. Mercier
• Leuven, college Leo XIII, kapel en andere ruimten
• Leuven, Gildenhuis Minderbroedersstraat
• Leuven, Justus Lipsiuscollege, kapel
• Leuven, Karel van Lotharingenstraat 8, eigen woning
• Retie, kasteel Dufour
• Turnhout, woning Versteylen
• Westerlo, woning Naets
• Wilsele, kapel Bleydenberg

Schilder Oscar Algoet volgde na zijn opleiding aan de Sint-Lucasschool van Brussel, architectuur aan de Katholieke Universiteit van Leuven. Zijn kennismaking met Joris Helleputte daar, betekende het begin van een lange samenwerking, en dit niet alleen met Helleputte zelf, maar ook met diens medewerkers en opvolgers Pieter Langerock (1859- 1924), Vincent Lenertz (1864-1914) en Theo Van Dormael. Algoet decoreerde zowel kerkelijke als burgerlijke gebouwen in het Leuvense en daarbuiten. Voor de beeldhouwers Frantz Vermeylen en Benoît van Uytvanck, en vermoedelijk ook voor Paul Roemaet, stoffeerde Algoet neogotisch en middeleeuws beeldhouwwerk en meubilair (bijvoorbeeld Leuven, Naamsestraat, Calvarieberg). Hoogtepunten uit zijn slechts fragmentarisch bewaard oeuvre zijn de polychrome decoraties in de kapel van Mgr. Mercier in het Hoger Instituut voor Wijsbegeerte aan het Kardinaal Mercierplein 2, het Huis de Dorlodot, en Algoets eigen woning aan de Karel van Lotharingenstraat 8, die in 1904 door Theo Van Dormael ontworpen werd.