Adriaens molenbouw is een bedrijf waarin zeven generaties op rij een bestaan vonden in het bouwen en restaureren van wind- en waterradmolens. Zonder dat hij zich daarvan bewust was, begon het met Aranius Adriaens (1722 -1788). Deze was gespecialiseerd in het maken van karrenwielen.
In Weert en omgeving was landbouw een belangrijke bron van inkomsten. Als gevolg daarvan was de streek rijk aan molens. Als een molenaar mankementen had aan het gaande werk van zijn werktuig, bood Aranius zijn diensten aan. Het lijdt nauwelijks twijfel dat hij geboeid werd door het indrukwekkende raderwerk van de molen, een naar de maatstaven van toen volmaakt werktuig.

Gaandeweg ontpopte de wielenmaker zich als molenmaker en nam daarbij zijn zoon Henricus (1760-1820) op sleeptouw. De liefde voor het molenmakersvak ging over op Henricus’ zoon Petrus (1792-1867), die in Weert en omgeving als bijnaam “de molenmeester” kreeg. Petrus’ zoon was Joannes Hubertus (1833-1903).
Tijdens zijn leven kwam niet alleen de molenmakerij tot bloei maar genoot ook zijn aannemerij in Weert en omgeving een zekere mate van bekendheid. Zijn zoon Willem (1877-1958) bleef hij het molenmakersvak trouw, ook in een tijd dat dit nauwelijks meer een bestaan bood. Ook zijn zonen Hubert (1907-1995), Willy (1920-1939), Jan (1922-2006) en Sjors (1924) werden molenmaker. Sinds eind jaren tachtig is de leiding overgenomen door Wim Adriaens, de oudste zoon van Sjors. Ook zijn broer Ron is nog actief in het bedrijf.

Molenbouw Adriaens is een familiebedrijf, met oorsprong in de 18de eeuw.