Stermolen, naar de op de zijwanden geschilderde windroos. Houten windmolen van het type staak- of standaardmolen, gelegen in een door een beukenhaag en ijzeren hek tussen bakstenen pijlers omgeven grasland. Opvolger van de houten molen die in de 16de eeuw in de omgeving van de standplaats van de huidige molen werd opgetrokken, maar die in de tweede helft van de 19de eeuw afbrandde.

In 1901, overbrenging van de huidige molen uit het begin van de 18de eeuw, vanuit een niet met zekerheid bekend dorp in de provincie Henegouwen naar Eksel. Bij heropbouw, hernieuwing van de daktimmer.

In 1954, verwijdering van een raam en sedertdien malen met twee wieken. Tot 1970 in gebruik.

In 1983, restauratie, namelijk herstel van gevlucht, kapconstructie, staart, trap, kruiwerk, galerij, bekleding van molenkap met kunstleien, bevloeringen van zolders, afdekking van voet, vervanging van de bakstenen teerlingblokken, metsel- en schilderwerken.

In 1990, herstellingswerken, onder meer tegengaan van zwamvorming, scherpen van de molenstenen, verstevigen van de trap, vervangen van 52 tandraderen en verfbeurt. De Waals-Henegouwse groep staakmolens kenmerken zich door hun hoge molenkas, zware constructie en zadeldak. Door ijzeren windwijzer bekroonde molenkap op geprofileerde consoles. Galerij met rechthoekige deur, waarboven twee luiken, het bovenste onder zadeldakje.

Interieur: meelzolder, steenzolder met dubbele maalinrichting.