Van Sint-Jakobsstraat naar Koningin Elisabethlaan. Oorsprong van de benaming nog onduidelijk; in de archieven komt ze voor vanaf 1302 voor. Straat vermoedelijk ontstaan circa 1200. Op kaart van Marcus Gerards (1562) afgebeeld als dicht bebouwde straat met voornamelijk diephuizen en zeker één groter pand met name het voormalige "Hof van Uitkerke" (huidig nummer 28); aan noordzijde heeft de straat dan twee - nu onbestaande - zijstraten richting Sint-Jorisstraat en Vlamingdam, onder meer het nog bestaande steegje Azijnstraat tussen de nummers 22 en 24; voorts locatie van het 14de-eeuws godshuis "Sint-Joos" (nummer 83-95), de gesloopte 15de-eeuwse Sint-Elisabethkapel (ter hoogte van de nummers 84-90) en vanaf het tweede kwart van de 17de eeuw, van het klooster van de ongeschoeide karmelieten (nummer 28). Heden in mindere mate bewoning doch voornamelijk commercië le activiteiten zie verbouwde begane gronden. In 1901, afbraak van verschillende kleinere woningen aan de Ezelpoort naar aanleiding van de straatverbreding.

Recent heraangelegde gekasseide straat met gebogen tracé (voornamelijk naar Ezelpoort toe). Bij het begin loopt over de rei de Ezelbrug, een bakstenen brug van één steekboog mogelijk teruggaand op de 17de eeuw; laatstgenoemde oorspronkelijk bebouwd met zogenaamd "Sint-Jakobspoort" als grens van de oudste kern. Aan straateinde sluit de Ezelpoort aan bij de tweede omwalling. Gietijzeren ophangingpunten aan gevels van onder meer nummers 2, 12, 24, 30, 37, 104 en 143 verwijzen naar voormalige tramlijn nummer 3 naar Scheepsdale en Sint-Pieters, in gebruik van 1913 tot 1951. In nummer 119-121: doorgang naar Pastoor Van Haeckeplantsoen.

Gevarieerde bebouwing van afwisselend diep- en breedhuizen, in kern opklimmend tot het vierde kwart van de 14de eeuw (nummer 83). Enerzijds diephuizen van twee à vier traveeën en twee à drie bouwlagen vaak met oudere kern en verankerde bakstenen puntgevels uit de 16de, 17de en 18de eeuw, soms met barokke geveluitwerking. Nummer 106 met volledig vernieuwde trapgevel, resultaat van "Kunstige Herstelling" van 1994-1996 naar ontwerp van architect L. Vermeersch (Brugge), doch met bewaarde 17de-eeuwse kern. In de loop van de 19de eeuw zijn sommige van laatstgenoemde gevels vervangen door (bepleisterde) lijstgevels (nummer 92), al dan niet in neoclassicis- tische stijl. Anderzijds breedhuizen van twee à vier traveeën en twee à drie bouwlagen met bepleisterde of bakstenen, 19de-eeuwse lijstgevel (onder meer nummer 44 (1849), nummers 48, 74, 75 en 79 (1863), nummers 82, 94, 131, 139, en 141, nummers 143-145 (1874), nummer 153); nummer 46 is nog van een lijstgevel voorzien in 1919. Nummers 73 (gevel van 1840 in plaats van trapgevel) en nummer 111 bewaren vermoedelijk nog een oudere kern; nummer 68 behoudt moerbalken op sleutelstukken met afgerond profiel en natuurstenen consoles. Enkele herenhuizen van vijf à zeven traveeën en twee à drie bouwlagen, gebouwd in de loop van de 19de eeuw in plaats van kleinere bebouwing zoals nummer 71 van 1864 ter vervanging van een trapgevel, nu met verbouwde begane grond. Voorts diep- en breedhuizen in historiserende stijl verwijzend naar 17de-eeuwse trapgevels onder meer nummer 31, nummer 63 van 1968 naar ontwerp van architect W. Verlinde (Brugge), nummer 64 met bewaarde oudere kern, zie balklagen met sleutelstukken, nummer 66, nummer 72, nummer 149, nummer 151 van 1921 naar ontwerp van architect R. Cauwe (Brugge). Nummer 59 breedhuis in historiserende stijl met eclectische inslag.