Van Ezel- naar Schutterstraat. Zogenaamd naar bewoner Jan Bonin, lid van een aanzienlijk geslacht uit de 13de tot 14de eeuw. Oostelijke straatzijde sinds de 17de eeuw gedomineerd door de bakstenen, door spaarvelden verdeelde tuinmuur van het karmelietenklooster, zie Ezelstraat nummer 28. Van oudsher uitsluitend woonfunctie; heden slechts één commercieel pand.
Rechte, gekasseide straat met gevarieerde, doch eerder kleine bebouwing, opklimmend tot de 16de eeuw. Voornamelijk diephuizen van twee à vijf traveeën en twee bouwlagen onder zadeldaken, met enerzijds bepleisterde en beschilderde lijstgevels uit het vierde kwart van de 19de eeuw en de eerste helft van de 20ste eeuw, vaak als verbouwing van lage huizen uit de 17de eeuw: nummer 12 van 1875, nummer 14 van 1922 en nummer 20 van 1865; anderzijds met (beschilderde) bakstenen lijstgevel uit de eerste helft van de 19de eeuw zoals nummers 21, 25 en 27. Nummer 2, breedhuis in historiserende stijl met neo-Brugse inslag, gebouwd in 1912 naar ontwerp van architect L. Hubrecht (Brugge). Eén diephuis met bakstenen lijstgevel met name nummer 11 van 1890 in plaats van een lage woning. Nummer 8-10: banale baksteenbouw uit jaren 1970. Nummers 5 tot 23 palen aan de tuin van het theresianenklooster zie Schutterstraat nummer 7.
Stadsarchief Brugge, Bouwvergunningen, nummer 96/1890, nummer 513/1912.
ROTSAERT J., Op wandel in de Ezelstraat. Toponymische sprokkelingen in en om een oude Brugse poortstraat, in Brugs Ommeland, XV, 1984, nummer 4, p. 185-203.
Bron: GILTÉ S., VANWALLEGHEM A. & VAN VLAENDEREN P. 2004: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Stad Brugge, Middeleeuwse stadsuitbreiding, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 18nb Noord, Brussel - Turnhout. Auteurs: Gilté, Stefanie; Vanwalleghem, Aagje; Van Vlaenderen, Patricia Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)