Van Vlamingstraat naar Vlamingdam. Naam verwijst naar de alhier gevestigde schuttersgilde van Sint-Joris; pas gebruikt vanaf het vierde kwart van de 18de eeuw tot de 19de eeuw, voordien zogenaamd "Vlamingdam" zie plan van Marcus Gerards (1562). In de loop van de eeuwen woonplaats van verschillende gerenommeerde kunstenaars zoals de miniaturist Willem Vrelandt (ter hoogte van huidig nummer 20), schilder Hans Memling (nummer 20), schilder Hugo Provoost (deel van nummer 25), schilder-beeldhouwer-architect Lanceloot Blondeel (nummer 26) en kunstverzamelaar John Steinmetz (nummer 45). Voorts van oudsher locatie van het makelaarsambacht (bouwblok tussen Sint-Jorisstraat nummer 58 en nummers 66-72, de Kapel- en Sint-Clarastraat) en de boogschuttersgilden zogenaamd het Jong- en Oudhof (nummers 33-35 en nummers 69-71). Laatst genoemde maakt in 1866 plaats voor de imposante, neogotische Rijksnormaalschool gebouwd onder leiding van stadsarchitect L. Delacenserie (Brugge).
Geasfalteerde straat met krommend verloop, beginnend vanaf de Vlamingbrug. Gevarieerde bebouwing opklimmend tot de 16de eeuw. Eertijds diephuizen van twee à drie traveeën twee à drie bouwlagen onder (halve) schilddaken, vaak in de loop van de 19de eeuw voorzien van bepleisterde (en beschilderde) lijstgevels met behoud van oudere kern: nummer 2 van 1865 ter vervanging van puntgevel zie behouden bakstenen achterpuntgevel, nummer 4 van 1857 in plaats van topgevel van twee bouwlagen, nummer 17 zie verankerde bakstenen achterpuntgevel, nummer 56 met gevelbrede pui en geriemde vensteromlijstingen. Ook kleine breedhuizen van twee à drie traveeën en twee bouwlagen voorzien van voornamelijk lijstgevels uit 19de tot 20ste eeuw (nummers 50, 60-62, 74, 76, 78) soms met bewaarde oudere kern onder meer nummer 51/ Kalkovenstraat - zie verankering en bouwsporen; nummer 52 uit de 17de eeuw, zie dakconstructie bestaande uit schaargebinte met telmerken, vliering, makelaar en balklagen, nummer 54, nummer 56 met oudere, verankerde bakstenen puntgevel; nummer 29 met trapgevel in eenvoudige, historiserende stijl. In mindere mate, weinig vernieuwende baksteenbouw uit de jaren 1960 zoals nummer 31 naar ontwerp van architect B. Lalloo, nummer 39, nummer 42, nummer 53 van 1977 naar ontwerp van architect R. Van Oyen (Brugge), nummer 55, nummer 61.
- Afdeling Ruimtelijke Ordening, Huisvesting en Monumentenzorg West-Vlaanderen, Cel Monumenten en Landschappen, archief, dossier DW002189.
- Dienst Monumentenzorg en Stadsvernieuwing Brugge, Fiche, juli 1983; Fiche, november 1985.
- Stadsarchief Brugge, Bouwvergunningen, nummer 15/7/1857, 111/1865.
- BEERNAERT B. (e.a.), Huizen en hun bewoners. Een 16de-eeuwse stadswandeling door Brugge, 1998, p. 44-45.
- DEVLIEGHER L. 1975: De huizen van Brugge, Kunstpatrimonium van West-Vlaanderen 2-3, Tielt, 350, 353.