Van Lange Raamstraat naar Sint-Clarastraat. Naam al in 1579 in gebruik en waarschijnlijk refererend aan een leuning of afsluiting waarvan vermoedelijk de wijknaam Ter Balie is afgeleid. Marcus Gerards (1562) tekent een Korte en Lange Baliestraat onderbroken door het "vuil reitje", overspannen door de Baliebrug zie Annuntiatenstraat; naam Lange Baliestraat wordt tot 1884 officieel voor de hele straat gebruikt.

Begin van de straat aan de oostkant gedomineerd door Sint-Gilliskerk, aan de westkant tegenover de kerk lag het armenkerkhof. Marcus Gerards tekent op die plaats een ommuurde tuin met ten noorden daarvan een domein met huis, volgens opgravingen van 1991 eventueel teruggaand tot de 14de of 15de eeuw; voorbij de Baliebrug voornamelijk aaneengesloten bebouwing, in tweede deel aan de noordwestkant onderbroken door nu verdwenen straat lopend naar de Sint-Clarastraat.

In de eerste helft van de 19de eeuw bouwen van rij herenhuizen nummers 1-11 op oude kerkhofgrond. Daarnaast pastorie en schoolcomplex uit 1867 van de zusters van de Heilige Jozef met neogotisch deel aan de Annuntiatenstraat van 1887-1900; school heden vervangen door sociale woningen met garages en nieuwe schoolgebouwen. Tussen Annuntiaten- en Sint-Clarastraat voornamelijk bewoning. Ter hoogte van nummer 60 op binnengrond voormalige 19de-eeuwse haringrokerij met bewaarde schoorstenen, achter nummers 80-84 op vroegere wasserijgronden: bebouwing uit de eerste helft van de 20ste eeuw, onder meer voormalige ateliers, stapelruimte en bewoning + garagecomplex uit het vierde kwart van de 20ste eeuw.

Rechte, gekasseide straat met op het einde korte knik naar de Sint-Clarastraat. Breed- en diephuizen van twee à zeven traveeën en één à drie bouwlagen onder zadeldak, al dan niet afgewolfd. Heterogene bebouwing waarvan oudste kern opklimt tot de 16de eeuw. Straatbeeld getypeerd door huizen van één bouwlaag meestal met 16de of 17de-eeuwse kern onder meer nummer 40 met parement uit het eerste kwart van de 20ste eeuw, nummers 41-47, herbouwd in 1959 naar ontwerp van architect F. Minne (Brugge); sommige in de loop van de 19de of 20ste eeuw met één bouwlaag verhoogd en al dan niet met bewaarde kern: nummer 8 (1878), nummers 10-16 (1888), nummers 19 (mogelijk 1889), nummers 20-22 (1895), nummer 21 (na 1856), nummer 23 (1852 en in 1933 zie huidige toestand naar ontwerp van architect M. Vermeersch), nummer 24 (1902), nummers 63-65 (mogelijk 1857), nummer 102, nummer 127 (1881), nummer 129 (mogelijk 1864).

Voorts 19de-eeuwse elementen: magazijn nummer 17, nummer 32 met bewaard houtwerk en rolluikkasten, nummers 67-69 en nummer 77 met doorlopende dorpels op de bovenverdieping; eenheidsbebouwing: nummers 60-72 met gecementeerde lijstgevels, nummers 74-78, nummers 103-107 met dakkapelletjes en nummers 109-121 met puntgevels. 19de-eeuwse bebouwing op braakliggend terrein, onder meer nummer 57 + en volgende nummers 59-61 (1863) met blanco fries onder de kroonlijst, nummer 83 (mogelijk 1893) en nummers 85-93 (1894) is eenheidsbebouwing met puntgevels met getande windveren.

Tot de eerste helft van de 20ste eeuw behoren: woningen met soms historiserende gevels: nummers 33-39, nummer 58 (1946) naar ontwerp van architect D. Maene (Brugge), nummer 92 (1934) naar ontwerp van architect N. Bullynck (Brugge), nummer 99, nummers 101, 108, 110, 116, 118, 124-128, 130. Ook nieuwbouw: sociale woningen, nummer 15, van 1995 naar ontwerp van architectenbureau Sparo, schoolgebouwen van 1985 zie Annuntiatenstraat nummer 52, nummers 112-114 van 1997 naar ontwerp van architect G. Luwaert (Wetteren), nummer 122. Garages uit de tweede helft van de 20ste eeuw rechts van nummer 32.