Van Molenmeers naar Rodestraat. Oorspronkelijk naam "Nieuwland" verwijst naar een pas ontgonnen en bebouwbaar land. Onkruid en struikgewas worden door de brand gerooid. De benaming komt sinds de 13de eeuw veelvuldig voor in documenten. Huidige naamgeving ingevoerd toen het begrip Nieuwland begon te vervagen.

Vanouds met woonfunctie. Marcus Gerards (1562) tekent een dicht bebouwde straat met zowel breed- als diephuizen. Begin van de straat tot op heden aan de zuidzijde getypeerd door tuinmuren van herenhuizen aan de Langestraat. Straat toegankelijk via de nu verdwenen houten Moorkinsbrug (14de eeuw tot 1783) over de Vuldersrei.

Heden gekasseide straat met licht gebogen tracé. Grote schaalverschillen; zowel burger-, heren- als arbeiderswoningen, naar het einde van de straat toe van klei- nere omvang zoals de huizen die deel uitmaken van het beluik zogenaamd "Fort Lillo" of "Den Blekken Eemer", zie nummers 38-44. Naast woonfunctie ook locatie van de brouwerij "De Gouden Boom" met het bijhorend brouwerijmuseum zie Langestraat nummer 47. Vroeger ook locatie van het "Weduwenhuis".

Bebouwing opklimmend tot de 15de eeuw. Heterogeen straatbeeld met zowel breed- als diephuizen van respectievelijk twee à vijf traveeën en één à drie bouwlagen en twee à drie traveeën en twee bouwlaag onder zadeldak, al dan niet afgeknot, of met schilddak. Weinig oorspronkelijke gevelopstanden onder meer ten gevolge van 19de-eeuwse en 20ste-eeuwse aanpassingen vooral met betrekking tot de muuropeningen. Zowel trap-, tuit- als lijstgevels. Eenvoudige bakstenen lijstgevels al dan niet bepleisterd en opgevat als een eenheidsbebouwing zie nummers 9 van 1834, nummers 14, 16-20, nummers 22-24 van 1843, nummers 30, 32, 34, 35, nummers 41-43, 42-46, 50-54, 69-75, 79-85. Nummers 9-11, 15-17, 51-53, 61 en 63 met vermoedelijk behoud van oude kern. Nummer 2 met 18de-eeuwse achtergevel. Nummer 4 met oude 17de-eeuwse kern zie bewaarde balklagen en dakconstructie bestaande uit schaar- en nokgebinte. Nummers 11-17: eenheidsbebouwing van 1840; aangepaste bovenvensters van 1852. Nummer 35 met bijkomende bouwlaag van 1865. Nummer 43 met oude kern zie geblokte ontlastingsbogen boven de benedenvensters. Nummer 65, 20ste-eeuwse uitzicht doch met behoud van oude 17de-eeuwse gevel. Ook eclectische panden zie nummers 31-33 met kroonlijst op staande consoles en panden als imitatie van 17de-eeuwse panden zie nummers 8, 22-24, 46-48, 59. Soms met behoud van oude kern zie balklagen zoals nummer 28 en nummer 77 met 17de-eeuwse (?)-kern. Nummer 3 een voorbeeld van hedendaagse invularchitectuur van 1988.