Van Dijver naar Garenmarkt. Zogenaamd naar voormalige Eekhoutabdij, gesticht circa 1100 door een groep vrome leken, die vanaf 1146 toetreedt tot orde van de reguliere augustijner kanunniken van Arrouaise. Bij de opheffing in 1796 bestaat de abdij, toegankelijk via de nu zogenaamd Eekhoutpoort, onder meer uit de kerk vermoedelijk teruggaand tot de 13de tot 15de eeuw met rijzige toren van 1662-1663 met aanpalende kloostergang en -gebouwen en neemt ze de gronden in achter Eekhoutstraat nummers 16-46 en Garenmarkt nummer 2-12. Na de volledige afbraak van de abdij verwerft onder meer bankier F. Dujardin een deel van de gronden zie Garenmarkt nummer 10; nu voornamelijk ingenomen door scholencomplex van de Garenmarkt nummer 8. Oorspronkelijk was de straat van Garenmarkt gescheiden door "Kleine Eekhoutbrug" over de Eekhoutrei, vermoedelijk gedempt en afgebroken in de loop van de eerste helft van de 19de eeuw; rei nog deels bewaard in tuin van Garenmarkt nummer 10. De huizen van de noordoostelijke straathelft palen op de kaart van Marcus Gerards (1562) met hun eventuele afhankelijkheden aan de toenmalige Eekhoutrei, gedempt circa 1767-1790.

Vrij rechte en geasfalteerde straat met grillige rooilijn. De verbreding aan de oostelijke straatzijde ter hoogte van nummer 9 tot nummer 17 wordt heden ingenomen door dwarse parkeerplaatsen; rooilijn ter hoogte van nummer 2 tot nummer 4, vastgelegd in K.B. van 10 juli 1871 na afbraak van één hoekpand aan de Dijver en drie woningen aan de Eekhoutstraat. Tot in de loop van jaren 1990 maakt nummering van panden in Eekhoutpoort deel uit van Eekhoutstraat. Gietijzeren ophangingpunten aan de gevels van onder meer nummer 17 en nummer 28 verwijzen naar voormalige tramlijn nummer 1 naar Assebroek, in gebruik van 1913 tot 1950. Gevarieerde bebouwing opklimmend tot de 16de eeuw. Voornamelijk diephuizen van twee à drie traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak uit de 16de tot 17de eeuw, met nagenoeg originele trapgevels (nummer 3, nummer 6, nummer 14, nummer 17, nummer 27, nummer 28, nummer 30, nummer 32, nummer 38, nummer 41, nummer 42), tuitgevel (nummer 20) of gevels met in- en uitgezwenkte top (nummer 18, nummer 22). Enkele diephuizen bewaren 17de-eeuwse kern maar kregen in de loop van de 20ste eeuw een vernieuwde gevel zoals nummer 25, nummer 40 met bewaarde 17de-eeuwse balklagen, dakgebinte en verankerde, bakstenen puntgevel achteraan met afgeschuinde dagkanten aan de vensters; mogelijk ook nummer 19 en 21. In mindere mate 17de-eeuwse breedhuizen met soortgelijke, bewaarde gevels: nummer 34, nummer 36, nummer 39 en nummer 44. Ook diephuizen met kern uit de 17de eeuw waarvan gevel in de loop van 19de eeuw verbouwd tot (bepleisterde) lijstgevel onder meer nummer 9 en nummer 11 met tot over nummer 13 doorgetrokken kroon- lijst, nummer 12, nummer 23. Eenvoudige 19de-eeuwse panden met bakstenen lijstgevels van drie traveeën en drie bouwlagen zoals nummer 13 van 1839 met een sinds 1936 ontpleisterde voorgevel, consoliderende "Kunstige Herstelling" van 1997-1998 naar ontwerp van Ontwerpburo voor Architectuur (Brugge); nummer 15 in 1870 verhoogd met een derde bouwlaag Nummer 24 met gevel van 1891 getypeerd door achteruitwijkende bovenbouw zie terras met sierlijke, gietijzeren leuning waaraan uithangbord met opschrift "KUNSTBISTRO TWIJFELAAR", daterend van na 1980. Enkele opvallende, neobarokcreaties (nummer 2 en nummer 4) van het eerste kwart van de 20ste eeuw; tussen beide laatst genoemde nummers, diephuisje in neo-Brugse stijl als bijgebouw van Dijver nummer 3. Banale architectuur uit jaren 1960 onder meer nummer 26, nummer 37 met 17de-eeuws hoekbeeld van Maria met Kind. Op hoek met Willemstraat, nieuwbouwcomplex met winkels en appartementen rondom een binnenpleintje, opgetrokken in 1987 naar ontwerp van ontwerp- en studiebureau Desmedt-Depuydt (Brugge).