Doodlopend straatje van Oostmeers tot Capucienenreitje. Naam reeds vermeld in de 14de eeuw en waarschijnlijk verwijzend naar zogenaamd eiland begrensd ten oosten door Minnewater, ten zuiden door de vesting, ten westen door spui, ten noorden door zij-arm van de Reie. De circa 1900 verdwenen Eilandbrug lag op het einde van de Westmeers. Marcus Gerards (1562) tekent een stenen boogbrug over het Capucienenreitje en een sluis met twee wielen en voorts breedhuizen.
Rechte gekasseide straat uitziend op Capucienenreitje, afgesloten met hekken. Uitsluitend bewoning. Eenheidsbebouwing uit de tweede helft van de 19de eeuw voortgezet in Westmeers nummers 139-147 en nummers 144-154. Breedhuizen met bakstenen, bepleisterde of beschilderde lijstgevels van twee traveeën en twee bouwlagen onder zadeldaken. Nummers 1-13 met muizentandfries onder de dakgoot, van nummers 2-16 zijn de meeste gevels in de tweede helft van de 20ste eeuw herbouwd.
Stadsarchief Brugge, Bouwvergunningen, nr. 103/1870.
DEVLIEGHER L. 1975: De huizen van Brugge, Kunstpatrimonium van West-Vlaanderen 2-3, Tielt, 72.
GEVAERT H., Brugse bruggen, Brugge, 2001, p. 60.
Bron: GILTÉ S., VANWALLEGHEM A. & VAN VLAENDEREN P. 2004: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Stad Brugge, Middeleeuwse stadsuitbreiding, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 18nb Zuid, Brussel - Turnhout. Auteurs: Gilté, Stefanie; Vanwalleghem, Aagje; Van Vlaenderen, Patricia Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
